Cok gecmis olsun.
Dayimin oglu 2014 subat ayinda losemi oldugunu ogrendik. Asiri yorgunluk sikayetiyle esi tarafindan zorla hastaneye goturuldugunde ortaya cikti. Gece vardiyasinda ve yogun calistigindan her zamanki yorgunluktur diye gitmek istememis ama bir sabah kolunu bille kaldiramayacak kadar halsizlesince esi zorla gazi unv hast. Goturuyor. Orada anlasildi.
Herkes cok uzuldu. Dayimin yengemin durumlarini hallerini anlatamam bile...bhemen hastaneye yatirdilar. 1 sene herkesten herseyden uzak,kucuk bir odada esinin refakatinde kaldilar. Kemoterapi gordu. Bazi tedaviler uygulandi,tabi detayini bilmiyorum. Hergun dayimi aradim ve bilgi aldim. Surekli kustugunu hicbirsey yemedigini ogrendim.
Bazen koridora yuruyuse cikariyorlarmis,yalvar yakar kameradan izleme firsatimiz oldu. İnanilmaz zayiflamisti,saclari dokulmustu. Artik o eski Sefa abimden eser yoktu. Cok korktuk,cok kahrolduk. Sonra ilik nakli karari alindi.
Hickimsenin iligi tutmadi. Sadece diger dayimin yurt disindaki oglunun iligi uydu. Yani onun amcasinin oglu oluyor. Gecen yaz turkiyedelerdi. O zaman verdi cocuk 15-16 yaslarinda falan sanirim.
O ilik verdi ve birsure daha hastanede kaldi. Sanirim gecen kis yanlis hatirlamiyorsam cikti. Tabi yine duzenli olarak kemoterapi almaya devam ediyor diye biliyorum. Sonra birgun onu bir hipermarkette gordum. Yaninda dayim vardi. Ben onlari arkadan gordum. Maskesi vardi beresi vardi,esofmanlarlaydi.Yuzlerini gormek istemedim. Sefa abiyi o halde gormek istemiyordum. Dayimin yikilmis halini de gormek iatemiyordum. Hemen reyon aralarina girip kayboldum. Sonra tam cikmak isterken karsi karsiya geldik. Mecburen muhatap olmak zorunda kaldim. Sefa abinin yuzu guluyordu. Kilosu birazcik daha iyiydi,saclarini goaterdi saclari cikmisti. Eski sefa abiye bayagi yaklasmisti... Cok mutlu oldum. Dayim da gayet iyiydi.
Suan sagligina kavustu diye biliyorum. Tedavi devam ediyor mu bilmiyorum. Ama iyi oldugunu biliyorum. Ben de hamilelik is falan filan derken biraz kendi derdime dustum. Bugun arayip ogreneyim.
Biraz uzun yazdim belki gereksiz detaya girdim ama gercekten butun sulale icin cok zor gunlerdi,aklima geldi ve yazmak istedim...
Fakat herkes bu kadar sansli olamayabiliyor. Mesela bizim sokakta genc bir cocuk vardi. Losemi olmustu kemoterapi gordu hastanede yatti falan. Sonra tamamen iyilesti. Ve onun annesi bizim evlenmemizi istiyordu. Anneme kac kkez gelip gitti. Tamamen iyilestigine dair raporlar getirdi her seferinde. Gercekten iyilesmisti ama ben simsiki esimle flort ediyor ve cok seviyordum. Tabi kabul etmedim ve cocuk birbaskasiyla evlendi. Derken esi hamile kaldi hersey guzeldi. Birgun hastanede enfeksiyon kapmis ve yine hastaneye yatti,bu kez kurtulamadi. Cok ama cok uzulmuatum.
Bu lanet hastalik insanin bagisiklik aistemini tamamen cokertiyor. Yani ne olacagi belli olmuyor.
İnsallah sizinki mutlu sonla sonuclanir. Allah yardimcisi olsun. Cook gecmisler olsun.