- 12 Mayıs 2015
- 109
- 111
-
- Konu Sahibi Toph Beifong
- #1
...
Son düzenleme:
herkese selam.
28 yaşına geldim. en son lisede bir sevgilim olmuştu çocukluk aşkı benim için odur. sonrasında hiçkimse olmadı. aşık olduğumu sandığım durumlar oldu ama gerçek bir kadın-erkek ilişkisini hiç kuramadım. senelerdir devam eden depresyonum ve sosyal fobim yüzünden zaten her şeyden elimi eteğimi çektim. şimdi yavaş yavaş çıkmaya çalışıyorum ve nasıl bir enkazın altında ezildiğimi yeni anlıyorum. benim dış dünyaya erkeklere hiç güvenim yok ve sevilebileceğime asla inanmıyorum.
kendimi kadın gibi göremiyorum. polikistik over sendromum var ve vücudumun her yerinde tüyler mevcut bu yüzden. bu konu vücudumdan nefret etmeme sebep oldu. bir bu bir de şekilsiz göğüslerim. kendime, vücuduma güvenemiyorum. kendimi hiç beğenmiyorum. bu tüy olayı ise benim aşırı biçimde canımı sıkıyor. ya bir kadının sırtında göbeğinde bile tüyler olması nasıl bir lanettir...
biliyorum epilasyon denen bir şey var. ama hangi uzman benim artık kemikleşmiş bu takıntımla ihtiyaç duydugum kadar ilgilenecek...
genel bir durum tablosu çizmeye çalıştım. kafamda kadınlığımı oturtamıyorum onunla barışamıyorum kendimi sevemiyorum. kadınlığın güzelliklerini rahmaniyetini neşesini hiçbir zaman tadamadım ve bundan sonra başarabilecek miyim ne yapmalıyım bilmiyorum. kadınlığıyla mutlu huzurlu, negatif tüm yüklemelerden arınmış hayat dolu bir kadın olmak istiyorum. öyle ki sanki tüm varlığım buna bağlı hayatta.
herkese selam.
28 yaşına geldim. en son lisede bir sevgilim olmuştu çocukluk aşkı benim için odur. sonrasında hiçkimse olmadı. aşık olduğumu sandığım durumlar oldu ama gerçek bir kadın-erkek ilişkisini hiç kuramadım. senelerdir devam eden depresyonum ve sosyal fobim yüzünden zaten her şeyden elimi eteğimi çektim. şimdi yavaş yavaş çıkmaya çalışıyorum ve nasıl bir enkazın altında ezildiğimi yeni anlıyorum. benim dış dünyaya erkeklere hiç güvenim yok ve sevilebileceğime asla inanmıyorum.
kendimi kadın gibi göremiyorum. polikistik over sendromum var ve vücudumun her yerinde tüyler mevcut bu yüzden. bu konu vücudumdan nefret etmeme sebep oldu. bir bu bir de şekilsiz göğüslerim. kendime, vücuduma güvenemiyorum. kendimi hiç beğenmiyorum. bu tüy olayı ise benim aşırı biçimde canımı sıkıyor. ya bir kadının sırtında göbeğinde bile tüyler olması nasıl bir lanettir...
biliyorum epilasyon denen bir şey var. ama hangi uzman benim artık kemikleşmiş bu takıntımla ihtiyaç duydugum kadar ilgilenecek...
genel bir durum tablosu çizmeye çalıştım. kafamda kadınlığımı oturtamıyorum onunla barışamıyorum kendimi sevemiyorum. kadınlığın güzelliklerini rahmaniyetini neşesini hiçbir zaman tadamadım ve bundan sonra başarabilecek miyim ne yapmalıyım bilmiyorum. kadınlığıyla mutlu huzurlu, negatif tüm yüklemelerden arınmış hayat dolu bir kadın olmak istiyorum. öyle ki sanki tüm varlığım buna bağlı hayatta.
Size iki kitap tavsiyem varherkese selam.
28 yaşına geldim. en son lisede bir sevgilim olmuştu çocukluk aşkı benim için odur. sonrasında hiçkimse olmadı. aşık olduğumu sandığım durumlar oldu ama gerçek bir kadın-erkek ilişkisini hiç kuramadım. senelerdir devam eden depresyonum ve sosyal fobim yüzünden zaten her şeyden elimi eteğimi çektim. şimdi yavaş yavaş çıkmaya çalışıyorum ve nasıl bir enkazın altında ezildiğimi yeni anlıyorum. benim dış dünyaya erkeklere hiç güvenim yok ve sevilebileceğime asla inanmıyorum.
kendimi kadın gibi göremiyorum. polikistik over sendromum var ve vücudumun her yerinde tüyler mevcut bu yüzden. bu konu vücudumdan nefret etmeme sebep oldu. bir bu bir de şekilsiz göğüslerim. kendime, vücuduma güvenemiyorum. kendimi hiç beğenmiyorum. bu tüy olayı ise benim aşırı biçimde canımı sıkıyor. ya bir kadının sırtında göbeğinde bile tüyler olması nasıl bir lanettir...
biliyorum epilasyon denen bir şey var. ama hangi uzman benim artık kemikleşmiş bu takıntımla ihtiyaç duydugum kadar ilgilenecek...
genel bir durum tablosu çizmeye çalıştım. kafamda kadınlığımı oturtamıyorum onunla barışamıyorum kendimi sevemiyorum. kadınlığın güzelliklerini rahmaniyetini neşesini hiçbir zaman tadamadım ve bundan sonra başarabilecek miyim ne yapmalıyım bilmiyorum. kadınlığıyla mutlu huzurlu, negatif tüm yüklemelerden arınmış hayat dolu bir kadın olmak istiyorum. öyle ki sanki tüm varlığım buna bağlı hayatta.
öncelikle geçmiş olsun. pko yu herkes kadar belki daha az biliyorum bir tavsiye veremeyeceğim. ama imkanınız ihtimaliniz varsa kendinize içinde babanızın olmadığı bir hayat kurun. yaralarınızı sarıp sıfırdan başlayabilmek için özgüveniniz kırılmadan kişiliğinizin gelişeceği baskı olmayan bir ortama ihtiyacınız var. babanızla yine isterseniz görüşürsünüz tabiki benim bahsettiğim ayrı bir ev belki yurt belki başka şehirde bir iş, iş dolayısıyla verilecek bir lojman yada belki başka şehirdeki bir akrabanın yanına gidip iş arama sonra oraya yerleşme gibi. kendi ayaklarınızın üzerinde duracağınız bir ortama ihtiyacınız var. çalışıp para kazanıp kendi hayatınızı kurunca her şey yavaş yavaş düzelmeye başlayacak bence.ilk mesajımda yazmıştım ama benim için çok utanç verici olduklarından sildim. ismimin cismimin bilinmediği bir ortamda bile bunları yazmak rahatsız ediyor. ama bir arkadaşın da tavsiyesiyle iç dökmek istiyorum. kadınlığımla ilgili sıkıntım en başta evde çocukluğumdan beri gördüğüm şiddetten ileri geliyor. babamın anneme ve bize davranışları bana çocukluğumdan sadece annem için ağladığım bir hatırayı bıraktı. başka da bir şey yok kafamda. annemi de 15 sene önce kaybedince babamla kalakaldım. evin tek kızıyım ve babam hala babamdı. katı ve baskıcıydı her zaman. benim için ilk gördüğüm bu erkek resmi tamamiyle travmatikti. bu sebeple babaya güvenle başlaması gereken yolumda bir türlü ayakta duramadım. ve tüm dünya benim için böyle şekillendi. varlığına başkalarının varlığına ve dünyaya karşı inancı olmayan bir insan oldum.
bunu düzeltmeye iyileşmeye niyet ettim daha fazla acımak istemiyorum kendime. ya da başkalarını suçlamak. bunları da şikayet olarak değil, beni bu noktaya getiren sebepleri -tabii ki hepsini değil ama- görebildiğimi ama işin içinden nasıl çıkacağımı bilemediğimi anlatmak için yazıyorum.
cevap veren herkese çok teşekkürler.
Size iki kitap tavsiyem var
Ayşe duman kadınlığını keşfet
Bülent gardiyanoğlu kadın olmayı htırlamak
ilk mesajımda yazmıştım ama benim için çok utanç verici olduklarından sildim. ismimin cismimin bilinmediği bir ortamda bile bunları yazmak rahatsız ediyor. ama bir arkadaşın da tavsiyesiyle iç dökmek istiyorum. kadınlığımla ilgili sıkıntım en başta evde çocukluğumdan beri gördüğüm şiddetten ileri geliyor. babamın anneme ve bize davranışları bana çocukluğumdan sadece annem için ağladığım bir hatırayı bıraktı. başka da bir şey yok kafamda. annemi de 15 sene önce kaybedince babamla kalakaldım. evin tek kızıyım ve babam hala babamdı. katı ve baskıcıydı her zaman. benim için ilk gördüğüm bu erkek resmi tamamiyle travmatikti. bu sebeple babaya güvenle başlaması gereken yolumda bir türlü ayakta duramadım. ve tüm dünya benim için böyle şekillendi. varlığına başkalarının varlığına ve dünyaya karşı inancı olmayan bir insan oldum.
bunu düzeltmeye iyileşmeye niyet ettim daha fazla acımak istemiyorum kendime. ya da başkalarını suçlamak. bunları da şikayet olarak değil, beni bu noktaya getiren sebepleri -tabii ki hepsini değil ama- görebildiğimi ama işin içinden nasıl çıkacağımı bilemediğimi anlatmak için yazıyorum.
cevap veren herkese çok teşekkürler.
herkese selam.
28 yaşına geldim. en son lisede bir sevgilim olmuştu çocukluk aşkı benim için odur. sonrasında hiçkimse olmadı. aşık olduğumu sandığım durumlar oldu ama gerçek bir kadın-erkek ilişkisini hiç kuramadım. senelerdir devam eden depresyonum ve sosyal fobim yüzünden zaten her şeyden elimi eteğimi çektim. şimdi yavaş yavaş çıkmaya çalışıyorum ve nasıl bir enkazın altında ezildiğimi yeni anlıyorum. benim dış dünyaya erkeklere hiç güvenim yok ve sevilebileceğime asla inanmıyorum.
kendimi kadın gibi göremiyorum. polikistik over sendromum var ve vücudumun her yerinde tüyler mevcut bu yüzden. bu konu vücudumdan nefret etmeme sebep oldu. bir bu bir de şekilsiz göğüslerim. kendime, vücuduma güvenemiyorum. kendimi hiç beğenmiyorum. bu tüy olayı ise benim aşırı biçimde canımı sıkıyor. ya bir kadının sırtında göbeğinde bile tüyler olması nasıl bir lanettir...
biliyorum epilasyon denen bir şey var. ama hangi uzman benim artık kemikleşmiş bu takıntımla ihtiyaç duydugum kadar ilgilenecek...
genel bir durum tablosu çizmeye çalıştım. kafamda kadınlığımı oturtamıyorum onunla barışamıyorum kendimi sevemiyorum. kadınlığın güzelliklerini rahmaniyetini neşesini hiçbir zaman tadamadım ve bundan sonra başarabilecek miyim ne yapmalıyım bilmiyorum. kadınlığıyla mutlu huzurlu, negatif tüm yüklemelerden arınmış hayat dolu bir kadın olmak istiyorum. öyle ki sanki tüm varlığım buna bağlı hayatta.
Yazindan anlaşılan tek şey benim açımdan kültürlü bilgili bi bayansin . Çözümü en iyi sen bulacaksin ne yapabilecegim kısmında açık veya kapalı fark etmez bi bayan olarak önce vücut önemli verecegin bi kac kilo yapacagin spor sekilsiz göğüs ne demek spor denen birsey var saclarini boyat fönle güzel makyaj malzemeleri al boya küpü ol demiyorum hafif allik naturel fondeten rimel herşey elinde sen Başarabilirsin. Ayrica arkadaşımda da vsrdi 1 yıl sürmeden killardan kurtuldu senin tsrif ettiin gibiydi.herkese selam.
28 yaşına geldim. en son lisede bir sevgilim olmuştu çocukluk aşkı benim için odur. sonrasında hiçkimse olmadı. aşık olduğumu sandığım durumlar oldu ama gerçek bir kadın-erkek ilişkisini hiç kuramadım. senelerdir devam eden depresyonum ve sosyal fobim yüzünden zaten her şeyden elimi eteğimi çektim. şimdi yavaş yavaş çıkmaya çalışıyorum ve nasıl bir enkazın altında ezildiğimi yeni anlıyorum. benim dış dünyaya erkeklere hiç güvenim yok ve sevilebileceğime asla inanmıyorum.
kendimi kadın gibi göremiyorum. polikistik over sendromum var ve vücudumun her yerinde tüyler mevcut bu yüzden. bu konu vücudumdan nefret etmeme sebep oldu. bir bu bir de şekilsiz göğüslerim. kendime, vücuduma güvenemiyorum. kendimi hiç beğenmiyorum. bu tüy olayı ise benim aşırı biçimde canımı sıkıyor. ya bir kadının sırtında göbeğinde bile tüyler olması nasıl bir lanettir...
biliyorum epilasyon denen bir şey var. ama hangi uzman benim artık kemikleşmiş bu takıntımla ihtiyaç duydugum kadar ilgilenecek...
genel bir durum tablosu çizmeye çalıştım. kafamda kadınlığımı oturtamıyorum onunla barışamıyorum kendimi sevemiyorum. kadınlığın güzelliklerini rahmaniyetini neşesini hiçbir zaman tadamadım ve bundan sonra başarabilecek miyim ne yapmalıyım bilmiyorum. kadınlığıyla mutlu huzurlu, negatif tüm yüklemelerden arınmış hayat dolu bir kadın olmak istiyorum. öyle ki sanki tüm varlığım buna bağlı hayatta.