kampanya: okudugunuz kitapları baskasına verin.

Arkadaslar,

bir kitap alıyoruz. kitab okuyup bitirdikten sonra neden kitabı kutuhanemize koyuyoruz. Bu sizce bencillik degil midir? n kadar buyuk bir kutuphanem oldugunu gostermek bize ne kazandrır? insanlar kitaplarımızın coklugunu kutuphanemizin buyuklugunu gorduklerinde duyacakları gurur mudur bizim kitapları kutuphanelerde hapsetmemize sebep olan?
Bir kampanya baslatalım. satın aldıgımız kitabı baskasına verelim. o da bitirdikten sonra baskasına. hatta kştabın on sayfasına bir not dusulebilir bu konuda.

ben aldıgım hicbir kitabı kutuphanemde bırakmadım. evet para vermis olabilirim. ama cok para verdim diye saklamak bencillik degil midir? genellikle gecnclere kardsime, kaynıma, arkadaslarıma veriyorum. hem de onlar hic istemeden. su kitabı okudum bitirdim cok guzel. sana vereyim diyorum ama sen de okuduktan sonra baskasına ver diyorum.
verir ya da vermez o O'nun bilecegi is. benim icimde ise bir insanı daha kitap okumaya itmis olmanın verdigi haz var.

hatta bu konuda bir sey duymustum. Londra'da baslayan bu olay en son Cin'de bir meto'da son buluyor. ouyan bitirdigi yerde kitabı bırakıyor. bylece kitap Dünya'yı dolasmıs. Ingilizce evrensel su anda. Turkce bir kitap icin aynı düsü kurmak zor ama olsun neden olmasın. cok kisi okusun cok kisi yaralansın. corbada bizim de tuzumuz bulunsun.
Konuyu Düzenle/Sil

arkadaslar bu topiğe kimse uğramıyor mu yoksa yazdığım fikir hoşunuza mı gitmedi?

ya ben bunu yapamıyorum, okusun diye veriyorum her isteyene ama onda kalmasın bana geri versin ve ben çok sevdiğim kitaplarımı sonra yeniden okuyorum o yüzden üzülüyorum böyle alıp geri vermeyince ama yine de böyle birşeyin geçekleşiceni bilsem gider bunu yapmak için ayrıyeten kitap alırım, daha önce duymuştum u uygulamayı çok iyi düşünülmüş umarım bizim ülkemizde de olduğu günleri görürüz

BU KAMPANYA daha önce başlatılmıştı kitabını bitirdiğin yerde bırakıyorsun tren vapur vs ama kimse uymadı ben vapurda bir tane bırakmıştım "yüreğinin götürdüğü yere git" şimdi bırakmıyorum okulun kütüphanesine bağışlıyorum ancak kızım gelecekte okusun diye dğerli gördğüm kitaplar kütüphanemde kalıyor

bizim ulkemizde malesef kutuphanecilik yaygin degil. keske firsatiniz olsa da kutuphane nedir gosterebilsem.
kitaplar fakir kesime ulasmiyor. kutuphanedeki kitaplar guncellenmiyor. her turlu kitap bulunmuyor. kitaplara sahip cikilmiyor.kitaplar o kadar pahali zaten. bari cilt kapak yapsinlar da kitaplar bozulmasin.
daha uzun omurlu olsun.

bende veremem kitaplarımı,
onlara dönerim çünkü zaman zaman tekrar okurum,
verdiğim kitaplar da geri gelmedi hiç bu zamana kadar,
bir de en büyük hayalim çocuğuma bırakmak kitaplarımı,
ben babamın kitaplarını okuyarak büyüdüm,
benim çocuğumda benim kitaplarımı okuyarak büyüsün istiyorum..

aaaaaaaaaaa kitaplarım benim için çok değerli, iyi kullandığına emin olduğum arkadaşlarıma okumaları için veriyorum.o kadar para verip alıyorum ve kitaplarımı çok seviyorum, kütüphanem olması hoşuma gidiyor, hiç kitap olmamasından iyidir. :1shok: :sm_confused: :1hug:

ben vermem valla ya cok kıymetli benim kitaplarım hele bir de okuyalım die alıp el koyarlar yaa ah delleniyom o zaman ta 20 senelik kitaplarım dururyor kızım için saklıyorum ne bileyim belki kendini düsünmek ama veremem arada acar kurcalarım ben onları

ben veremem kitaplarımı .onlar benim herşeyim hayatım.aradabir geri dönerim onlara.hepsini çok severek aldım.sanırım onlardan ayrılmk beni baya üzer...

bnde veremem onlar bnim için çok değerli alıpta üstne yatan çok arkadaşı var 5 yıl önce 15 ytl verip aldığım bi kitp vardı genç kız serisi arkadaşm istemişti vermiştim kitap yok piyasada..şimdi bi kitap daha istiyor vermemek için kıvranıyorum ama insanlarıda kıramıyorum..bn arada kitplarımı elime alıp karıştırırım ..tozlarını alrım ve okuduğum zamana dönerim bi anda ö zmn o gün neler yaşadığım gelir aklıma yok ben veremem ama bu olayı gerçekleştirmek için özellikle bi kitap alırm ama kütüphanemden veremem..

kütüphanemin karşısına geçip doyamıyorum onları seyretmeye, sürekli yerlerini değiştiriyorum, tozlarını alıyorum, gören arkadaşlarım inanamıyorlar çoğunun seneleri devirdiğine, hala ilk günkü gibi kapakları.işte bu yüzden başkalarına kitap verirken elli kere düşünüyorum. kıyamıyorum onlara, içim gidiyor, ya kapağını kırarsa ya sayfasını bükerse, ya ters koyarsa falan. bi de geri gelmeme meselesi var ki en çok bunu hazmedemiyorum, bu yaşıma kadar insanlara dağıttığım kitapları geri alsam kaç kütüphane yapardım kimbilir. o yüzden eğer benim gibiyse karşımdaki, değer veriyorsa en az benim kadar ancak o zaman ikna oluyorum paylaşmaya.ve kimseden de almıyorum benim olsun bende olsun istiyorum, ya kitaplarını kıskanır mı insan başkasından? kıskanıyorum napim, çok bencilim bu konuda :)