kaderim_48 / Kendi Şiirleri

kaderim_48

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Mayıs 2008
1.286
3
116
62
Muğla
IŞIĞIN OLMAK İSTERDİM...

Güneşin olmak isterdim senin.
Hatta gün ışığın.
Hatta sabah yüzüne vuran ilk ışık olmak isterdim.
Işığın olmak isterdim senin.

Sabah uyandığında ilk beni görmeni, gülümsemeni isterdim.
Perdelerin arasından sızmayı başarmış gün ışığı gibi gelip göz bebeğine girmek isterdim.
Sonra kendimi görmek isterdim göz bebeğinde,
gözbebeğin olup. Göz bebeğindeki ışık olmak isterdim…
Sızmak isterdim tüm sıcaklığım ve sevgimle kalbine.
Bir anda ısıtmak isterdim seni.
Sıcaklığın olmak isterdim.
Buz tutmuş hiçbir zerren kalmasın isterdim.
Öyle sızmak isterdim ki her çatlaktan içeri gireyim,
yayılayım bir anda. Seni ısıtan sıcaklık olmak isterdim…
Bir gülümseme olmak isterdim yüzüne yayılan.
Sen istemesen de gelip yüzüne yapışan bir gülümseme.
Işık gibi bir anda tüm yüzünü aydınlatan bir gülümseme olmak isterdim.
Çimlere yayılmış bir beden olmanı isterdim.
Şöyle sırtüstü uzanmış, kollarını açmış ,
gökteki bulutları kucaklayan bir beden.
Burnuna mis gibi toprak kokusu gelirken sen gülümseyesin istiyorum yaşama.
Sonra bulutların arasından sızan güneş ışığın olmak isterdim yine.
Sızıp sevincin olmak isterdim…
Dudağının kenarındaki alaycı kıvrım olmak isterdim.
Yaşamla dalga geçen alaycı kıvrım.
Öyle bir kıvrım ki yaşam sana dokunamasın,
seni örseleyemesin senden korkusundan.
Dudağının kıvrımındaki ışık olmak isterdim.
Çabucak sende olmak için, ışık olmak isterdim…
Ellerinle topladığın kır çiçekleri olmak isterdim.
Tek tek, özenle toplayıp, pencerenin önündeki vazona koyduğun,
gün boyu kokladığın, sevgiyle baktığın kır çiçekleri olmak isterdim.
Çiçeklerden yansıyan renk olmak isterdim sonra.
Yüzüne canlılık veren renk.
Rengin olmak isterdim senin…
Kahkahan olmak isterdim.
Ağzından çıkan kocaman bir kahkaha olmak.
Düşünmeden, kontrolsüz, ansızın, gürültülü,
günler boyu süren bir kahkaha.
Neş’en olmak isterdim senin.
Hiç bitmeyen neş’en…
Sen olmak isterdim.
Işığın gibi sen olmak isterdim.
Sende bir sen olmak,
benden bir sen olmak isterdim.
Hayat ışığın olmak isterdim,
hep hayattar olasın diye. Benimle hayat bulasın diye,
hep sende olayım diye ışık olmak isterdim.
Işığın olmak isterdim…
Senin ışığın olmak isterdim…
 
....korkar Oldum....
Yoruldum Artik Sevmelerden,
Ne Dost Isterim Yanim Nede Yaren.
öyle Insanlarla Dolu Ki Evren,
Aynadaki Yüzümden Korkar Oldum.

Başimda Var Binlerce Keder,
Sevmek Mi O ölümden Beter!
Al Artik Canimi Tanrim Artik Yeter!
Aynadaki Yüzümden Korkar Oldum.

Dost Derim Arkamdan Vurur,
Sevdiğimde Var Tükenmez Gurur,
Gayri Bu Can Ben De Ne Durur?
Aynadaki Yüzümden Korkar Oldum.

Anadan Doğdum Bir Gün Yüzü Görmedim,
şu Dünyada Haram Lokma Yemedim,
Yarattiğin Bir Kuluna Yenildim,
Aynadaki Yüzümden Korkar Oldum.
 
YAŞAMAK
Doya doya yaşamaktır HAYAT.
Sessizce göçüp gitmektir ÖLÜM.
Sevgilinle ıslanmaktır AŞK, yağmurlu bir günde.
Yatağa gömülmektir UYKU, yorgun düştüğünde.
Çığlık atarak koşmaktır KORKU, yeri geldiğinde.
Durup ağlamaktır KAYBETMEK, kaybedilen sevdiklerinse.
Kapanıp yalvarmaktır ÇARESİZLİK, umutlar tükendiğinde
 
GÜLÜMSE
Kendimi zorlasam ,
Hafızamı iknaya çabalasam yapabilirim eminim ...
Sensizlik yolunda attığım o ilk adımın ardından geçen ayları , günleri hatta saatleri hesaplayabilirim !
Belki daha da ileri gidip bir anın bir ömre bedel olduğunu aslında
Kanıtlayabilirim kurduğum orantılarla ...

Geçen zamanla kulağımdan çıkara çıkara söylediklerini ,
Nasıl azaldığımı anlatabilirim ..
Ve o toplama işaretinin ardından gelebilecek hiçbir şeyim olmadığı için nasıl eksik kaldığımı !

Ama ....
Gecelerime yoldaş ,
Yalnızlığıma sırdaş ,
Acıyan yanlarıma arkadaş yüreğimin niyeti yok artık bunları anlatmaya !

Kararlıyım ...

Yeni doğmuş bir bebeğin öğrenmesi gibi en baştan eğiteceğim onu ...
Acı
Mutsuzluk
Gözyaşı
Hiç biri olmayacak bu sefer alfabesinde !

Ev ödevleri vereceğim ona ...
Sayfalarca mutluluk yazacak en önce !
Sonra alışınca dili biraz dönmeye cümleler kuracak
–Mutluluk benim de hakkım diye –
Hiç çıkmasın aklından diye çokça yazdırmalı bunu ,
Bir ömre eş yirmi altı sayfa yeter mi peki !

Yıldızlı pek iyilerle süsleyeceğim sayfaları ..
Okumayı öğrendi mutluluğun yazdıklarını diye kırmızı kurdeleler takacağım üzerine !

İmrenenler olacak biliyorum ..
Öğrendiklerini unutturmak isteyenler çıkacak yoluna ..
Kafası karışacak bazen , boğazına düğümlenen gözyaşlarıyla ..
Birkaç kutu mendil alıp koşacağım hemen yanına !
Her düştüğünde tutup da ellerinden kaldıracağım onu , tüm kötü yanları unutmasına sebep bir güvenle !

Eğiteceğim onu yeniden ,
Sözüm söz !

Sayfalar dolusu ev ödevinden sonra ,
Ezbere geçmeli artık ..

Ve şimdi ilk replik ,
“ Her şeye inat gülümse ”

Her şeye
İnat
Gülümse ........
 
Nerden bileceksin.....
Bir ömür demenin ne olduğunu bilirmisin sen.
Sevgi nedir, paylaşmak nedir..
Bir sürü engel aşmaktır sevgi bilirmisin.
Duvarları yumruklarında kanla yıktın mı hiç.
Ben yıktım ama şimdi........?
Acım kısa bir süre sonra dinecek.
Sen olmayacaksın.
Bir gün sarmaya gelsen de ellerimi, geç kalmış olacaksın.
Elimdeki acı bitecek, yüreğimdekiyle birlikte yok olacaksın.

Ağlamanın ne olduğunu bilirmisin sen.
Kirpiklerinden acıyı salmayı, yüreğini dökmeyi bilirmisin.
Avuçlarımın arasındaki yüzü hiç bir zaman göremeyeceksin.
Hıçkırıklarım şu puslu Ankara yı sararken sen duymayacaksın.
Kulaklarında yüreğin gibi sağır olacak, gözyaşımın ıslattığı yollarda ah larımla savaşacaksın.
Bilirmisin tiktaklarında öldürücü olduğunu.
Her saniyenin, her salisenin yürek parçaladığını bilirmisin.
Zamanın her diliminin içine bir kanser gibi yerleştiğini, seni çürütüp bitirdiğini bilirmisin ha. Bilirmisin.

Sen....

Nerden bileceksin.....
 
Bilmiyorum,
Belki de ilk okuduğum kitapta çıkmışsındır karşıma.
Belki de, sana dair acıları, ilk dizim kanadığında tatmışımdır.
Belki kitap kokusu ile kuruttuğum ilk çiçeğe dokunmuşsundur bir şekilde.
Kimbilir, belki de rastlantısaldır bu eski tanışıklığımız.



Hep var mıydın hayatımda?
Yani ben gözlerimi dünyaya actığımdan bu yana,
Hep yürek, yüreğe miydik seninle?
Hep sevdalımıydık böyle ölesiye?



Tanımadan, neyi nasil sevdiğimi bilmeden...
Nasıl sevmişim seni bunca zaman ve bunca gücümle?
Nasıl yetinmişim yüreğimde birtek sana ait olan,
O yüce sevginle sensizliğinde.
Bilmiyorum!...
 
DERTLERİ ÖLDÜRMEK
Al senin olsun bende ne varsa,
İstemem mutluluğu senden uzaksa,

Ver bana gönlümü dert olacaksa,
Gönlünde başka aşk yer bulacaksa,
Bahtını bahtımın kaderi yaptım,
İsterim ömrüm senle son bulacaksa,

En büyük mutluluktur seveni sevmek,
Zor değil bir gönülde yer bulabilmek,
Yaşamak rüyasında gerçeği görmek,
Ne güzel bir gönülde dertler öldürmek,

Sanki yaşamamın sebebi sensin,
Sen benim bahtıma gülen kadersin,

Batmayan bir güneş doğdu ufkumda,
Sen benim gecemi gündüz edensin,
Bu alem gülmeyi senden öğrenmiş,
Sen aşkın en güzelini aşkla verensin,

En büyük mutluluktur seveni sevmek,
Zor değil bir gönülde yer bulabilmek,
Yaşamak rüyasında gerçeği görmek,
Ne güzel bir gönülde dertler öldürmek
 
GELECEĞİM
Sana geleceğim…
İnanmayacaksın bu sözüme
Ama geleceğim
Şaşıracaksın beni gördüğünde
Ne yapacağını düşüneceksin
Aklına bir şey gelmeyecek
Dilin dolanacak...
Belki ağlayacaksın mutluluktan
Evet,
Sadece mutluluktan akmalı
Gözyaşı
Üzmemeli hiçbir zaman insanı
Tokalaşsam mı?
Sarılsam mı?
Diye düşünürken
Yürümeye başlamış olacağız yan yana
Belki el ele olacağız
Sen susmuş olacaksın
Sadece…
Gözlerin konuşacak
Çok seviyorum diyeceksin
Belki de nefret edeceksin
Benden değil!
Hayattan
Yüzüme bakmaya çekineceksin
Dilin zaten dolanmış olacak
Yarı kekeme, yarı tatlı bir dille
Konuşmaya çalışacağız
Etrafta birileri olacak mı?
Bilmem…
Ama umurumuzda olmayacak
Bu kesin…
Havadan sudan sohbetler yapacağız
Birden…
Sessizlik olacak
Biraz çekingen, biraz utangaç
Göz göze geleceğiz
Kelimeler yetmeyecek
Bu durumu anlatmaya
Susacağız ve bakışacağız
Saate bakıp kalacağız
Olduğumuz yerde
Anlamayacağız
Zaman nasıl, ne zaman geçti
Gitme vakti diyeceğim
Ayaklanma çıkaracağız
Ayrılacağımız yere doğru
Ben senden uzaklaşırken
Düşüneceğim,
Nasıl geçti bugün diye…
El sallayacağız bir birimize
Ve geri döneceğiz
Eski günlerimize…
 
SANMA Kİ TERKEDİLDİN

Kapı arkasında eskimiş ceketim;
Bir hırkam bir lokmam bir de sen vardın.
Ekim öğlesinde uzattığım ellerim,
Sıcacıktın,yumuşacık,birtek sen sardın.
Ne fırtınalara ne tipilere dayandık.
Islandık,savrulduk,mevsim hazandı.

Hani, külhanbeyli yürürdük caddelerde...
Gençliğimizde, ne kadar da havalıydık.
Eskidik,yıprandık,yaralandık.

Otobüs duraklarında,saatlerce
Ne beklettik geleni ne uğurladık
Gelen kaldı...giden giderken bıraktı kendini.
Güldük de ağladık da ama sağlamdık,
Hiç belli etmedik darlığımızı...

Hele sen! sendeki mağrur duruş...
Gururluyduk,saymadık mı insanlarımızı?
Sevmedik mi doğanın suyu sevdiği kadar?

Of!...neler geldi başımıza neler...
En hini çıkmadı mı elli kere karşımıza?
Sırtımızı hiç yaslamadık bir başkasına.
Gün oldu,iki sandalyeyi kavuşturup,
Uzandık...rüyalar kasabasına.
Hayaller kurup kahkahaya gark olmadık mı?
Yılları omuzlanıp, en halisinden,
Yokuş aşağı yuvarlanmadık mı?
Alaylı gözlere aldırmazdık hatırla!
Hatırla...günbatımı sancılarını...

Şimdi neden boynu bükük duruşların?
Ah!...dilin olaydı da bin kelimeye dem tutaydın.
Deseydin,hatırlayamadıklarımı...
Ya da,hafızamın reddine uğrayanlarımı.
Yanlarımızı boş bırakanlardan konuşaydık,
Canlarımızı yakanlara kızaydık,kavrulaydık,
Söveydik çamur sıçratanlara mesela...

Nasılda karanlıktan korkardık değil mi,
Titrerdik,sokulurduk birbirimize.
Hiç bakmadık yüksekten,sakınırdık,
Zaten hiç o kadar yükseğe de çıkmadık...

Şimdi neden donuk donuk duruşların?
Ah!...içime işliyor hicranlı bakışların.

Yaşlandık,yıllandık,solduk,hırpalandık...
Albümlere saklandı deli dolu anlarımız.
Ne günler dizdik anılara,kimi yalpaladık.
Ama sevgili!...ama hiç ayrılmadık...

Şimdi neden sitemvari dalışların?
Terkedilmek şüphesi mi bu karamsarlık?
Sessizliğin sonsuz,sanki kör bir kuyu
O halde bak gözlerime de,
Bu ve sonraki geceler rahat uyu!
Vefasızlar diyarından geçmedi bu kadının yolu
Bil ki;anılar kokulu en güzel yerindesin...
Kapı arkasında eskimiş ceketim,
Seni eskiciye vermeyeceğim!
 
Hangi sevgili var ki, senin kadar duyarsız ve kalpsiz?
Ve hangi sevgili var ki, benim kadar çaresiz?
Hangi ayrılık var ki, böyle kanasın ve böyle acısın?
Ve hangi taş yürek var ki, benim kadar ağlasın?

.........................ellerine sağlık
 
ALIŞTIM..
BUGÜN YİNE SENİ DÜŞÜNDÜM BİTANEM..GÖZLERİM DEĞİLDİ SADECE AĞLAYAN,İÇİMDE
AĞLIYORDU..BUGÜN ÇOK DUYGULUYUM NEDENSE..ÇOK ÜZGÜNÜM...BAĞIRA BAĞIRA AĞLAMAK GELİYOR İÇİMDEN..NERDESİN MELEK YÜZLÜM..BİTANEM...HAYATIMIN ANLAMI ANACIĞIM...NİYE BENİ YALNIZ BIRAKTIN Kİ...BAK SENSİZ NE KADAR ZOR DURUMDAYIM...SEN BENİ ÖYLECE BIRAKTIN GİTTİN ...NE YAPAR NE EDER DİYE DÜŞÜNMEDEN...9 YILDIR ÇEKİYORUM SENSİZLİĞİN ACISINI...KİMLERE EMANET ETTİN KIYAMADIĞIN VARLIĞINI...BİTANEM BEN OLMAYINCA YAŞAYAMAZ DİYE DÜŞÜNMEDEN GİTTİN DEĞİL Mİ?..AHHHHHHHHHH
YOKLUĞUNA ALIŞTIM...EN KÖTÜ GÜNLERİMDE YANIMDA OLMAYIŞINA ALIŞTIM..HASTA OLDUĞUMDA SABAHLARA KADAR BAŞIMDA OLMAYIŞINA DA ALIŞTIM...YANİ SENSİZLİĞE ALIŞTIM.
BU ŞEKİLDE DUYGULANDIĞIM ZAMAN YASLANACAĞIM OMUZUN OLMAYIŞINA ALIŞAMADIM TATLIMMMMM..KİMLERE AÇAYIM İÇİMİ...KİMLER PSİKOLOĞUM OLUR BENİM SENDEN BAŞKA...
KİMLER DİNLER DERDİMİ ANACIĞIM...BEN SENSİZ HİÇ İYİ DEĞİLİM...SENSİZLİĞİMİ YAZMAKLA-AĞLAMAKLA GEÇİRİYORUM...SENİN MELEKLERİN BENİ GÖRÜYORMU ACABA...BENDEN HABER GETİRDİLER Mİ ANACIĞIM...SORDUNMU YETİM BÜYÜTTÜĞÜN KIZININ DURUMUNU...SEVGİYE HASRET VE SEVGİNİ TAM İHTİYACI OLDUĞUN ZAMAN TERKETTİĞİN KIZINI ANACIĞIM...NE KADAR ÇOK OLDU MELEK YÜZÜNÜ GÖRMEYELİİ..SANKİ HİÇ YAŞAMAMIŞSIN GİBİ...
MELEK YÜZLÜM BENİM...HİÇ BİR ŞEYE EŞ DEĞER OLMAYAN HERŞEYİM BENİM...
DÜNYA DA YÜZÜ GÜLMEYEN ANACIĞIM...İNŞALLAH CENNETLERDE KAVUŞURUZ DA BU DÜNYADA YAŞAYAMADIKLARIMIZI ORADA YAŞARIZ...İNSANLAR İKİ YÜZLÜ-RİYAKAR-SAHTE...
SAHTE DÜNYANIN SAHTE İNSANLARI İŞTE..SEN DAHA İYİ BİLİRSİN MELEĞİM...KİMSEYE
GÜVENME DERDİN BİLİYOR MUSUN? HAKLISIN BİTANEM...ÇOK HAKLISINNNNNNN
EVET BUGÜN ÇOK DUYGUSALIM ANACIĞIM...BUGÜN SENİN DOĞUM GÜNÜN AMA SEN YOKSUN..BEN HER ZAMAN Kİ GİBİ SENİN YANAKLARINA BİR ÖPÜCÜK KONDURMAK İSTERDİM AMA NE YAZIKKİ YAPAMIYORUM...BEN SENİ ÇOK SEVİYORUM BİTANEM..HİÇ UNUTMADIM...
9 YILDIR GÜNÜN 24 SAATİ BENİMLESİN...SADECE BUGÜN DEĞİL...HER ZAMAN AKLIMDASIN...
İYİKİ DOĞMUŞSUN...İYİKİ BENİ DOĞURMUŞSUN...SAYENDE SENDEN ÇOK ŞEY ÖĞRENDİM..
SENİN KIZIN OLMAKTAN GURUR DUYDUM..DUYACAĞIMDA...HİÇ BİR ŞEY ARAMIZA GİREMEDİ..
GİREMEYECEK TE...ÖLÜM BİLE OLSA...TEKRAR DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN MELEĞİM..
SENİ SEVİYORUM...
sıdıka emek
 
İÇİMDEKİ ATEŞ-ÖZLEM
KÜÇÜK BİR KIZIN HİKAYESİ DİYELİM..
3 YAŞINDA ANNESİ-BABASI AYRILMIŞ VE BÜTÜN ÖZLEMLERİ İÇİNDE KALMIŞ KÜÇÜK KIZIN HİKAYESİ..GERÇEK BİR HİKAYE..TAM KENDİNİ BİLMEYE BAŞLADIĞI ZAMANDA HERŞEYE HASRET BÜYÜMENİN EZİKLİĞİNİ ANLATIYOR..BU KİŞİ BENİM...BİR GÜN ÖNCE BABA DEDİĞİN BİRİSİ VAR AMA ERTESİ GÜN YOK...ÖZLEMLE DOLU YARINLAR...
ANNEMLE BABAMIN AYRILMASIYLA ÖZLEMLERİM ARTTI..ARTIK UYANINCA BABAMIN YANINA YATMAK İÇİN KOŞAMIYORDUM..GÜNAYDIN PRENSESİM DİYE BİR BUSE KONDURACAK BİR BABAM YOKTU..KENDİ BAŞINA MÜCADELE ETMEYE ÇALIŞAN ANNEM VARDI SADECE...EKSİK
YANLARIMI-BÜTÜN ÖZLEMLERİMİ GİDERECEK ANNEM...YERİNE GÖRE BABAM-YERİNE GÖRE KARDEŞİM-YERİNE GÖRE BABANNEM-DEDEM-ARKADAŞIM OLMAYA ÇALIŞAN ANNEM...VE BİR
DAHA EVLENMEYİ HİÇ DÜŞÜNMEYEN ANNEM...O KADAR ZOR GÜNLER GEÇİRMİŞ Kİ TÖVBE ETMİŞ..MELEK ANNEM BENİM..HERŞEYİMMMMMMMMMM
AMA ANNEM İÇİMDEKİ DUYGULARI HİÇ BİLMEDİ...BİLDİRMEDİM...ÖZLEMLERİM HEP İÇİMDE KALDI..ANNEM ÜZÜLMESİN DİYE HİÇ BİLDİRMEDİM....BABAMLA OYNAYAMAMAK-EVE GELİNCE BANA NE GETİRECEK DİYE ELİNE BAKAMAMAK-DERSLERİMDEN İYİ NOT ALINCA HARÇLIK VERECEK-HERHANGİ BİR İHTİYACIMI KARŞILIYACAK...BİR KARDEŞİM OLSADA ONUNLA OYNASAM-KAVGA ETSEM-HERŞEYİMİ PAYLAŞSAM...AMA OLMADI..İÇİMDE BİR ÖZLEM OLARAK KALDI...KARŞIMA ÇIKAN İNSANLARI ÖNCE SANKİ KARDEŞİMMİŞ GİBİ SARILDIM..ÖZLEMLERİMİ GİDEREBİLMEK İÇİN..İÇİMDEKİ HASRET ATEŞİNİ SÖNDÜRMEK İÇİN..İNSANLARIN ZİHNİYETLERİNİ BİLMEDEN HEP KENDİME YAKIN HİSSETTİM..BİR KARDEŞİM OLSAYDI DA DOYUNCA SARILSAYDIM..AMA OLMADI..
BABANNEM-DEDEM-AMCAM-HALAM VS...BABADAN OLABİLECEK AKRABALARIMI HİÇ
BİLMEDİM..ARKADAŞLARIM KONUŞTUKÇA BEN HEP BOYNUMU BÜKTÜM..HEP SUSTUM..
ONLARIN ÖZLEMİNİ ANNEMLE GİDERDİM..AMA İÇİMDE BİR VOLKAN VARDI SANKİ..ANNEM
HİÇ ANLAMADI...BEN VARIM KIZIM,BEN SENİN HERŞEYİNİM DEDİ...ÖYLEYDİ DE...NERDEN
BİLSİN BENİM İÇİMİ...EKSİKLİK DUYDUĞUMU..ÖZLEMİMİ...EVİMİZ YOKTU..AYRI ODAM YOKTU..
YANİ BİR ODAMIN OLMADIĞI-EVİMİZİN OLMADIĞI BENİM İÇİN ÖNEMLİ DEĞİLDİ..BEN SEVGİ İSTEDİM
HEP..BABA SEVGİSİ-KARDEŞ SEVGİSİ--...SEVGİDEN YANA YOKSUN BÜYÜDÜM..ANNEMİN VERDİKLERİ HEPSİNİN YERİNE TUTMADI...
ŞİMDİ HERŞEYİM VAR..EVİM-EŞİM-İŞİM-ÇOCUKLARIM-PARAM-PULUM V.S...AMA GEÇMİŞİN
ÖZLEMİNİ HİÇ BİRİSİ GİDERMİYOR..ANNEMİN GİDEREMEDİĞİ GİBİ...YANİ İÇİMDEKİ ATEŞ-ÖZLEM
DEVAM EDİYOR..ŞU AN ANNEM-BABAM RAHMETLİ OLDULAR..BENİM İÇİMDEKİ ATEŞİ BİLMEDEN..
AMA BEN ÇOCUKLARIMI HİÇ BİR ŞEYE ÖZLEM DUYMAMALARI İÇİN ELİMDEN GELENİ YAPACAĞIM..EN KISA ZAMANDA SEVGİYE AÇ BENİM GİBİ ANNE-BABA-KARDEŞ ÖZLEMİ DUYAN
YURTTAKİ BİR ÇOCUĞU HİMAYEM ALTINA ALMAYI DÜŞÜNÜYORUM..ONUN İÇİN ELİMDEN GELENİ YAPACAĞIM..SEVGİMİ VEREREK..BELKİ YILLARIN ÖZLEMİNİ BİRAZCIK OLSUN GİDEREBİLİRİM..
SİZ SİZ OLUN EĞER ÇOCUĞUNUZ VARSA AYRILIK DÜŞÜNMEYİN...KENDİ EGOLARINIZ İÇİN ÇOCUKLARINIZIN İÇİNİ ATEŞ DÜŞÜRMEYİN..ÖZLEMSİZ SEVGİYLE DOLU BİR ÖMÜR DİLİYORUM..

sıdıka emek
 
SEVMEK
SEVMEK NEDİR?
SEVMEK SENİ SEVİYORUM DEMEKMİDİR.?
BU KADAR BASİTMİDİR ANLAMIYORUM...
SEVMEYİ BİLE BİLEMEDİĞİMİZ ŞU DÖNEMLERDE" SENİ SEVİYORUM "DİYE KARŞIMIZDAKİ
İNSANIN DUYGULARIYLA NASIL OYNARIZ...SEVMEK O KADAR BASİTMİ?YOKSA BİZ Mİ BASİTE
İNDİRDİK..HER ÖNÜNE GELENİ İNSAN "SENİ SEVİYORUM"DİYEBİLİRMİ?FARZEDELİM DEDİK
ACABA NE KADAR SEVEBİLİYORUZ..BEN BUNU HİÇ ANLAYAMADIM..YOKSA BEN SEVMESİNİMİ
BİLMİYORUM..YA DA BENİM SEVGİ ANLAYIŞIM MI DEĞİŞİK...
SEVGİNİN ÇEŞİTLERİ VARDIR.İNSAN SEVGİSİ-HAYVAN SEVGİSİ-ÇİÇEK SEVGİSİ-ANNE,BABA
SEVGİSİ-KARDEŞ SEVGİSİ-ARKADAŞ SEVGİSİ-BİRDE CANINDAN ÇOK SEVDİĞİN BİRİSİNE DUYU-
LAN SEVGİ TABİİ....SEVGİ ÇEŞİTLERİ BU ŞEKİLDE BİR SÜRÜ SIRALANABİLİR..HERŞEYİN SEVGİSİ
AYRIDIR..İNSAN KENDİSİNİ DE ÇOK SEVER..KENDİNİ ÇOK SEVEN KİŞİLER GENELDE BENCİLCE
HAREKET EDERLER..HER ŞEYİ KENDİ İSTEKLERİ DOĞRULTUSUNDA OLMASINI İSTERLER....
KENDİ İSTEKLERİ OLMAYINCA KUDURURLAR..
SEVMENİN BİR ASİLLİK OLDUĞUNU BİLİYORUM AMA SEVDİĞİN KİŞİNİN BUNU HAK EDİP ETMEDİĞİNİ DE DÜŞÜNMEDEN EDEMİYORUM...YUNUS EMRE'NİN" SEVELİM SEVİLELİM BU DÜNYA
KİMSEYE KALMAZ"SÖZÜ ÇOK ANLAMLI BİR SÖZ FAKAT "SEVGİ" KELİMESİNİN ALTINDA KARŞIMIZDAKİ İNSANLARI İNCİTMEK DE BİZE YAKIŞMAZ DİYE DÜŞÜNÜYORUM.YANİ KARŞIMIZDAKİ
İNSANIN YERİNE KENDİMİZİ KOYUP KANDIRMAMALIYIZ..DUYGULARLA OYNAMAMALIYIZ..
SEVGİ PARAYLA-PULLA SATIN ALINMAZ...SEVGİ KAZANILIR...SEVGİYİ KAZANMAK İÇİN MÜCADELE ETMEK LAZIM..SEVGİ DİN-DİL-IRK AYRIMI YAPMAZ..MESAFE TANIMAZ..SEVGİNİN YAŞI YOKTUR..SEVGİ DE BENCİLLİK-GURUR-KİBİR OLMAZ..OLURSA SEVGİ OLMAZ...EĞER KARŞINDAKİ KİŞİYİ KENDİNİ SEVDİREMEDİYSEN SUÇ SENİN...EKSİK YANLARIMIZI TAMAMLAMAK LAZIM..SEVGİDE BÜTÜN ORGANLARIMIZIN EMEĞİ VARDIR..GÖZLER GÖRÜRSE,DİL KONUŞMASINI BİLİRSE,YÜREKTE BUNU KABUL EDERSE SEVGİ KENDİLİĞİNDEN GELİŞİR....SEVGİ FEDAKARLIK İSTER..TABİKİ HERKES KENDİNE GÖRE SEVGİNİN ANLAMINI BİLİR...BEN KİMSEYİ AKIL HOCALIĞI YAPMIYORUM..İÇİMDEN GELENLERİ YAZMAK İSTEDİM..KENDİMİZİ KANDIRMAYALIM..YALAN DA SÖYLEMEYELİM..SEVGİ YÜCE BİR DUYGUDUR..YERİ VE ZAMANINA GÖRE KULLANALIM...
YIPRATILMASINA ASLA İZİN VERMEYELİM..BAZI ŞEYLER KOLAY KAYBEDİLİR FAKAT KOLAY KAZANILMAZ DİYE DÜŞÜNÜYORUM...HAKEDENE ÖLÜMÜNE SEVMEK LAZIM...HAKETMEYENE DE HAKKINI VERMEK LAZIM...
NE KADAR ÇOK POZİTİF OLURSAK SEVGİYİ HER AN KAZANABİLİRİZ...GÜLER YÜZ-TATLI DİL
YILANI DELİĞİNDEN ÇIKARIR DERLER YA...BİZDE ALLAHIN BİZE VERDİĞİ NİMETLERİ YERİNE GÖRE
KULLANMAYI BİLMELİYİZ..ELİMİZDEKİ DEĞERLERİ KAYBETMEDEN ÖNCE KORUMASINI BİLMELİYİZ.
KAYBEDİLEN ŞEYLERİN GERİ DÖNÜŞÜ YOK...KEŞKELERLE YAŞAMAYALIM....HER ZAMAN
KARŞIMIZDAKİNİN YERİNE KENDİMİZİ KOYALIM...SEVGİ GİBİ GÜZEL DEĞERLERİMİZE SAHİP
ÇIKALIM...GERÇEKTEN BU YALAN DÜNYA KİMSEYE KALMIYOR...
sıdıka emek
 
ANAMA VURMA BABA

MEVSİMLERDEN SONBAHARDI
YAYLA HAVASI GİBİ SERİNDİ
DAHA KÜÇÜCÜĞÜMMMM
ANAM OCAKTA MISIR HAŞLIYORDU...
ÇOK ZOR HATIRLIYORUM AMA
YİNE DE BUGÜN GİBİ AKLIMDA,
BEN DE MISIR YİYECEĞİM DİYE
TUTTURUNCA;
BABAM BANA BİR TOKAT VURUR...
ANAM BENİM AĞLAMAMA DAYANAMAZ..
BAŞLARLAR TARTIŞMAYA...
DAHA ÜÇ YAŞINDA NE ANLAR DER ANAM...
BABAMDA ÖĞRENECEK DER...
MISIRI KENDİSİ ŞAPUR ŞUPUR YER...
BUNU GÖREN ANAM,BABAM GÖRMEDEN
ELİME TUTUŞTURUR MISIRI....
BABAM MISIR YEDİĞİMİ GÖRÜNCE
BENİM ÜZERİME YÜRÜR...
BEN ANAMIN ARKASINA GİZLENİRİM..
ANAM BENİ KORUMAK İÇİN SIRTINA BİNDİRİR..
BABAM ÇOK SİNİRLENİR..
OCAĞIN YANINDAKİ DEMİR MAŞAYI
KAPTIĞI GİBİ ANAMIN KAFASINA İNDİRİR...
ANAMIN KAFASINDAN FIŞKIRAN KAN
YAĞMUR GİBİ YÜZÜME YAĞAR..
ANAMA VURMA BABA DEMİŞİMMMM
KORKUMDAN BİR DAHA KONUŞAMAMIŞIMMM
ANAM BENİ SIRTINDAN İNDİRMEDEN EVİ TERKEDER..
BİR DAHA DÖNMEZ GERİ...
ANAMLA BABAMIN AYRILMA SEBEBİDİR..
BENDE O GÜN,BUGÜN
ELİNDE MISIR YİYEN BİR İNSAN GÖRSEM..
ANAM GELİR AKLIMA..
ANAMA VURMA BABAAAAAAAA
DİYESİM GELİRRRRRR.
MISIRI ÇOK SEVERİM AMA
BİR TÜRLÜ YİYEMEMMMMM.




ALINTI DEĞİL..BENİM YAŞADIĞIM BİR ŞEY
sıdıka emek
 
ASLA

Asla Yanlız Yürümeyeceksin

Hayatın yollarında
Güneşin ışıkları da vardır, yağmur da
Güller de vardır, dikenler de..
Kahkaha da, sancı da
Kilometrelerce yürürken
Çok sert dağlar da çıkar önüne,
Çöller ve çok derin vadiler de.
Bazen çok hoştur yürüyüş.
Bazen fırtınalar eser..
O fırtınalı yollarda
Mucizeler de vardır, korkular da.
Sevgiyle coşarsın hep
Bazen göz yaşların damlar.
Bazen eğilirsin, bazen geriye düşer.
Hatalar yapılmak içindir,
Dersler öğrenmek için.
Ama istiyorum ki hiç unutma..
İstiyorum ki hep bil..
Asla yalnız yürümeyeceksin.
İnandığın sürece!..
a.s.
 
SENSİZ
Bazen hangi kelimeleri kullanacağımı,
Bunları nasıl cümleler haline getireceğimi bilemiyorum.
Ne yazsam da nasıl anlatsam,
Bu tükenmeyen sevdayı dile getirsem şiirlerimde,
Ve bazen öyle anlar oluyor ki.
Kelimeler unutuluyor, harfler değerini yitiriyor.
Ve ben yalnızca seni düşünmek istiyorum.
Ve istemeden de olsa göz yaşlarıma hakim olamıyorum.
Yine gözlerim ıslak, aklım ve ruhum seninle uyuyorum.
Bunların bildiğim için kalemimi, kağıdımı dost bilmiş,
Harflerle dans ediyorum, şiirlerimde
Ama dedim ya bazen bunlarda anlamını yitiriyor.
Mideme anlaşılmaz kramplar girerken,
Ben bir yığın acıyla sana olan aşkımı,
Sayfalara dökmeye çabalıyorum.
Ve bu geceyi de şiirlerimde de olsa sensiz geçiriyorum:enbuyukkk:
 
SEN ÜZÜLME
Sen üzülme bana sevgilim,

idare ediyorum işte
İttire ittire götürüyorum hayatı

bilinmezliği ile...

Sen üzülme suskunum diye.
Söküklerini dikiyorum gecenin.
Ay ile yıldızları birleştiriyorum,
Gök ile güneşi,

martılar ile denizi, güzel ile çirkini...
Yaşam ile ölüm arasındaki bu maratonun
Son finalini koşuyorum nefes nefese.
Sen üzülme ara sıra ağlıyorum diye
Adına yazdığım tüm şiirleri fırlatıp attım da denize
O canımı yaktı biraz.... Yoksa iyiyim ben.
Kızma bana gecenin karanlığına takılıp kaldım diye
Merak etme; güneş bana da doğacak
Beni de yakacak, içimi yeniden ısıtacak
Denizin tuzu tenimi ısıracak
Huzur; giyilmemiş bir elbise gibi
Ruhumu sımsıkı saracak.
Gelmek istersen yeniden bana
Kapım açık tüm sevdalara
Geleceğin zaman haber ver
Ya da dokun yüreğime
Gün ışığı aydınlığında
NELLS
 
Bir kadehte saklanmış onlarca anlam var şimdi,
Hüznün yalnızlığı, umudun yoksulluğu,
Tersyüz olmuş hedefler, hayaller ve
Sen!

Kadehin ucuna saklanmış bir hayatın yolcusu.
Hüzünlerine içiyorum damlalarca,
Kadehimi kaldırıyorum tüm yok olmuşluklara
Ve sana...
 
MUTLULUKMU?
ONU BANA SORMAYIN
YAŞAMADIM Kİ HİÇ
LAKİN VARMIŞ BİRYERDE
BELKİ BENDEN BİRKAÇ ADIM İLERDE
KİMBİLİR
BELKİ SILA
BELKİ GURBETTE
BELKİ BULURUM BİR GÜN
KİMBİLİR..!hihoyyythihoyyythihoyyythihoyyythihoyyyt
 
çocuk olmak istiyorum yine
ne hayat kavgası,
ne aşk belası,
ne de gönül yarası
çocuk olmak istiyorum yine
ne sabah erken kalkma duygusu
ne sorumluluk söz konusu
ne de yıllar geçiyor korkusu
çocuk olmak istiyorum yine
hani bir oyuncak bebek tutkusu
bahçelerden elma çalarken yakalanma korkusu
bayramlarda yeni kıyafet sevinci
anne dizinde uyuma huzuru
çocuk olmak istiyorum yine
hani dünyayı çoooook güzel görme duygusu....a.s.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…