- Konu Sahibi herseyyalan
- #1
merhaba..ben 1,5 yıldır evliyim daha öncede bunaldığım zamanlar oldu zaten buraya da yazmıştım ama öyle böyle bir buçuk yıl oldu....eşimle severek evlendik ama evlilik süresince görünün o ki yalnızca ben sevmişim...fakat başlıbaşına onunla problemimiz de olmadı zaten..bir annesi var düşman başına genç yaşta dul kalmış iki çocuğuyla ...biri kız biri erkek..yalnız ömrünü oğluna adamış onu kocası yerine koymuş..eşim kapıdan girince herif geldi derdi :)onu paylaşamadı benle gezmeye gittiğimizde bizimle geliyordu yok onun gelemeyeceği bir ortam oldu da götürmedik ya amannn bir çene bir kavga bir gürültü ...biz 8 ay kayınvaldemle birlikte oturduk da...bunlar basit olanı tabi...sekiz ayı burnumdan getirdi..eşim askeri personel ve annesi benimle evlenmesini hiç hazmedemedi çalışan gelin ile evlendirmek istiyoormuş bende çalışmıyorum..iki de bir laf soktu bu konu hakkında eşim uzun boylu ve kilolu ben kısa boylu ve zayıfım kayınvalidem akşama kadar benim boyum posum kilom tipimle uğraştı tv de gördüğüüü kızları yorum yaparak bana hep laf vurdu , küçümsedi ve sinsi sinsi gülerdi o yüzü hala gözümün önünde ...eşim akşama kadar evde olmadığı için hatta kimi zaman günlerce gelmediği için bunlara inanmadı çünkü onun yanında kızım yavrum der bi iki meyve getirir oğluna şov yapardı ben eşimle konuştuğumda da ya konuyu kapatır ya da bişey yapmazdı onunla konuştuğunu söylüyordu bana ama değişim olmadığından konuştuğunu da düşünmüyorum..her neyse kayınvalidem 8 ay boyunca bana psikolojik savaş açtı ve bunu da çok güzel başardı ...onun sayesinde sersemleştim ve özgüven diye bişey kalmadı bende...düğün esnasında yaptıklarını saymıyorum tabi onlar daha sinir bozucuydu...bir akşam artık patladım tabi ...babamlara hep birlikte oturmaya gittik bu arada ben onunla evlenmek için bütün ailemi karşıma aldım zar zor barışmayı başardım ayrıca eski eşyalara gelin geldim bunu kabul ettim bekar evine gelin geldim yani...her neyse bu saçma sapan konuşmaya başladı babamlarda...ben eşime anlatıyorum ya onun dediklerini neymiş ben onu eşime kesiyormuşum bu arada hiç bir şeyi açık söylemezdi hep dolaylı söylerdi ki söylediklerinden mesul olmasın yine aynı şeyi yaptı işte hiç bir zaman gelin annesini oğluna kesmemeliymiş yoksa kocası artık bunalır kadını boşarmış tabi ben dellendim ...sürekli huzursuzdum zaten ...tabi ablamda onun gibi yaparak başkalarından örnek vererk onun yaptıklarını anlattı...boşar falan dedi ya ona taktım ve eve gittiğimde ondan ayrılacağımı söyledim eşim annesiyle konuşmak için odaya geçti anne nasıl bağırıyor ben duyayım diye onun ayağını kaydırmaya çalışıyomuşum :) sanki işyerindeyiz de ayağını kaydırıyorum..tartıştık ve bana ağza alınmayacak türlü hakaretler etti elim ayağım titrememe rağmen sinirden yine de ağzımı bozmadım sadece onun yaptıklarını söyledim ...ama o neler saydı yazsam şaşar kalırsınız o derece yani tahmin edin..o akşama kadar da karşısına geçip cevap vermiş ya da saygıda kusur etmiş biri değilim ..eşim sorsa cevap veremiyo zaten sana saygıda kusur etti mi diye sorduğunda bişey diyemiyo ama sonradan uydurmuştur o kesin bişeyler ...neyse ben gidecektim o akşam o gitti..gitti de dururmu durmaz daha beter oldu bu sefer eşime telefonda işlemeye başladı...oldu ki eşimin annesinin bulunduğu yere 1 saat uzaklıkta bir yere tayini çıktı bir kaç ay sonra...tabi annesi okadar hakaret etti düşünemedi böyle bişeyi...ben de annesinin gelmesini istemediğimi hatta yüzünü bile görmeyeceğimi ama kendisi ile annesi ile ilişkisine karışmayacağımı kendisinin gidebileceğini söyledim...eşim burada bişey demedi...ama lojman beklediğimizden eşim benden önce gitti ve olan oldu..bir güzel işlemişler geçen gün telefonda konuştuk bana annesini atamayacağını söyledi sanki at diyen olmuş gibi...gelseymiş gitseymiş bir kaç gün kalsaymış ne olurmuş ...ama annesi öyle şeyler söyledi ki ipleri kopardı resmen eşimde yanımdaydı ve dinledi..bunları duymmasına rağmen böyle diyor..annesiyle yüz yüze bakacak hal kalmadı....o görüşmem için zorladı ben de bunun mümkün olmayacağını söyledim ve şimdi boşanıyoruz ..eşim bana senin yerine yüzlerce kadın koyarım ama annemin yerine koyamam dedi...tamam kabul ediyorum annesinin çok emeği var ama bende bunu asla gözardı etmedim hiçbir zaman...fakat bana yaptıkları da hiç adil değil...haksızlık ettiler bana..sürekli bu durumu kullanarak oğluna psikolojik baskı yapıyordu zaten..bizi ayırmak için elinden geleni yaptı ve bunu başarıyorda şuan...eşime boşanacağımı söyledim ama kafam çok karışık ...ne yapacağımı bilmiyorum...düşüncelerinizi bekliyorum.....
