• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Karma Var mı Sizce? Onu Affedemiyorum

Kuzenlerime, babalarindan ev kalmisti. Allem kallem en küçüğe cati katini verdiler, catiyi da senin yaptirman gerek dediler - halbuki bilirsiniz ki çatı ortaktir. Her iki kardes de, farkli zamanlarda araba kazasi yapip bir cati parasından fazla tamir parasi verdi.
Ben de cok kem gözlüyümdür. Bana bi zarar veren üç gün yasamaz😄😄En son yazın, yasli basli bi komsu kadinla tartistik ( zombi saldirisina ugradim diye güldürüyorum ev halkini) 2 gün geçmedi, her gün su verdigi sokak köpekleri saldirdi.

Daha o kadar cok ki benim hayatımda...
 
Selennnayli .!.:
Kuzenlerime babalarindan ev kalmisti. Allem kallem en küçüğe cati katini verdiler, catiyi da senin yaptirman gerek dediler - halbuki bilirsiniz ki ortaktir. Her iki kardes de farkli zamanlarda araba kazasi yapip bir cati parasj dan fazla tamir parasi verdi.
Ben de cok kem gözüyümdür. Bana bi zarar veren üç gün yasamaz😄😄En sin yasli basli bi kkmsu kadinla tartistik yazin( zombi saldirisina ugradim dite güldürüyorum ev halkini) 2 gün geçmedi, her gun su verdigi dokak köpekleri saldirdi.

Daha o kadar cok ki benim hayatımda...
Genişletmek için tıkla...
Lütfen arkadaş olalım. 🤣🤣🤣 Belki benim durumuma da bir etkiniz olur. 🤭 Ben yandım, umarım başka bir hemcinsimi daha yakamaz.
 
civcivgagasi .!.:
Hanımefendi sanırım anlatamadım. Mesele ilişkinin bitmesi değil. Zaten adam gibi ayrılmak istediğini söylese vedalaşır bitirirdim. Adama saplantılı değilim. Sorun söz konusu şahsın ayrılmak istemediğini söyleyip tam tersi şekilde davranması. Seviyorum demesi ama sürekli aşağılamaya çalışması. Ayrılmak istiyor musun diye sorunca da "Kafanda kuruyorsun, senaryo yazma" diye saçmalaması. Sonuçta ben ayrıldım zaten.
Genişletmek için tıkla...
İşte ayrılmışsınız bitmiş gitmiş hala karmalar belalar yaşattığını bulsunlar. Bu şekilde kendi kendinize bela oluyorsunuz. Siz ileri adım atamamış oluyorsunuz. Önünüze bakın kurtulmuşsunuz işte bırakmışsınız adamı karma olsa ne oluuuur olmasa ne olur adam hayatınızda değil. Farkında değilsiniz ama bu bir takıntı
 
Karma diye birşey yok
Şu var sen neye amel etmişsen o yolun yolcusu olursun
Sürekli insanları döven biri birgün o da dövülebilir hatta öldürülebilir
Budur başka bişey değil
Ki eğer kötülük yapıyorsan birgün gelir mutlaka senide bulur
 
civcivgagasi .!.:
Hanımlar merhaba,

Yaklaşık 4 ay önce sevgilimden ayrıldım. Çok aşıktım. Onun da bana aşık olduğunu zannediyordum çünkü öyle söylüyordu. Kendisi üniversite terk. Ben doktora mezunuyum. Ben bunu hiç sorun etmedim fakat o aşağılık kompleksine kapılıp her fırsatta beni ezmeye çalıştı. Çok sevdiğim için sürekli alttan aldım. İlişkimizin 1. yıl dönümünde onun ilgisizliği, vurdumduymazlığı canıma tak ettiği için ayrıldım. Uzun uzun ayrılma gerekçemi açıklayan bir mesaj gönderdim. Uzak mesafe ilişkisi yaşıyorduk zaten. Bir araya gelme süremiz uzamıştı. İlişkimizin yıl dönümünde de bana iki çift güzel söz söylememesi bardağı taşıran son damla oldu. Keşke bana ayrılmak istiyorum diye daha önce söyleseydi. Ona benden soğuduğunu söylediğim zaman "Saçmalıyorsun, kafanda kuruyorsun, senaryo yazıyorsun" diye klasik ayrılmaya cesaret edemeyen erkek bahanelerini söyleyip durdu.

Ben ayrıldıktan sonra bu şahıs ısrarla "Arkadaş kalalım, akışına bırakalım" diye zırvaladı. Kesinlikle kabul etmedim. Beni suçladı. Hiç yapmadığım, aklımın ucundan geçirmediğim halde beni kibirli olmakla, kendini beğenmiş olmakla itham etti. Hakaretler yağdırdı. En çok zoruma giden şey bu. Sonuçta her yerden engelledim. Aylardır da hiçbir şekilde görüşmüyorum.

Yapım gereği kimseye dert yanmam. Fakat onun bana söylediklerini hâlâ içime sindiremiyorum. Hakkımı kesinlikle helal etmiyorum. Çünkü çok sevdim. Gerçekten sevdim.

Şimdi soracağım şey şu: Kalp kıran, haksızlık yapan, verilen değerin ve emeğin kıymetini bilmeyen biri yaptıklarının karşılığını görür mü? Yani sizce karma var mı? Yaptığı yanına kâr kalsın istemiyorum.

Kimseye güvenemiyorum. Hayatıma girmek isteyenleri itiyorum. Bundan önceki ilişkimde de aldatılmıştım. O nedenle kendimi çok yaralı ve yorgun hissediyorum. Ona söylemek isteyip de söyleyemediklerimi boş bir kuyuya haykırsam rahatlar mıyım diye düşünüyorum. Tavsiyeleriniz nelerdir?
Genişletmek için tıkla...
Boş bir kuyu olur orman olur şehrin göbeği bile olur isterseniz çığlık isterseniz ağlamak ne isterseniz. Bu çok tabii. Ama karma vs diyerek saplantılı değilim deseniz bile inanın saplantı bu.

Çok geç öğrendim(hala tam olarak beceremesem de)kim olursa olsun affetmediğimiz her insan sırtımıza kambur oluyor. Onu "kendiniz için"affedin. Affedin ki yük etmeyin kendinize.

Ayrıca bu düşüncelerde boğuşurken kimseyi hayatınıza alamayışınız da normal. Önce ruhunuzu iyileştirin.
 
civcivgagasi .!.:
Ben ayrıldıktan sonra bu şahıs ısrarla "Arkadaş kalalım, akışına bırakalım" diye zırvaladı. Kesinlikle kabul etmedim. Beni suçladı. Hiç yapmadığım, aklımın ucundan geçirmediğim halde beni kibirli olmakla, kendini beğenmiş olmakla itham etti. Hakaretler yağdırdı. En çok zoruma giden şey bu. Sonuçta her yerden engelledim. Aylardır da hiçbir şekilde görüşmüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Narsistik özellik bunlar. Kurtulmuşsun sadece dua et derim. Önüne bak
 
civcivgagasi .!.:
Çok teşekkür ederim tavsiyeniz için. Şimdi aslında bence o anda acımı yaşayıp, yas tutmak yerine üstünü kapatıp doktora tezimi yazdığım için bir şeyleri içime çok attım. O yüzden de acısı yeni yeni çıkıyor. O esnada çok üzülüp ağlamak için vaktim yoktu.

Tertemiz duygularla sevdiğim, evlilik hayalleri kurduğum adamın beni hiç sevmemiş olduğunu ve bana başından beri "Aşığım" diyerek yalan söylediğini yeni yeni sindirmeye çalışıyorum.

Üstelik bundan sonra kime nasıl güvenirim bilmiyorum. Bu süreçte doğru düzgün ve aile kurabileceğim bir insanı kaçırırım diye de endişeliyim. Yani zaten hayatıma çok fazla kimseyi almadım. 31 yaşındayım ve bu üçüncü erkek arkadaşımdı. Normalde ince eleyip sık dokumama rağmen bana hiç uygun olmayan, değer bilmeyen birine aşık oldum. Çok can sıkıcı bir durum.
Genişletmek için tıkla...

‘’ Ayrılık acısının üstünü kapatıp doktora tezi yazmak ‘’ maşallah güçlü kadınsın ne karmaya ne affetmeye ihtiyacın var biraz zaman lazım umarım karşına düzgün bir insan çıkar
 
Her şey ne zaman geçiyor biliyor musun hayayına kendi kalitende birini aldığın zaman. Bennde senin gibi nerde benden aşağı varsa sevdim sevmek üstesinden gelir dedim aşağılandım manipülasyona uğradım özgüvenim düşürüldü. Sandım ki kimse beni sevmez. Meğer çer çöple çıkınca öyle oluyormuş. Şimdi dengimle evliyim diyorum ki böyle erkekler de varmış
 
Aslında bu gücü ona siz verdiniz.
Yani şöyle oluyor, bu kadın bana bakmaz, diyor ama siz bakıyorsunuz adama Bi özgüven geliyor, sizi bu sefer düşük görüyor. Ben de bunu yaşamıştım zamanında, sonra beni benden üst buldugu ile aldattı. Çıkar elbet ondan misli ile ama onun dediklerini umursamadan yola bakın, gitsin kendini Baska Bi köşede eziklesin.. Doktora tezi yazmak mesela, harika bir çözüm bende o gazla üni de ales sınavıma hazırlanmıştım. :) çok daha iyilerini hakediyorız 🌺
 
civcivgagasi .!.:
Hanımlar merhaba,

Yaklaşık 4 ay önce sevgilimden ayrıldım. Çok aşıktım. Onun da bana aşık olduğunu zannediyordum çünkü öyle söylüyordu. Kendisi üniversite terk. Ben doktora mezunuyum. Ben bunu hiç sorun etmedim fakat o aşağılık kompleksine kapılıp her fırsatta beni ezmeye çalıştı. Çok sevdiğim için sürekli alttan aldım. İlişkimizin 1. yıl dönümünde onun ilgisizliği, vurdumduymazlığı canıma tak ettiği için ayrıldım. Uzun uzun ayrılma gerekçemi açıklayan bir mesaj gönderdim. Uzak mesafe ilişkisi yaşıyorduk zaten. Bir araya gelme süremiz uzamıştı. İlişkimizin yıl dönümünde de bana iki çift güzel söz söylememesi bardağı taşıran son damla oldu. Keşke bana ayrılmak istiyorum diye daha önce söyleseydi. Ona benden soğuduğunu söylediğim zaman "Saçmalıyorsun, kafanda kuruyorsun, senaryo yazıyorsun" diye klasik ayrılmaya cesaret edemeyen erkek bahanelerini söyleyip durdu.

Ben ayrıldıktan sonra bu şahıs ısrarla "Arkadaş kalalım, akışına bırakalım" diye zırvaladı. Kesinlikle kabul etmedim. Beni suçladı. Hiç yapmadığım, aklımın ucundan geçirmediğim halde beni kibirli olmakla, kendini beğenmiş olmakla itham etti. Hakaretler yağdırdı. En çok zoruma giden şey bu. Sonuçta her yerden engelledim. Aylardır da hiçbir şekilde görüşmüyorum.

Yapım gereği kimseye dert yanmam. Fakat onun bana söylediklerini hâlâ içime sindiremiyorum. Hakkımı kesinlikle helal etmiyorum. Çünkü çok sevdim. Gerçekten sevdim.

Şimdi soracağım şey şu: Kalp kıran, haksızlık yapan, verilen değerin ve emeğin kıymetini bilmeyen biri yaptıklarının karşılığını görür mü? Yani sizce karma var mı? Yaptığı yanına kâr kalsın istemiyorum.

Kimseye güvenemiyorum. Hayatıma girmek isteyenleri itiyorum. Bundan önceki ilişkimde de aldatılmıştım. O nedenle kendimi çok yaralı ve yorgun hissediyorum. Ona söylemek isteyip de söyleyemediklerimi boş bir kuyuya haykırsam rahatlar mıyım diye düşünüyorum. Tavsiyeleriniz nelerdir?
Genişletmek için tıkla...

En büyük tavsiyem "karma var mıdır?", "bana yaptıklarının cezasını çeker mi?" vs diye düşünmeyi bırakın ve kendi hayatınıza odaklanın. Şunu aklınızdan çıkarmayın ki alınacak en güzel intikam çok güzel bir hayat sürmektir. Kendinize değil de ona odaklanmaya devam ettiğiniz sürece aynı yerde sıkışıp kalırsınız.

Açıkçası ilişkiniz açısından da sadece karşınızdakine odaklanmayı bırakıp kendinize odaklanmanız gerektiğini düşünüyorum. Ancak bu odaklanmanın "çok sevdim", "çok sevdiğim için sürekli alttan aldım", "asla büyüklenmedim" şeklinde olmamasına da lütfen dikkat edin. Ben sizin mesajınızı okurken ne gördüm biliyor musunuz? Kendisine değer vermeyen bir kadın gördüm. Sevdiğini düşündüğü bir erkeği hayatında tutabilmek için sürekli kendi özsaygısından feragat eden bir kadın...

Gerçekten anlayamıyorum, nasıl bir sevgi kişinin kendi öz saygısından daha büyük olur? Bence karşınızdaki kişinin karmasını düşünmek yerine biraz kendinize odaklanın. Ben neden kendime değer vermiyorum, sorusunun cevabını arayın. Nasıl daha mutlu, kendini seven bir insan olurum, diye düşünün. Sonrası kendiliğinden gelecektir diye düşünüyorum.
 
civcivgagasi .!.:
Hanımlar merhaba,

Yaklaşık 4 ay önce sevgilimden ayrıldım. Çok aşıktım. Onun da bana aşık olduğunu zannediyordum çünkü öyle söylüyordu. Kendisi üniversite terk. Ben doktora mezunuyum. Ben bunu hiç sorun etmedim fakat o aşağılık kompleksine kapılıp her fırsatta beni ezmeye çalıştı. Çok sevdiğim için sürekli alttan aldım. İlişkimizin 1. yıl dönümünde onun ilgisizliği, vurdumduymazlığı canıma tak ettiği için ayrıldım. Uzun uzun ayrılma gerekçemi açıklayan bir mesaj gönderdim. Uzak mesafe ilişkisi yaşıyorduk zaten. Bir araya gelme süremiz uzamıştı. İlişkimizin yıl dönümünde de bana iki çift güzel söz söylememesi bardağı taşıran son damla oldu. Keşke bana ayrılmak istiyorum diye daha önce söyleseydi. Ona benden soğuduğunu söylediğim zaman "Saçmalıyorsun, kafanda kuruyorsun, senaryo yazıyorsun" diye klasik ayrılmaya cesaret edemeyen erkek bahanelerini söyleyip durdu.

Ben ayrıldıktan sonra bu şahıs ısrarla "Arkadaş kalalım, akışına bırakalım" diye zırvaladı. Kesinlikle kabul etmedim. Beni suçladı. Hiç yapmadığım, aklımın ucundan geçirmediğim halde beni kibirli olmakla, kendini beğenmiş olmakla itham etti. Hakaretler yağdırdı. En çok zoruma giden şey bu. Sonuçta her yerden engelledim. Aylardır da hiçbir şekilde görüşmüyorum.

Yapım gereği kimseye dert yanmam. Fakat onun bana söylediklerini hâlâ içime sindiremiyorum. Hakkımı kesinlikle helal etmiyorum. Çünkü çok sevdim. Gerçekten sevdim.

Şimdi soracağım şey şu: Kalp kıran, haksızlık yapan, verilen değerin ve emeğin kıymetini bilmeyen biri yaptıklarının karşılığını görür mü? Yani sizce karma var mı? Yaptığı yanına kâr kalsın istemiyorum.

Kimseye güvenemiyorum. Hayatıma girmek isteyenleri itiyorum. Bundan önceki ilişkimde de aldatılmıştım. O nedenle kendimi çok yaralı ve yorgun hissediyorum. Ona söylemek isteyip de söyleyemediklerimi boş bir kuyuya haykırsam rahatlar mıyım diye düşünüyorum. Tavsiyeleriniz nelerdir?
Genişletmek için tıkla...
Canı yanan sabretsin can yakan canının yanacagi günü beklesin . Herkes ettiğini bulur
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back