Merhaba Günlük...
Bugün uzun zamandan sonra en güzel günlerimden birini yaşadım.
Ne zamandır face'den tanıştığım şehit eşi ile bugün görüşmek üzere sözleşmiştik. 1 haftadır buluşmak için konuşuyorduk ama bir türlü fırsat olmamıştı. Gece hiç uyuyamadım, çok heyecanlıydım çünkü çok hayırlı bir şey yapacağımı biliyordum... Üstelik bunu face'deki grubumuzdan ve senden başka kimse bilmiyor bak haberin olsun. :)
Sabah önce kızlarla buluştum oturduk sohbet ettik. Ardından ablamıza hediye olarak küçük KUran'ı Kerim aldım, onu Türk bayrağına sardım ve küçük kızımıza da güzel bir atkı bere takımı aldım.
Arkadaşının evinde buluşacaktık... Ablayı gördüğüm anda ikimizinde gözleri bulutlandı, sımsıcak sarıldım ona, çok yalnız çünkü...Eşi şehit olduktan sonra ıstanbul'a taşınmış, kızına daha iyi bir gelecek hazırlamak için... Oturduk, sohbet ettik... Bana içini döktü, zaman zaman boğazıma yumrular saplandı gözlerim doldu ama akıtamadım günlük.
mafoldumbenmafoldumbenmafoldumbenmafoldumben
Anlattıklarıyla halime şükrettim... Daha 5 yaşında babasını hainlere şehit veren o küçücük kıza mı, yoksa gencecik yaşında psikolojisi alt üst olan sevdiği adama yanan ablaya mı üzüleyim bilemedim...
Ona dilim döndüğünce destek vermeye çalıştım, çünkü o öyle yüce bir konumdaki o bir şehit eşi... O hepimizin en değerlilerinden...
Bundan sonra onu hiç yalnız bırakmayacağım, beni ne zaman isterse arayabileceğini söyledim.
Çok sıkıntıları vardı, o bu durumdayken etrafında para derdine düşen vicdansızları anlattı, sinirlerim bozuldu. :mymeka::mymeka::mymeka:
Sonra birbirimize sarıldık, o ağladı ben ağlamamaya çalıştım. Ayrıldım ve eve geldim, annemlerin haberi yok çünkü söylesem, sen çok duygusalsın çok üzülürsün bir daha yapma böyle şeyler diyecekler biliyorum... Aldığım hediyeleri çok beğendi. Bana alabileceğin en güzel hediyeydi dedi canım ablam. :1hug::1hug::1hug::1hug:
Ama bu beni çok mutlu eden bir şeydi...
Allah'ım nasip ettiğin için sana şükürler olsun.