- 24 Mart 2012
- 17.191
- 3.603
- 41
-
- Konu Sahibi SARILARIN FILIZ
- #1
Ne desem, nerden başlasam bilmediğim bir içerik aslında ama özet yapmak istesem derim ki;
Neden, tek amacı mutlu olmak olan bir kadına, bir adamın annesi , ablası mesela hayatı zindan ediyor ki !
Neden, annelerimiz en çok da kız evlatlarına yükleniyor ki bu hayatta, halbu ki onlar da bir annenin kızı değil mi !
İşyerinde , neden kadınlar birbirine bu kadar zorluk yaşatıyor !
Neden komşu teyzeler, başka kadınların dedikosuna meğil ediyor her zaman !
Bu forumda bile, konu açarken ister haklı ister haksız olsun ama bir kadın korkuyor biliyor musunuz, amacı aslında dertleşmek ya da bir fikir almak ama biliyor ki; kadınların çoğu hem de bir çoğu kesin canını yakacak, hatta linçlemek dediğimiz tabirle üzerine gelecek !
Söylemek istediğim çok şey var ama hangisini söylesem ya da söylemesem diye karışık ve yorgun bir ruh hali ile bu başlığı açabildim aslında sadece.
yıllar yıllar sonra buraya yeniden giriş yaptım. Bazı konular beni cok yordu üzdü, bazı konular bılgılendırdı derken bana ıyı mı geldı kötu mu anlayamadım işte son bir kaç aydır burada olmak. ozellıkle ıkıncı evlılık, bosanma konularında cok yoruldum, üstelik konu benim olmadığım halde bana dönen konular, ya da ordaki konularda okudukça, yara aldığım anlar. susmak zorunda kaldığım anlar, söylesem elinde kapan, ok, bıçaklar ile bana doğru yön değiştiren avını arar gibi arayan kadınlar. abuk sabuk hukukcu olup ama hukuku, herkese esıt uygulamayan ınsanlar, bu tur yorumlara canak tutan kımsenın hayatını bılmeyen kadınlar.
o yuzden aglayarak yazıyorum su an. ben burda konu acsam, Turkıye sallanır ama acmadım cunku buna benzer kadınların olacagını bılıyordum ama bu kadarına ben bıle sasırdım. bır baska kadını goklere cıkarıp, olayın en magduru olan ben ustelık, benı ayak altına alacak kadar kör, vıcdansız, önyargılı ve dusman kadınlar ıle dolu burası genelde.
ben kedıye, kopege annelık yapacak hale geldım
ya da cınnet gecırıp ona sıddet uygulamaktan kendımı zor alıkoyacak hale gelmıstım
kendımı kac kez öldurmeye tesebbus etmıs
hayatımda ılk kez ruhsal tedavılere magruz kalmıs
45 kıloya dusmus hayatımda ılk kez uzuntuden
sureklı hastanelerde tedavılerım
1 lıraya muhtac hale dusmek
gıden saglıgım, gıden umutlarım, elımden gıden annelıgım
daha neler neler... umudum, ınancım, ınsan sevgım-saygım,,,, herseyım gıtmıstı de ancak toparlandım biraz şükür. son 1 senedir.
umarım, beni anlayan ve savunan bir hukuk sistemi, içinde bu adaleti barındıran hemcinslerim, yaşadıklarımın anlamını bilen ve bu yaraları kapatmaya çalışan bir algıda olur eşim. bundan sonrası için, kendime ve başka kadınlara duam bu olacaktır.
Allah her zaman ıyıler ıle karsılastırsın, Istanbula bosanmıs , kucuk sehırden gelmıs, sudan cıkmıs balık gıbı geldıgım 34 yasımda, ıs gorusmesıne bıle gıderken bır sekılde urkerek gıden ben, her zaman bu duayı okudum, halen de aynı duadayım. ve herkes ıcın de en onemlı sey bu bence. cunku ıyı ınsanlara denk gelmezsenız, sız ve tum cevrenız kotu seyler yasar, bir bataklığa düşersin resmen. ve çamuru atarsın, ama atarken de halen bu sabah hissettiğim gibi o çamurların derimi yara yaptığını görüyorum işte. çamur gitse de , izi kalıyormuş işte....
Neden, tek amacı mutlu olmak olan bir kadına, bir adamın annesi , ablası mesela hayatı zindan ediyor ki !
Neden, annelerimiz en çok da kız evlatlarına yükleniyor ki bu hayatta, halbu ki onlar da bir annenin kızı değil mi !
İşyerinde , neden kadınlar birbirine bu kadar zorluk yaşatıyor !
Neden komşu teyzeler, başka kadınların dedikosuna meğil ediyor her zaman !
Bu forumda bile, konu açarken ister haklı ister haksız olsun ama bir kadın korkuyor biliyor musunuz, amacı aslında dertleşmek ya da bir fikir almak ama biliyor ki; kadınların çoğu hem de bir çoğu kesin canını yakacak, hatta linçlemek dediğimiz tabirle üzerine gelecek !
Söylemek istediğim çok şey var ama hangisini söylesem ya da söylemesem diye karışık ve yorgun bir ruh hali ile bu başlığı açabildim aslında sadece.
yıllar yıllar sonra buraya yeniden giriş yaptım. Bazı konular beni cok yordu üzdü, bazı konular bılgılendırdı derken bana ıyı mı geldı kötu mu anlayamadım işte son bir kaç aydır burada olmak. ozellıkle ıkıncı evlılık, bosanma konularında cok yoruldum, üstelik konu benim olmadığım halde bana dönen konular, ya da ordaki konularda okudukça, yara aldığım anlar. susmak zorunda kaldığım anlar, söylesem elinde kapan, ok, bıçaklar ile bana doğru yön değiştiren avını arar gibi arayan kadınlar. abuk sabuk hukukcu olup ama hukuku, herkese esıt uygulamayan ınsanlar, bu tur yorumlara canak tutan kımsenın hayatını bılmeyen kadınlar.
o yuzden aglayarak yazıyorum su an. ben burda konu acsam, Turkıye sallanır ama acmadım cunku buna benzer kadınların olacagını bılıyordum ama bu kadarına ben bıle sasırdım. bır baska kadını goklere cıkarıp, olayın en magduru olan ben ustelık, benı ayak altına alacak kadar kör, vıcdansız, önyargılı ve dusman kadınlar ıle dolu burası genelde.
ben kedıye, kopege annelık yapacak hale geldım
ya da cınnet gecırıp ona sıddet uygulamaktan kendımı zor alıkoyacak hale gelmıstım
kendımı kac kez öldurmeye tesebbus etmıs
hayatımda ılk kez ruhsal tedavılere magruz kalmıs
45 kıloya dusmus hayatımda ılk kez uzuntuden
sureklı hastanelerde tedavılerım
1 lıraya muhtac hale dusmek
gıden saglıgım, gıden umutlarım, elımden gıden annelıgım
daha neler neler... umudum, ınancım, ınsan sevgım-saygım,,,, herseyım gıtmıstı de ancak toparlandım biraz şükür. son 1 senedir.
umarım, beni anlayan ve savunan bir hukuk sistemi, içinde bu adaleti barındıran hemcinslerim, yaşadıklarımın anlamını bilen ve bu yaraları kapatmaya çalışan bir algıda olur eşim. bundan sonrası için, kendime ve başka kadınlara duam bu olacaktır.
Allah her zaman ıyıler ıle karsılastırsın, Istanbula bosanmıs , kucuk sehırden gelmıs, sudan cıkmıs balık gıbı geldıgım 34 yasımda, ıs gorusmesıne bıle gıderken bır sekılde urkerek gıden ben, her zaman bu duayı okudum, halen de aynı duadayım. ve herkes ıcın de en onemlı sey bu bence. cunku ıyı ınsanlara denk gelmezsenız, sız ve tum cevrenız kotu seyler yasar, bir bataklığa düşersin resmen. ve çamuru atarsın, ama atarken de halen bu sabah hissettiğim gibi o çamurların derimi yara yaptığını görüyorum işte. çamur gitse de , izi kalıyormuş işte....