- 3 Nisan 2013
- 595
- 444
- 43
- Konu Sahibi Akanseneler
- #1
Ben uzun yillar depresyon hastasiydim.
Yaşadiğim olumsuz ve üzücü seylerden sonra artik hiç birşeye positif bakamiyorum.
Buda özelikle ailemle olan ilişkimi çok yipratiyor ve herkesi soğutuyor.
Örnek vereyim: kardeşim kir düğünü yapmak istiyordu bende hemen yüzümü buruşturdum.Daha güzel organize yapa bilirsinizdedim.
Yada hep yaptiği hatalarindan konuşmaya başliyorum.
Insanlarin kötü yönlerini görüyorum.
Oğluma belki her sabah "oğlum bu saç ney,ne zaman berbere gideceksin?
Çok bakimsiz görünüyor "diyorum.
Başkalarin hayatlarina çok müdahil oluyorum ,yön vermeye veya büyüklük tasalamaya ders vermeye kalkişiyorum.
Karşimdaki insanda tabii rahatsiz oluyor
Birde onca psikoloji önerileri teknikleri okuyorum ama beni değiştirmiyor.
Ben sevdiğim değerverdiğim insanlarla olumlu güzel ve sicak davranmak istiyorum.Bağimizi daha güclendirmek ileride büyük bir aile olmak istiyorum.
Be halimden nasil kurtulurum?
Yaşadiğim olumsuz ve üzücü seylerden sonra artik hiç birşeye positif bakamiyorum.
Buda özelikle ailemle olan ilişkimi çok yipratiyor ve herkesi soğutuyor.
Örnek vereyim: kardeşim kir düğünü yapmak istiyordu bende hemen yüzümü buruşturdum.Daha güzel organize yapa bilirsinizdedim.
Yada hep yaptiği hatalarindan konuşmaya başliyorum.
Insanlarin kötü yönlerini görüyorum.
Oğluma belki her sabah "oğlum bu saç ney,ne zaman berbere gideceksin?
Çok bakimsiz görünüyor "diyorum.
Başkalarin hayatlarina çok müdahil oluyorum ,yön vermeye veya büyüklük tasalamaya ders vermeye kalkişiyorum.
Karşimdaki insanda tabii rahatsiz oluyor
Birde onca psikoloji önerileri teknikleri okuyorum ama beni değiştirmiyor.
Ben sevdiğim değerverdiğim insanlarla olumlu güzel ve sicak davranmak istiyorum.Bağimizi daha güclendirmek ileride büyük bir aile olmak istiyorum.
Be halimden nasil kurtulurum?