-
- Konu Sahibi kkelebeketkisi
- #541
Benimde ogluma annem ve kv donusumlu olarak 2.5 yasina kadar bakti. Krese verdik ama 3 hafta anca gidebildi cunku cocuklar ilk krese basladiginda bir sene surekli hasta oluyorlar benim oglum o 3 haftada 2 sise antibiyotik kullandi ve 3 hafta boyuncada hep agladi. Bende kresten aldim ve 1 sene calismadim. 3.5 yasinda krese verdim simdi 5.5 yasinda 2 donemdir krese gidiyor cok seviyor. Zorunluluk olmadikca bende 3 yasindan once krese verilmesi taraftari degilim. Cok kucuk derdini anlatamiyor tanidik birileri anne kv anneanne bakmasi daha iyi ama bakmam diyorlarsa yapicak birsey yok ben olsam isi birakir yada ucretsiz izne cikarim ben bakarim. Esimde bir zahmet bize baksin bu cocugu ikimiz yaptik. Krese versede belki cocuk alisamicak yada benimki gibi hasta olucak surekli. Her cocuk ayni değil. Eger cok maddi sikintida degilseniz isi birakip siz bakin iciniz rahat etsin.Kayınpederim köyde bir kaç aydır kendilerine ev yapıyor, bahçe yapıyor. Tek başına olmuyormuş artık...yardım gerekliymiş...böyle bir karara varmış. Ama keşke böyle bir anda olmasaydı. Belki kendimi hazırladım. Aslında bu konuda sözü geçen Kayınpederim.
Ekim ayında gitmesi planlanan yerde şehirde yeni yapılan evleriydi.
Bencil bir insansınız. 60 65 yaşındaki insanlardan 5 yıl çocuk bakmasını istemek bencilce bence. Bir de çok az bir süreymiş gibi max 5 sene diyorsunuz. Insanlar 2.çocuğu doğurmak için 4 5 sene bekliyorlar, neden? Çünkü çocuğun zor dönemi bitiyor diye. Yani siz zor dönemi anneanneye babaanneye kitliyorsunuz. Oh ne güzel masrafsız, zorluksuz çocuk yetiştirmek!Anne baba sağsa da cocuk bakmak icin isimi birakacak? Alabilen aliyor zaten ücretsiz iznini. Pek cok arkadasim cocugu 3 aylikken ise dönmek zorunda kaldi. Sehirde de durum ayniydi hanimefendi. Tayinciydik biz de lojmanda annesi calisan arkadaslarimin babaanneleri anneanneleri yüzlerce km uzaktan gelip baktilar torunlarina. Evladinizin size ihtiyaci varken vay benim sosyalligim vay 2. baharim cok da anlasilir degil. Kimse de ömrünü adasin demiyor. Bakacagi max 5 sene. Onda da sosyal hayati gayet devam ediyor. Benim annem torun bakmayan büyüklerin cogundan daha fazla gezmistir.
O ebeveynler zaten evlatlarını büyütmüş, torununa bakmıyor diye ebeveynleri yaşlanıp da muhtaç olduğu halde bakmak istemeyen evladın kendi insanlığı o kadardır.Bu zorunda değil tayfası, ebeveynlerine yaşlanınca bakmayan evlatları linç etmekte sakınca görmez ama…
Allah düşman başına vermesin böyle evlatları ne okudum ben böyle kotununde kötüsü anneye yazık üzüldüm en güzeli hiç baştan bakilmayacak herkes bı zahmet doğurduğu çocuğa baksın yok bakamiyacak yapmasın bu ne yha doğurup atıyorlar anane babaanneye ohBenim etrafımda 2 değişik örnek var
Biri çok yakın akrabam. Önce kızı evlendi, çocuğu görüp görebileceğimiz en normal ama anormal çocuktu bir tanısı var gibiydi ama yansıtmadılar doğ olarak çok zor geçti. Kreşe adaptesi evdeki düzen herşey ona aitti kesinlikle baba olmadan ne alıp bir yere gidebilirsiniz ne de yabancı birini evde ister birde kızı akşamları bırakıp sık sık sosyalleşti yani mesai yaptırdı Sonra oğlu evlendi 1 yıl içinde çocuğu oldu ve oda babaanneye kaldı ne bir yardım ne temizlik ne alıp gezdirme. Akşam yemeklerini de orada yer mutfagı bırakıp çekip giderler. Şu an iki çocukta okula başladı hala servise bile vermediler bir birini bırakır bir diğerini. İnanılmaz yorgun ve hasta. İnsulin kullanıyor, ağır vertigo var. Cocugu okula bırakıp dönüşte kendini kaybetmiş düşünün.. Yıllardır anlayışsız kızı ve banane benimkine de bakacak diyen gelini yüzünden perişan. Bir kez bile evlerinde kahvaltıya çaya yemeğe gitmemiştir. Bu kadar olmamalı ya, biraz anlayış.. Zaten evde 4 5 yaşlarında sorunlu bir çocuk varken 2. ye mecbur tutmak nedir
Diğeri de gelinleri hamile kalan bir yakınıma ait. Anne onunla kalıyordu kız kendi annesine baktıracak diye ödü patladı kaç kere tartıştı 15 günde benim annem bakacak diye. Oysa kızın annesi ztn çocuk bakıyor ve farklı ilde yaşıyordu. Doğal olarak 1 gün bile gelmediBabaanne 3 ayda isyan bayrağını çekti vara yoğa taktı çocuk ağlarken bile kucağına almıyormuş en son kız işten cıktı babaannenin emekli maaşı onlara gitti yorgan gitti kavga bitti Arkadaşım da annesi ile hayatına devam etti. Kimse karşındakini yada çocugu düşünmüyordu hepsi kavga halinde idi ne kadar acı
Bu arada kız tezgahtardı, yani harcanmış bir eğitim vs yok maddi kaybıda olmadı
Merhabalar. Biz gurbette olduğumuz için kızımı 2.5 yaşından itibaren hep iyi kreşler baktı çok ta memnun kaldı Biz çalışıyoruz ve emeklilikte torun sahibi olursak bakmak zorunda değiliz istersek bakarız Bence iyi bir kreş bulun çocuğun konuşması da düzgün olur sosyalleşir kendini geliştirirMerhaba kızlar...2 gündür ağlamaktan helak oldum. Psikolojim bozuldu.
27 aylık oğlum var. 18 aydırda çalışıyorum. Bu zamana kadar kv dem evladıma baktı. Çoğu zaman geldi benden iyi baktı. Aramız o kadar iyiydi ki bu zamana kadar 3 yıllık evliyim asla saygıda kusur etmemişimdir...
Önceden konuşulan; Ekim ayı gibi uzaktaki yeni evlerine taşınacaklar, bizde ekimde 2.5 yaşında olacak oğlumla başımızın çaresine bakacaktık...Ekim ayı için kreş fikri vardı aklımda.
Dün bana birden dedi ki; 10 gün sonra köye gidiyoruz yiğiti kreşe mi başlatacaksın, binadaki komşuna mı vereceksin ayarla......
Köye gitme sebepleride kayınpederim kesinlikle KEYFİ bir şekilde (asla ihtiyaçları yok, durumları iyi) biber ekmiş, kayısı lar varmış...salça yapılacakmış falan filan. El kadar bebeği bırakıp köye gidecekmiş. Oğlum daha tam anlamıyla konuşamıyor. Cümleleri yarım yarım. Kime versem başına bişey gelse, mesela kreş te dövseler yavrumu daha şikayet edemezki bebeğim. Gözüm hep arkada kalır....
Bende bu biber lafını duyunca dedim ki biber mi önemli çocuk mu dedim. Yok dedi biberler ziyan olmasın falanda filanda.
Sonra eşim dedi ben bakarım yiğite...eşimde romatizma hastası her daim hiç geçmeyen şiddetli ağrıları var. Annesinde bunu biliyor ve oğulcuğunun bakamayacağını söylüyor. Yok şu baksın bu baksın. Kafasındaki planlar; biri çürüyünce diğerini ortaya atmak için sıra sıra....Bende dedim ki madem biliyorsunuz eşimin çocuğa bakamayacağını o zaman sizde bakıvereceksiniz ....bu çocuğun bir tek evebeyni ben değilim. Bakımından bir tek ben sorumlu değilim. Durumlar böyle . Eşimde diyor annem yaşlandı çocuk mu baksın bu saatten sonra (yaş 60). Ben de dedim ne babaanneler var okul çağına kadar bakıyor ...sonra sında da bakıyor hatta.
Sizlere sorum:
İçimi yiyip bitiriyor, kayınvalideme ayıp mı etmişim? Kalbim çoook kırık. Torununu göstermeyen gelin tipinden olmak geliyor içimden.
Sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında?
Not: Sağlıkçıyım, haftanın '3 GÜNÜ 15 er saat' çalışıyorum 4 günü evdeyim. Kreşede gitse babamız akşamına bi 5 6 saat bakacak. Onda sorun yok. O kadarına bakabilir. Ancak ben kreşe güvenemiyorum, yavrum uyandığın ağlar kucağına alan olmaz. İtip kakarlarr. Beynim yandı innki düşünmekten....
2. Not: linçlerden dolayı diğer mesajımı buraya yapıştıruyorum.
Yani onu zorunlu görmemin sebebi kesinlikle kendi oğlu hastaymış ya onu söylüyor bana her seferinde başıma kalkar gibi ; bakamaz mış... o zaman bütün sorumluluk benim üzerime kalıyor. Madem kendi evladının boşluğunu dolduruversin kısa bir süre daha.
Çocuğum doğduğu günden beri zaten tek başıma bakıyorum. Çalışmasam seve seve bayıla bayıla bakarım.
Benim istediğim (her seferinde söyledim ona) en azından bir 3 yaş olaydı.... Daha fazlasını bende istemiyorum zaten. Kreşte okulöncesi eğitim alma özelliklede sosyalleşme olarak düşündüğümde hiç beklemeden vermek istiyorum ama olumsuzluklar beni çok korkutuyor. Yakın zamanda bir video yayınlandı kreşte küçük bir çocuk başka bir çocuğu darp etti diye. Birde oğlum uykudan uyanınca ıvıl ıvıl ağlar yarım saat...onu kim kucağına alır sakinleştirir....Bu düşünceler yoruyor beynimi...
O tayfanın bir elemanı olarak söyleyeyim, çocuk bakmak da yaşlı bakmak da herkesin yapabileceği bir şey değil. Kendi çocuklarımı bakması için hiçbir büyüğüme teklifte bulunmadım, zor da olsa büyüdüler çok şükür. Kendim de devamlı olarak çocuk bakmak istemem asla. Hiçbir çocuğumun da bana bakmasını istemem. Allah kimseye muhtaç etmesin, hep dile getiririm zaten maddi olarak yeterli gücüm olsun ki yaşlılıkta kimseye muhtaç olmayayım; bir bakıcım olsun ya da bakımevine gideyim diye. Tabi bu benim düşüncem, çevremdeki herkes de bilir, asla bir grubu temsil etmiyorum.Bu zorunda değil tayfası, ebeveynlerine yaşlanınca bakmayan evlatları linç etmekte sakınca görmez ama…
Sonuna kadar katılıyorum. Hep yoğun çalıştım, çalışıyorum, bu süreçte de 2 çocuk büyüttüm. Bir çocuk daha düşüncesi, iması bile kabus gibi geliyor. Şu an çocuklarıma bakıp nasıl atlattım o zamanları diyorum, ama düşünceler bitiyor mu? Ergenlik sancıları, eğitimi, kimlerle arkadaş oldukları, hala birçok şey ile meşgul kafamız. Bunlar kolay şeyler mi? Büyük konuşmayayım ama başka bir çocuğun mesuliyetini asla tekrar almak istemem.Çocuklarımı büyütürken o kadar yoruluyorum ki. Onlar evlenip kendi hayatlarını kurduklarında tek hayalim bahçeli evimde huzurlu sakin günler geçirmek. Arada yemeğe çıkmak isterler, sinemaya gitmek isterler ne bileyim hastalık vs olur bir kaç saatliğine bakarım torun ama bebeklikten itibaren bir daha hiçbir çocuğun bakımını üstlenmek istemiyorum. Böyle düşünüyorum diye niye kötü bencil oluyorum pardon!? Evlatlarımı o yaşa getirmiş olmam yeterli görülmüyor mu ne kadar bencilce bir düşünce tarzı.
Orda konu sahibi zaten haklı. Onu ne ilgilendirir evde yapılan plan baksın eşi . Ailede kimse ogluşuna kıyamıyor prens bu ailenin erkekleri sanırım .Babanne oğluşu hasta zorlanır diye onu da devre dışı bırakıyormuş..çözüm önerilerini de kendisi sunuyor..ya komşuya baktır ya kreşe başlat diye.Sen kendini devre dışı bırakmışsın sana ne kim bakarsa baksın bu saatten sonra.Bir de buna karışmanın anlamı yok ki!