Biz daha hayallerimizi hayatımızla birleştirme çabasına girerken siz bizim bedenimizi ayrı ayrı kesip biçtiniz. Biz istediğimiz hayata doğru koşarken siz bizi hayattan alı koydunuz. Biz kahkahalarla gülerken siz çığlıklarımızın sebebi oldunuz. Biz işten, okuldan dönerken,birine aşık olurken,yolda yürürken,bakkala giderken her yerde acaba ölücek miyiz korkusuyla yaşamamızın sebebi oldunuz. Hep bir vahşetinizin hep korkunç bahanelerinizin arkasına saklandınız. BİZ ELBİSE DE GİYERİZ, DIŞARI DA ÇIKARIZ, KAHKAHA DA ATARIZ AMA SİZ TAKIM ELBİSE GİYDİNİZ DİYE ASLA ADAM OLAMAZSINIZ. Üzülme anne,üzülme baba kızın bu kirli dünyadan kurtuldu. Artık kimse taciz,tecavüz edemez artık kimse katledemez. Artık kimsenin o kirli gözlerinin hedefi olamaz. SESSİZ KALMAYACAĞIZ. Kadınsan kadınlığını bil diyen zihniyetsizler, takım elbise giydiniz diye adam hiç bir zaman olmayacaksınız. Hiç bir şey yanınıza kalmayacak. Kadınlar kahkalarla gülemez diyenlere inat biz çığlıklar atarken sessiz kalanların hesabı sorulurken kahkahalarla baharı getireceğiz. AMA BİZ ARTIK ÖLMEYECEĞİZ.