- 30 Mayıs 2007
- 267
- 1
KARA KIŞA DİRENEN BAHARDAN KORKAR MI ??
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Bu olmalıydı beni böylesi sarsan ,sevmeye engel acılarım…
Evcilleştiremediğim gün be gün hırçınlaşan,sessiz ol dedikçe yalnızlığın şarkısını bağırarak söyleyen acılarım vardı benim.
Git dedikçe yakama sıkı sıkı yapışan her yeni sevdaya hazırlanışımda aynada suretini gösteren yalnızlığım vardı benim.
Her yıkılışımda sarıldığım yalnızlığım…
Yarın yine ona sarılacağım besbelli.
Sevgililer günüymüş bunu önemsemiyorum diğer günlerden farkı yok ,çünkü sen yoksun.
Her gece gibi yarın gecede kadeh kaldıracağım varlığında yokluğunu yaşatan sevgili.
” bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor” şarkısı eşliğinde.
Sen yerine yastıklara sarıldığım sevgili ,
hala koynumda resmi saklı olan söyle izin verebilir mi yüreğim yeniden çiçek çiçek aşk açmama.
Telefonlarım çalacak sen olmayacaksın.
Her yollanan bigi mesajında küfredeceğim tüm şebekelere ama yüzümü dökmeyeceğim yine de.
Yüzümü döneceğim doğan güne bir gün daha geçti diyeceğim iç çekerek sensiz kimsesiz….
Çok istedim seni kollarından tutup sarsmayı
“artık sevgimi fark et beni fark et diye” bağırmayı .
Yapamadım…Gurur mu gururumu gurursuzca bir köşeye fırlatalı çok oldu.
Ben korktum buna rağmen fark etmemenden ,yine incinmekten ve bir suçlu gibi sustum….
Çaresizliğim,evcilleştiremediğim acım ,herkesi sana benzettiğim sevgilim
Bensizliğin...
Sensizliğim...
Kutlu olsun...
Bu son olsun….
alıntıBenim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Bu olmalıydı beni böylesi sarsan ,sevmeye engel acılarım…
Evcilleştiremediğim gün be gün hırçınlaşan,sessiz ol dedikçe yalnızlığın şarkısını bağırarak söyleyen acılarım vardı benim.
Git dedikçe yakama sıkı sıkı yapışan her yeni sevdaya hazırlanışımda aynada suretini gösteren yalnızlığım vardı benim.
Her yıkılışımda sarıldığım yalnızlığım…
Yarın yine ona sarılacağım besbelli.
Sevgililer günüymüş bunu önemsemiyorum diğer günlerden farkı yok ,çünkü sen yoksun.
Her gece gibi yarın gecede kadeh kaldıracağım varlığında yokluğunu yaşatan sevgili.
” bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor” şarkısı eşliğinde.
Sen yerine yastıklara sarıldığım sevgili ,
hala koynumda resmi saklı olan söyle izin verebilir mi yüreğim yeniden çiçek çiçek aşk açmama.
Telefonlarım çalacak sen olmayacaksın.
Her yollanan bigi mesajında küfredeceğim tüm şebekelere ama yüzümü dökmeyeceğim yine de.
Yüzümü döneceğim doğan güne bir gün daha geçti diyeceğim iç çekerek sensiz kimsesiz….
Çok istedim seni kollarından tutup sarsmayı
“artık sevgimi fark et beni fark et diye” bağırmayı .
Yapamadım…Gurur mu gururumu gurursuzca bir köşeye fırlatalı çok oldu.
Ben korktum buna rağmen fark etmemenden ,yine incinmekten ve bir suçlu gibi sustum….
Çaresizliğim,evcilleştiremediğim acım ,herkesi sana benzettiğim sevgilim
Bensizliğin...
Sensizliğim...
Kutlu olsun...
Bu son olsun….
