Evde bilirsiniz... Yaşarsınız zaten... Anadır... hizmetçidir... köledir... Yeri gelir yosmadır... Kadınlar...
Kadınlar var.... Fabrikalarda .... Eğer sabah erkenden düşerseniz yollara...
Görürsünüz mutlaka köşe başlarında... Alaca şafağın keskin ayazında... İncecik elbiselerinin içinde soğuktan kavrulmuş titreyen tenleriyle...
Birbirlerine, saçak altlarına sokularak araçlarını bekleyen... Azıkları turşu ekmek olan... Küflü, adına fabrika denen karanlık bodrumlarda toz ve yağ kokan makinalar arasında...
Üç kuruşa çalışmaya razı... Kimi sigortasız, kimide sendikalı oldu diye kapı önüne konulan kadınlar...
Kadınlar var... Belediyelerde... İşçi kadrolarında falanca sendikalı diye çöp kamyonlarına sürülen kadınlar...
Kadınlar var... Devlet dairelerinde... Amirinin cinsel tacizlerine göz yummak zorunda kalan... Ya da göz yummadığı için siciliyle oynanan kadınlar...
Kadınlar var... Hastanelerde... Beş kişilik işi tek başına yapmaya çalışan... İçi boşaltılmış sağlık sisteminin bütün yükü omuzlarında... Tükenirken kendisi... Hastalara ilaç olan... kadınlar...
Kadınlar var... Okullarda... Kendi yavrusunu 4o derece ateşle evde bıraktığı yüreğine emanet ederek... Başka çocuklara ana olmaya koşan...
Yağmurda, çamurda, karda, ipide bilgiye aç tomurcukları doyurmaya giderken yollarda can veren kadınlar...
Kadınlar var...
Özel sektörde... İliğine kemiğine kadar performansı çıkarılan... Zamansız, mekansız kadınlar...
Kadınlar var... Sokakta... Yaşamak için bedeninden başka satacak bir şeyi olmayan... 1,5 yaşındaki yavrusunu sapık olduğunu bilmediği ellere bırakmak zorunda olduğu için linç edilen kadınlar...
Kadınlar var... Adliye kapılarında... Doktor olsun diye yetiştirip derin çetelere kaptırdığı evladının elindeki kanı silmeye çalışan kadınlar...
Kadınlar var... Meydanlarda... Dünyadaki kanlı pazarlıkların uşağı olmuş oğlunu... Karanlıklara kaptırıvermiş kadınlar...
Kadınlar var... Mezarlıklarda... Birbirini vuran iki oğlundan... Birini vatan sağ olsuna adamış... Diğerinin cenazesine bile sahip çıkamamış kadınlar...
(...)
Kadınlar var... Doğuda... Töre diye hayatının baharında toprağa ekilen... Töre diye iki günlük bebeğinin, kendisinin canına kıyan... Töre diye tecavüzcüsüne satılan kadınlar...
(...)
Kadınlar var... Kocası dışarıda her türlü namussuzluğu yaparken... Evde onun namusunu bekleyen kadınlar...
Kadınlar var... Sendikalarda siyasi partilerde sivil toplum örgütlerinde... Vitrin malzemesi olsun diye, fikirleri geçiştirilen kadınlar... Emek mi? Kadın ne anlar ki emekten... Bilmezler ki gecenin alaca şafağında... Kasıklarımda dayanılmaz bir sancıyla... Her gün yeniden doğururum emeği ben...
Bilmezler kadınım... Bilmezler güçlüyüm... Bilmezler, anlamazlar ki... Bu düzen değişecekse bel kemiği benim... Eşkıya dünyaya hükümdar olmazsa...
Eşkıyaları, bir bebekten katil yaratabilenleri yetiştirmeyecek olan benim....
Bilmezler anlamazlar ki...
Yazgısı cehalet olan bu memleket benim...
Nasıl bir dünya istiyorlarsa.o dünya benim...
Geçmişse... Gelecekse... Güzelse... Benim...
Bilmezler anlamazlar ki... Siyaset arenasında ben de varım
Vitrin için değil
Yoksulluğun ve şiddetin en büyük mağduru ben olduğum için...
__________________
Kadınlar var.... Fabrikalarda .... Eğer sabah erkenden düşerseniz yollara...
Görürsünüz mutlaka köşe başlarında... Alaca şafağın keskin ayazında... İncecik elbiselerinin içinde soğuktan kavrulmuş titreyen tenleriyle...
Birbirlerine, saçak altlarına sokularak araçlarını bekleyen... Azıkları turşu ekmek olan... Küflü, adına fabrika denen karanlık bodrumlarda toz ve yağ kokan makinalar arasında...
Üç kuruşa çalışmaya razı... Kimi sigortasız, kimide sendikalı oldu diye kapı önüne konulan kadınlar...
Kadınlar var... Belediyelerde... İşçi kadrolarında falanca sendikalı diye çöp kamyonlarına sürülen kadınlar...
Kadınlar var... Devlet dairelerinde... Amirinin cinsel tacizlerine göz yummak zorunda kalan... Ya da göz yummadığı için siciliyle oynanan kadınlar...
Kadınlar var... Hastanelerde... Beş kişilik işi tek başına yapmaya çalışan... İçi boşaltılmış sağlık sisteminin bütün yükü omuzlarında... Tükenirken kendisi... Hastalara ilaç olan... kadınlar...
Kadınlar var... Okullarda... Kendi yavrusunu 4o derece ateşle evde bıraktığı yüreğine emanet ederek... Başka çocuklara ana olmaya koşan...
Yağmurda, çamurda, karda, ipide bilgiye aç tomurcukları doyurmaya giderken yollarda can veren kadınlar...
Kadınlar var...
Özel sektörde... İliğine kemiğine kadar performansı çıkarılan... Zamansız, mekansız kadınlar...
Kadınlar var... Sokakta... Yaşamak için bedeninden başka satacak bir şeyi olmayan... 1,5 yaşındaki yavrusunu sapık olduğunu bilmediği ellere bırakmak zorunda olduğu için linç edilen kadınlar...
Kadınlar var... Adliye kapılarında... Doktor olsun diye yetiştirip derin çetelere kaptırdığı evladının elindeki kanı silmeye çalışan kadınlar...
Kadınlar var... Meydanlarda... Dünyadaki kanlı pazarlıkların uşağı olmuş oğlunu... Karanlıklara kaptırıvermiş kadınlar...
Kadınlar var... Mezarlıklarda... Birbirini vuran iki oğlundan... Birini vatan sağ olsuna adamış... Diğerinin cenazesine bile sahip çıkamamış kadınlar...
(...)
Kadınlar var... Doğuda... Töre diye hayatının baharında toprağa ekilen... Töre diye iki günlük bebeğinin, kendisinin canına kıyan... Töre diye tecavüzcüsüne satılan kadınlar...
(...)
Kadınlar var... Kocası dışarıda her türlü namussuzluğu yaparken... Evde onun namusunu bekleyen kadınlar...
Kadınlar var... Sendikalarda siyasi partilerde sivil toplum örgütlerinde... Vitrin malzemesi olsun diye, fikirleri geçiştirilen kadınlar... Emek mi? Kadın ne anlar ki emekten... Bilmezler ki gecenin alaca şafağında... Kasıklarımda dayanılmaz bir sancıyla... Her gün yeniden doğururum emeği ben...
Bilmezler kadınım... Bilmezler güçlüyüm... Bilmezler, anlamazlar ki... Bu düzen değişecekse bel kemiği benim... Eşkıya dünyaya hükümdar olmazsa...
Eşkıyaları, bir bebekten katil yaratabilenleri yetiştirmeyecek olan benim....
Bilmezler anlamazlar ki...
Yazgısı cehalet olan bu memleket benim...
Nasıl bir dünya istiyorlarsa.o dünya benim...
Geçmişse... Gelecekse... Güzelse... Benim...
Bilmezler anlamazlar ki... Siyaset arenasında ben de varım
Vitrin için değil
Yoksulluğun ve şiddetin en büyük mağduru ben olduğum için...
__________________
