- 21 Aralık 2014
- 52
- 10
- 29
Merhabalar,
Öncelikle yaşım 21, birazdan konuyu okuyunca kesin sorarsınız diye yazayım dedim
Öncelikle saçma olduğunun farkındayım, ama bazen saçma olduğunu bildiğiniz halde kafanızdan atamadığınız düşünceler olur ya bu da onlardan. Çok uzun süredir ilgimi çeken birisi var, kendisi baya yakışıklı, herkes bunu yeri geldiğinde söyler, kız-erkek herkes belirtir.
Yakınımdaki arkadaşlar sürekli gördükleri çiftler hakkında yorum yapıyorlar, ay o kızla o çocuk olmuş mu, çocuk taş gibi o kızla hiç olmuşlar mı, nesini sevmiş, hiç yakışmıyorlar keşke daha kendine göre birini bulsaymış vs vs.
Sürekli kabaran asla şekil almayan saçlarım yüzünden biraz bakımsız ve soluk duruyorum, burnumda hafif ama çok dikkat çekmeyen bir kemer var onu son zamanlarda çok takmaya başladım ve özgüven eksikliğimin temel sebebi o aslında. Arkadaşlarımın dediklerini bu yüzden takmaya başladım. Ben ona göre çirkin miyim? Ona layık değil miyim? Beni beğenmiyordur, kesin arkamdan gülüyordur düşünceleriyle doldu kafam ve son zamanlarda giyimime saçıma makyajıa aşırı önem verdiğimi farkettim. Saçım en ufak bozulsa kafayı yiyorum resmen, makyajım olmasa kıyafetim uymasa moralim sıfır oluyor.
Aslında asıl sorunun güzel olup olmamam değil o çocuğa kendimi layık hissetmemem olduğunu farkettim, yani herkesin ne kadar yakışıklı olduğundan bahsettiği birini kendimi fazla buldum ama bunu gururuma yediremedim o yüzden saçımla başımla uğraşmaya başladım. Mesele onun beni beğenmesi değil, aslında 'denk' olmamız. Hangi şampuanı alsam, hangi fondoteni sürsem saçımı nasıl toplasam diye saatler geçiyor.
Saçma olduğunu farkındayım, insanlar dış görünüşleri ile birbirlerine layık olmuyorlar ve ben böyle bir şeyi başkası için düşünmem ama şu an aşırı derecede takıntı yapmış durumdayım ve saçma olduğunu bilmeme rağmen bu düşünceleri kafamdan atamıyorum. Hiç böyle hisseden oldu mu?
Öncelikle yaşım 21, birazdan konuyu okuyunca kesin sorarsınız diye yazayım dedim
Öncelikle saçma olduğunun farkındayım, ama bazen saçma olduğunu bildiğiniz halde kafanızdan atamadığınız düşünceler olur ya bu da onlardan. Çok uzun süredir ilgimi çeken birisi var, kendisi baya yakışıklı, herkes bunu yeri geldiğinde söyler, kız-erkek herkes belirtir.
Yakınımdaki arkadaşlar sürekli gördükleri çiftler hakkında yorum yapıyorlar, ay o kızla o çocuk olmuş mu, çocuk taş gibi o kızla hiç olmuşlar mı, nesini sevmiş, hiç yakışmıyorlar keşke daha kendine göre birini bulsaymış vs vs.
Sürekli kabaran asla şekil almayan saçlarım yüzünden biraz bakımsız ve soluk duruyorum, burnumda hafif ama çok dikkat çekmeyen bir kemer var onu son zamanlarda çok takmaya başladım ve özgüven eksikliğimin temel sebebi o aslında. Arkadaşlarımın dediklerini bu yüzden takmaya başladım. Ben ona göre çirkin miyim? Ona layık değil miyim? Beni beğenmiyordur, kesin arkamdan gülüyordur düşünceleriyle doldu kafam ve son zamanlarda giyimime saçıma makyajıa aşırı önem verdiğimi farkettim. Saçım en ufak bozulsa kafayı yiyorum resmen, makyajım olmasa kıyafetim uymasa moralim sıfır oluyor.
Aslında asıl sorunun güzel olup olmamam değil o çocuğa kendimi layık hissetmemem olduğunu farkettim, yani herkesin ne kadar yakışıklı olduğundan bahsettiği birini kendimi fazla buldum ama bunu gururuma yediremedim o yüzden saçımla başımla uğraşmaya başladım. Mesele onun beni beğenmesi değil, aslında 'denk' olmamız. Hangi şampuanı alsam, hangi fondoteni sürsem saçımı nasıl toplasam diye saatler geçiyor.
Saçma olduğunu farkındayım, insanlar dış görünüşleri ile birbirlerine layık olmuyorlar ve ben böyle bir şeyi başkası için düşünmem ama şu an aşırı derecede takıntı yapmış durumdayım ve saçma olduğunu bilmeme rağmen bu düşünceleri kafamdan atamıyorum. Hiç böyle hisseden oldu mu?