• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kararsızım ölmek çaremii

erces

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2011
26
0
36
Fransa
mrb çok zor durumdayım nerden nasıl anlatacagımıda bilmiyorum şu an 19 yaşındayım annem babam ben 1 yaşındayken ayrılmışlar 14 yaşıma kadar babamı ve babam tarfındaki ailemi hiç tanımadım beni annem buyuttu ama genelde teyzemlerle yaşadım onlarda çok baskıcı bi aileydi küçücük çoçukken çok fazla şiddet gordum ustumde sigaralar sonduruldu tekmelrle uyandırıldım çoçuklugum boyle kotu şeyler le geçti 14 yaşımda aynı evde buyudgum teyzemin oglu benimle zorla evlenmek istedi annemde onaylıyordu bu evliligi ama ben okumak istedim babamı bulmaya karar verdim buldum babamı ama babamda bi kaç klere evlenmiş ayrılmış başka çoçuklarıda vardı beni babannem ve dedemin yanına buraktı babamda annemde beni reddetti babamın yanına gittigim için ve hiç evlenmmemiş olan annemde evlendi 1 yıl annemi hiç gormedim sonra babamda benden 1 yaş kuçuk bi kzıla evlendi beni babannemin dedemin yanında kalmamı istemdi halalarım amcalarım surekli onlardan dayak yedim kufur yedim kendi babam bile babanneme gonder bu kızı ne yaparsa yapsın dedi sadece babannem istedi ona sıgındım ve okuyodum çeşitli burslar alarak çok intiar ettim bu donemlerde ama ölemedim lise son sınıftaydım hiç kimse beni isitemiyodu beni zorla hiç istmeyerek evlendiremk istediler evlenmek istemiyorum diye surekli şiddet gordum ailemden fransada yaşayan biri istedi babam evleniceksin diye çok kotu dayak attı mecbur kaldım dayanamöadım okulumu bıraktım son sınıftayklen evlendim şu an benden 10 yaş buyuk biriyle evliyim fransaya geldim ama kötü kaderim beni yine bırakmadı kayınvalidemden kayınbabamdan kocamdan aşırı derecede yine şiddet gordum hiç istemedigim halde eşim çok istedigi için hamile kaldım şu an 2 aylık hamileyim 19 yaşındayım ben ne yapim çoçuk istemiyorum çoçugu aldursam kocam beni boşar bende boşanmayı çok isitoyrum ama gidecek kalıcak yerim yok ne yapim bilmiyorum ama düşündüm kendimi öldürmekten başka çarem yok lutfen siz bana ne yapmam gerektigini soyleyin
 
mrb çok zor durumdayım nerden nasıl anlatacagımıda bilmiyorum şu an 19 yaşındayım annem babam ben 1 yaşındayken ayrılmışlar 14 yaşıma kadar babamı ve babam tarfındaki ailemi hiç tanımadım beni annem buyuttu ama genelde teyzemlerle yaşadım onlarda çok baskıcı bi aileydi küçücük çoçukken çok fazla şiddet gordum ustumde sigaralar sonduruldu tekmelrle uyandırıldım çoçuklugum boyle kotu şeyler le geçti 14 yaşımda aynı evde buyudgum teyzemin oglu benimle zorla evlenmek istedi annemde onaylıyordu bu evliligi ama ben okumak istedim babamı bulmaya karar verdim buldum babamı ama babamda bi kaç klere evlenmiş ayrılmış başka çoçuklarıda vardı beni babannem ve dedemin yanına buraktı babamda annemde beni reddetti babamın yanına gittigim için ve hiç evlenmmemiş olan annemde evlendi 1 yıl annemi hiç gormedim sonra babamda benden 1 yaş kuçuk bi kzıla evlendi beni babannemin dedemin yanında kalmamı istemdi halalarım amcalarım surekli onlardan dayak yedim kufur yedim kendi babam bile babanneme gonder bu kızı ne yaparsa yapsın dedi sadece babannem istedi ona sıgındım ve okuyodum çeşitli burslar alarak çok intiar ettim bu donemlerde ama ölemedim lise son sınıftaydım hiç kimse beni isitemiyodu beni zorla hiç istmeyerek evlendiremk istediler evlenmek istemiyorum diye surekli şiddet gordum ailemden fransada yaşayan biri istedi babam evleniceksin diye çok kotu dayak attı mecbur kaldım dayanamöadım okulumu bıraktım son sınıftayklen evlendim şu an benden 10 yaş buyuk biriyle evliyim fransaya geldim ama kötü kaderim beni yine bırakmadı kayınvalidemden kayınbabamdan kocamdan aşırı derecede yine şiddet gordum hiç istemedigim halde eşim çok istedigi için hamile kaldım şu an 2 aylık hamileyim 19 yaşındayım ben ne yapim çoçuk istemiyorum çoçugu aldursam kocam beni boşar bende boşanmayı çok isitoyrum ama gidecek kalıcak yerim yok ne yapim bilmiyorum ama düşündüm kendimi öldürmekten başka çarem yok lutfen siz bana ne yapmam gerektigini soyleyin

Erces, çok zor bir çocukluk ve gençlik olmuş, haklısınız. Ama esas hayat şimdi başlıyor. Türkiye'de olsanız, daha zordu, ama Fransa'da siz kendi başınıza bir hayat kurabilirsiniz. Fransa'da sosyal devlet sizi koruma altına alır. "Bu benim kaderim" deyip geri çekilmeyin. Evet, çok büyük zorluklar yaşamışsınız, ama şimdi hayatınızı kendinizin yönetebileceği bir yaşa yaklaşmışsınız ve yaşadığınız ülkede sizi koruyacak kadın kuruluşları var. Önce okula dönmeli, okulu bitirmeli, meslek sahibi olmalısınız. Kendi paranızı kazanmaya başladığınız andan itibaren zaten hayatınızı kendi kararlarınız doğrultusunda şekillendirirsiniz.
Çocuk mevzuna gelince, çok şahsi bir konu. Siz karar vereceksiniz. Ama bilin ki, Fransa'da gidecek ve kalacak yeriniz mutlak vardır. Yaşadığınız bölgede bir sosyal hizmetler birimi mutlak vardır. Oradan haklarınızı ve yapabileceklerinizi öğrenebilirsiniz.
Bilin ki hayatta ölüm dışında birçok çıkış var. Sakın kendinizi çaresiz hissetmeyin
 
Son düzenleme:
Back