Kafayı yemek üzereyim bana yardım edin.....

Defne0921

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Aralık 2013
131
34
34
Merhaba lütfen bana akıl verin her şeyi sil baştan tekrar yaşıyorum sanki 7 sene sonra ikinci anneligimi ikiz kızlarımla yaşıyorum hayatı kendime zehir ediyorum desem daha iyi hamileliğim de biri az hareket ediyor diye sma diye kendimi yedim bitirdim doğdular karnimda da az hareket eden doğduğu zamanda çok hareketsizdi hamur gibi ve titremeleri vardı çenesi ve ayağı titriyordu bu kesin sma dedim gece gündüz ağladım bir haftalık 3 Dr gördü reflexleri normal sarılıktan olabilir dedi inanmadim topuk kanı sonucunda sma çıkmayinca sonra bu çocuk hipotonik dedim bir kaç çocuk Dr gördü değil dedi,az hareket ediyor kafasını tutamıyor çok sessiz hiç ses çıkartamiyor ağlama dışında bu çocuk serebral palsili mi acaba dedim kafasını tutamaya başladı ses çıkarmaya başladı hareketlendi, şuan tam 4 aylık ve ben otizm den şüpheleniyorum sese dönüp bakmıyor göz teması çok az kuruyor kucaktayken asla insan yüzüne bakmaz yatarken iyice yaklaşınca beni görmesini sağlayınca biraz yüzüme bakıyor sosyal gülümseme var bazen karşılıklı ses çıkarıyor aau gıı gibi ama çığlık atıyorum bağırıyorum dönüp bakmıyor ama sesimi duyunca kafasını çevirmeden o yöne gulumsedigini görüyorum kafayı yemek üzereyim şu an herşey için çok erken götürsem teşhis bile koyamacaklar yedi sene önce oğlum için de kesin otizimli demiştim dr Lara götürdüm o zman da kafayı yemiş gibiydim şuan yedi yaşında ve 1. Sinfa gidiyor maşallah o yüzden eşim ailem artık benden çok yoruldu kimseye birşey diyemiyorum artık kimse bana inanmıyor ve kendimi çok kötü ve çaresiz hissediyorum rabbim sen kimseyi evladı ile sınama düşüncesi bile insanı bitiriyor yaşanacak varsa yaşanıyor ama elimde degil bu düşünceden kendimi alamıyorum evladım için elimden ne geliyorsa yapmaya hazırım hiç birşey için geç kalmak istemiyorum
 
Kendiniz için doktora gidin. Psikolojik yardım almanız gerekiyor.
 
Bu durumun ne kadar kötü olduğunu bilirim
Düşüncenizi destekleyecek en ufacık bir hareketinde içiniz ciz eder. Psikoloğa gidin imkanınız varsa. Kendiniz için de hastalık korkunuz var mi
 
Bu durumun ne kadar kötü olduğunu bilirim
Düşüncenizi destekleyecek en ufacık bir hareketinde içiniz ciz eder. Psikoloğa gidin imkanınız varsa. Kendiniz için de hastalık korkunuz var mi
Aslında yok bu düşünce hali ilk hamileliğimden sonra oluştu oğlum iki buçuk yaşına gelene kadar devam etmişti herşey yolunda gidince internetten araştırmayı bıraktım taki ikizlere doğum yapana kadar suan birini haretelerini aşırı kafama takıyorum ne yapacağımı bilmiyorum evet destek almayı düşünüyorum
 
Kötüyü çağırmayın sürekli düşünerek
Hele kelimelere hiç dökmeyin. Aklınızdan geçirdiğiniz anda başka şey düşünmeye ona odaklanmaya çalışın. Fazla sahiplenmekten oluyor. İnancınızı bilmiyorum ama şunu söyleyeyim. Sadece bize emanetler,bizim değiller. Asıl sahipleri Allah. Ona emanetler. Eğer birsey olacaksa bunu sürekli düşünerek engel olamayız. Soyle birsy duymuştum.. hastalıktan korkuyorsanız hastalara dua edin,fakirlikten korkuyorsanız fakirlere dua edin gibi gibi. Miktarı hiç farketmez az çok cuma günleri çocuklarınızın ve kendinizin sağlığı selameti niyetiyle sadaka verin.
 
En korktuğumda bu aslında oğlumda çok düşünüp bu hastalığı hayatımami çektim acaba diye çocuğu zman kendimi suçluyorum ikinciye hamile kalmaktan bile bu yüzden hep kaçtım ne kadar kaçarsan kaç Allah isterse bir değil çift veriyormuş dedim hamd edip hep dua ettim yaşanacaksa duadan başka çare yok biliyorum ama yinede düşünmekten kendimi alikoyamiyorum. Bu arada çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim evet asıl sahipleri Allah ona emanetler elimden geldiğince bol dua ve sadakayı çoğaltacagım Allah sizden razı olsun
 
Sorun çocuklarınızda değil sizde
Daha başka kötü hastalıklarda var onları ne zaman konduracaksınız hiçbirşeyi olmayan bebeğe
İnsan dili varıp söyleyemez sizin bebeğe yakıştırmadığınız hastalık yok
Acilen gidin tedavi olun
 
Çok mu fazla internette araştırma yapıyorsunuz? Çünkü ben öyleydim. 4 yaşındaki oğlumda 2,5 yaşına gelene kadar gitmediğim doktor kalmadı. Şimdi 9 aylık kızım var ayaklarının üzerine hala basamıyor,emeklemiyor umursamıyorum. Neden çünkü artık internete bakıp kafama takmıyorum. Her çocuk farklı anladım
 
Ne yazık ki kendimi gördüm sizde.Asiri hareketli,sağlıklı gül gibi bebegime neler neler var diye tutturdum.Bes on dakika sakın durdu diye bugün tutturdum hasta mı diye.Dun gece yüzünü sinekler isirmis ne kizamigini bıraktım ne alerjisini.Gitgide artan anksiyetem ve takintilarim var bebekle ilgili.Esimi ve ailemi de biktirdim.Konusmami dahi istemiolar.Ben de artık 24 saat kendimi yiyorum.Hic iyi değilim.Takintilardan anneligimin keyfini suremiyorum.Bi de ikinciyi istiyodum bu halde.Ama bi süre vazgeçtim.Once kendimi düzeltmem gerek.
 
Evet böyle olmasını bende istemezdim ne yazık ki ama kafama taktigim sorunların karşılığını kötü alınca konu da evlat olunca hayat insana zehir oluyor eminim en güzel zamanlarını kimse böyle geçirmek istemez tek problem yeterki benim psikolojim olsun diyorum yeterki evlatlarım sağlıklı birey olsunlar
 
Ne yazık ki evet ama elimden geldiğince artık bakmıyorum ama otizmi oğlumda çok araştırdığım için en ufak bi bulguda hareket de direk akilma geldiği için yine aynı şeyleri yaşıyorum ve çok korkuyorum
 
Aynı ben oğlumda kendimi yedim bitirdim bide oğlum dehb dehbler benzer belirtiler gösterebiliyor bebeklik aşamasında şuan oğlum anasinifina gidiyor istiklal marşını ezberledi öğretmenin gözbebegi dehb olduğunu da asla dusunmuyorum diyor çok konuşkan sevecen hatta fazla sosyal.simdi sıra kızımda ilk 6 ay annemlerin burnundan getirdim eşime de söyleyemiyorum kendimi yedim keşke dogurmasaydima kadar dedim şuan 11 aylik hala şüphedeyim ama hayatimi etkileyecek halde değilim size bise söyleyeyim ilk 6 ay gülümsemenin olmaması bile normal 6 aydan sonra dikkat edin
 
Bu yüzden tekrar hamile kalmayı hep erteledim Bu yüzden hamile kalmayı hep erteledim bana ikinci de öyle olmazsın diye çok dediler ama o kadar yıprandım ki bilmeden hamile kaldım ve bütün herşey bende çarpı iki oldu o yüzden ikincide öyle olmaz diyenler varsa dinlemeyin bu yüzden bende yardım almayı düşünüyorum
 
Neden çocukta illa bi hastalik varmış düşüncesindesin 4 aylık daha bunlar cok normal olağan şeyler hep kotüyü düsünüyorsunuz biraz sizin psklojiniz bozuk gibi lohusalık doneminden kaynakli olabilir bi uzmandan destek alın
 
Maşallah, şuan tam dört aylik oldu ama ikizine göre hep farkliliklari var herşeyi çok geriden geliyor ona göre üstüne de sese dönmemesi ama duyduğunda gülümsüyor çok az göz teması kuruyor göz göze gelince hemen gülümsüyor ama anında kafasını çeviriyor kucaktayken asla yüzümüze bakmıyor bunu severken hep söylüyorlar kız baksana bak ben buradayım diye anlık bakıp hemen dönüyor elimde değil kendimi bu düşünceden alikoyamiyorum
 
Bana tam tersi tedavi olmadan sakın ikinciyi yapma diolar.Herkes bıkmış durumda benden.Esimle kavgaliyiz iki gündür.Dun bebek sessiz mi acaba dediğim ve sinek isirigini bin türlü şeye yorup sanırım ortalığı ayaklandirdigim içinben de kendimden bunaldım.Sokaga bile çıkamıyorum çıkmıyorum bebekle.Elimde olsa 24 saat evde tutup okula bile gondermicem.Home school arastiriodum hattaikinciyi kendi isteğimle ertelemeye karar verdim.Durumum daha kötüye gider diye korkuyorum.
 
Burda okuyorum böyle çok yaşayan anne var kim isterki en güzel günlerini hem kendine hem bebeğe hem aileye zehir etmek o yüzden yaşayan anlar inşallah sadece takıntı ve şüphe olarak kalır oğlunuza da maşallah inşallah kardeşi de sağlıkla büyür
 
Evet bu sebepten ötürü lohusalık depresyonu yaşadım yemeden içmeden kesildim çok kilo verdim dedim tamam herşey yolunda gidiyir kaygılarım geçiyor derken bu kez farklı şeye takıldım
 
Peki bu durum icin bi doktora gittiniz mi ? Bence bu hic saglikli bi durum degil aile iliskileriniz zedelenir, bebeginiz hisseder. Benim oglum 6bucuk aylik biraz tontiş hala aktif donmuyor oldugu yerde cirpiniyor yuz ustu 10dk sonra yoruluyor ama hic kafaya takmiyorum. Her bos vaktimde sokaktayiz. Parka goturuyorum diger cocuklari izliyor o kadar mutlu oluyorum ki hatta gozlerim doluyor. Kesinlikle bebeginizi de alip cikin gezin tozun. Bu sekilde bebeginiz ruhsal olarak etkilenir.
 
yeni doğum yaptığımda ailem dışında kimseyi görmek dahi istemedim bebekler için hayırlı olsuna geldiklerinde bile hep odadan kaçtım binan önce gitsinler istedim bayrama denk gelmişti doğumum bayram burnumdan geldi deli gibi oturup yemeden içmeden ağlıyordum annemde kalıyordum eve dahi geçmeyi istemiyordum tam geçiyor derken şimdi de bu çıktı artık kimseyle konuşamıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…