- 7 Aralık 2018
- 6.805
- 17.707
- 27
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
- #1
Merhabalar
Açtığım konulardan da hatırlarsanız belki benim kafam çok karışık. Biraz uzun olabilir çünkü çok soru işareti var kafamda ve detaylı tavsiyelere çok çok ihtiyacım var.
Bir süredir neden hayatımın bu noktaya geldiğini sorguluyorum. Yaşıtlarım ya evleniyor ya kariyerini oturtuyor ya da hayatlarında kalıcı bir şeylerle meşguller. Maalesef benim şu an kariyer dışında kalıcı diyebileceğim herhangi bir şey yok. Artık ona da çok odaklanamıyorum.
Geçmişte yaptığım şeyler için kendimi çok suçluyorum. "Ben böyle biri olmasaydım her şey farklı olabilirdi" fikri kafamdan gitmiyor. Küçükken çok zeki bir çocuktum. Türkiye birinciliklerim vardı. Zamanla okula bile zor giden birine dönüşmüştüm. İlişkilerim hep karışık, saçma sapan. Arkadaşlıklarım deseniz çoğu faydasızdı.
Taşındığım şehirde çok yalnızım. Başka bir hayatım olur belki diye geldim ama olmadı. Uzun süredir sevdiğim biri vardı, duygularımı hiç açamadım. Anlatmıştım zaten ama kısaca özetlersem, flörtüyle ayrıldığı dönem bana geldi. Haberi yoktu benim bildiğimden. Ciddi ilişki istediğini falan söyledi. Biz yakınlaştık biraz. O günden sonra da düzgünce konuşamadım, kendimi ifade edemedim. Sanki yalapşap herkesle bir şeyler yaşayan, umursamayan biriymiş izlenimi yaydım. O kadar içimde kaldı ki. Acaba dedim ben böyle saçma sapan davranmasaydım cidden ciddi bir yola girebilir miydik? Arkadaşım 3 sene önce artık sevmediği için ayrıldığı kıza seneler sonra tekrar yazdığında kızın o süreçte hiç sevgilisi olmadığı için evlilik yoluna girdiler. Ben densiz gibi dürüstçe doğru neyse onu söyledim. Bunlar doğru şeyler demiyorum tabii ama sanırım hayatın kuralı bu. Dürüstlük geçer akçe değil galiba.
Pek çok fırsatı, hayatımda güzel ilerleyebilecek şeyi saçmalıklarım yüzünden batırdım.
Kendimi işbilmez, olayları yönetemeyen biri olarak görüyorum. Geçmişte tecrübe edindiğim hataları hep tekrarlıyorum. Kendimi olmadığım şekillerde lanse ediyorum. Biliyorum çoğunuz bana kızacaksınız. Ne düşünürse düşünsün sana ne diyeceksiniz. Problem onun ne düşündüğünden ziyade benim saçmalıklarım. Arkadaşıyla birlikte beni sorguya çektiler resmen ve ben "bunlar sizi ilgilendirmez" diyemedim.
Bu saatten sonra yeni bir düzen kurabilir miyim? Düzeyli bir ilişkim, mutlu olduğum bir kariyerim, düzeyli 3-5 arkadaşım olur mu? Ben bunu nasıl başaracağım? Hep bir şefkat arayışı içinde olduğum için insan ilişkilerinde o sınırı çekemedim hiç. Özel hayatım iş hayatıma yansıdı. Kısacası her şey arap saçına döndü. En dipte hissediyorum. Eskiden hayatımdaki insanları suçlardım. Fark ettim ki sınır koyamayan, olayları bu saçma raddelere getiren benim.
Nereden başlayabilirim? Nasıl yeni bir çevre edinebilirim ve en önemlisi bu suçluluk duygusundan nasıl kurtulabilirim?
Kendimi iyice mahvetmek istemiyorum.
Açtığım konulardan da hatırlarsanız belki benim kafam çok karışık. Biraz uzun olabilir çünkü çok soru işareti var kafamda ve detaylı tavsiyelere çok çok ihtiyacım var.
Bir süredir neden hayatımın bu noktaya geldiğini sorguluyorum. Yaşıtlarım ya evleniyor ya kariyerini oturtuyor ya da hayatlarında kalıcı bir şeylerle meşguller. Maalesef benim şu an kariyer dışında kalıcı diyebileceğim herhangi bir şey yok. Artık ona da çok odaklanamıyorum.
Geçmişte yaptığım şeyler için kendimi çok suçluyorum. "Ben böyle biri olmasaydım her şey farklı olabilirdi" fikri kafamdan gitmiyor. Küçükken çok zeki bir çocuktum. Türkiye birinciliklerim vardı. Zamanla okula bile zor giden birine dönüşmüştüm. İlişkilerim hep karışık, saçma sapan. Arkadaşlıklarım deseniz çoğu faydasızdı.
Taşındığım şehirde çok yalnızım. Başka bir hayatım olur belki diye geldim ama olmadı. Uzun süredir sevdiğim biri vardı, duygularımı hiç açamadım. Anlatmıştım zaten ama kısaca özetlersem, flörtüyle ayrıldığı dönem bana geldi. Haberi yoktu benim bildiğimden. Ciddi ilişki istediğini falan söyledi. Biz yakınlaştık biraz. O günden sonra da düzgünce konuşamadım, kendimi ifade edemedim. Sanki yalapşap herkesle bir şeyler yaşayan, umursamayan biriymiş izlenimi yaydım. O kadar içimde kaldı ki. Acaba dedim ben böyle saçma sapan davranmasaydım cidden ciddi bir yola girebilir miydik? Arkadaşım 3 sene önce artık sevmediği için ayrıldığı kıza seneler sonra tekrar yazdığında kızın o süreçte hiç sevgilisi olmadığı için evlilik yoluna girdiler. Ben densiz gibi dürüstçe doğru neyse onu söyledim. Bunlar doğru şeyler demiyorum tabii ama sanırım hayatın kuralı bu. Dürüstlük geçer akçe değil galiba.
Pek çok fırsatı, hayatımda güzel ilerleyebilecek şeyi saçmalıklarım yüzünden batırdım.
Kendimi işbilmez, olayları yönetemeyen biri olarak görüyorum. Geçmişte tecrübe edindiğim hataları hep tekrarlıyorum. Kendimi olmadığım şekillerde lanse ediyorum. Biliyorum çoğunuz bana kızacaksınız. Ne düşünürse düşünsün sana ne diyeceksiniz. Problem onun ne düşündüğünden ziyade benim saçmalıklarım. Arkadaşıyla birlikte beni sorguya çektiler resmen ve ben "bunlar sizi ilgilendirmez" diyemedim.
Bu saatten sonra yeni bir düzen kurabilir miyim? Düzeyli bir ilişkim, mutlu olduğum bir kariyerim, düzeyli 3-5 arkadaşım olur mu? Ben bunu nasıl başaracağım? Hep bir şefkat arayışı içinde olduğum için insan ilişkilerinde o sınırı çekemedim hiç. Özel hayatım iş hayatıma yansıdı. Kısacası her şey arap saçına döndü. En dipte hissediyorum. Eskiden hayatımdaki insanları suçlardım. Fark ettim ki sınır koyamayan, olayları bu saçma raddelere getiren benim.
Nereden başlayabilirim? Nasıl yeni bir çevre edinebilirim ve en önemlisi bu suçluluk duygusundan nasıl kurtulabilirim?
Kendimi iyice mahvetmek istemiyorum.
