- 19 Ocak 2016
- 87
- 113
- Konu Sahibi Sebebim__Sensin
- #1
Başlıkta Yazdğım gbi kaderinde ne varsa onu yaşarsın.
Belkı diyceksınız bu yazı ne alaka ama ben yazıp ıcımı dökmek ıstedm belkı acıklı bır aşk hıkayesı degıl ama bu yaşadıklarım hayatın acımasız bir oyunu.
Ben Şuan 22 yaşındaym ve cocuklugumdan tutun bu yaşıma kadar yaşadıklarım hayatımda bana cok iyi ders verdi.
ben daha cocukken annem babam ayrılmıs ve babam biriyle evlendı ve bana annem olarak tanıttı bir zaman sonra annemın üvey oldunu öğrendm .
üvey annem benı sürekli öbür kardeşlerimden ayrıt ederdı hep dışlar ve döverdi.
neyse babam o üvey annemden ayrıldı 3 sene sonra baskasıyla evlendı o üvey annemlede ayrıldı ama ben hala onla görüsürüm konusurum cünkü öz annem gibiydı sırdasımdı arkadasmdı.
neyse annemle yaşamaya başladm babamla sürekli tartısıyork süreklı bana şiddet uyguluyordu annemle yaşamaya başladm fakat hic birşy umdum gbi omadı annemde süreklı benı dıslıyodu kendımı sığıntı gıbı hıssedıyordm.
2 sene annemle yaşadım fakat evde hep sığıntı gıbıydım evde bana ait hiç bir şey yoktu ne bır oda ne bir yatak.
Öbür kardeşlerimi (Anne bir Baba ayrı) ayrı ayrı odaları vardı. Neyse aradan 2sene gectı öyle böyle dayanamadm annemın yanından ayrıldm
sonra bi tanıdıkla tanıstırdı aılem benı
İlk başta yok fln dedm ama konuşa konuşa ıcım ısındı ve evlendım.
Anneden ve babadan yana yüzüm hıc gülmedı ama eşimden yana çok mutluyum çok şükür.
Eşimle tanısdıktan 2 hafta sonra nısanımız oldu ve bır ay sonra düğünümüz oldu. Biraz görücü usulü oldu ama gün geçtikçe daha da çok aşık oluyorum ona.
Bana benimde ınsan oldumu benimde değerim olduğunu hissettirdi aşkı sevgiyi şefkati insanlığı öğretti.
Şimdiye kadar yaşamadım görmediğim sevgiyi onda yaşadım onda gördüm.
Rabbim onu Başımdan eksik etmesin….
Amin
Belkı diyceksınız bu yazı ne alaka ama ben yazıp ıcımı dökmek ıstedm belkı acıklı bır aşk hıkayesı degıl ama bu yaşadıklarım hayatın acımasız bir oyunu.
Ben Şuan 22 yaşındaym ve cocuklugumdan tutun bu yaşıma kadar yaşadıklarım hayatımda bana cok iyi ders verdi.
ben daha cocukken annem babam ayrılmıs ve babam biriyle evlendı ve bana annem olarak tanıttı bir zaman sonra annemın üvey oldunu öğrendm .
üvey annem benı sürekli öbür kardeşlerimden ayrıt ederdı hep dışlar ve döverdi.
neyse babam o üvey annemden ayrıldı 3 sene sonra baskasıyla evlendı o üvey annemlede ayrıldı ama ben hala onla görüsürüm konusurum cünkü öz annem gibiydı sırdasımdı arkadasmdı.
neyse annemle yaşamaya başladm babamla sürekli tartısıyork süreklı bana şiddet uyguluyordu annemle yaşamaya başladm fakat hic birşy umdum gbi omadı annemde süreklı benı dıslıyodu kendımı sığıntı gıbı hıssedıyordm.
2 sene annemle yaşadım fakat evde hep sığıntı gıbıydım evde bana ait hiç bir şey yoktu ne bır oda ne bir yatak.
Öbür kardeşlerimi (Anne bir Baba ayrı) ayrı ayrı odaları vardı. Neyse aradan 2sene gectı öyle böyle dayanamadm annemın yanından ayrıldm
sonra bi tanıdıkla tanıstırdı aılem benı
İlk başta yok fln dedm ama konuşa konuşa ıcım ısındı ve evlendım.
Anneden ve babadan yana yüzüm hıc gülmedı ama eşimden yana çok mutluyum çok şükür.
Eşimle tanısdıktan 2 hafta sonra nısanımız oldu ve bır ay sonra düğünümüz oldu. Biraz görücü usulü oldu ama gün geçtikçe daha da çok aşık oluyorum ona.
Bana benimde ınsan oldumu benimde değerim olduğunu hissettirdi aşkı sevgiyi şefkati insanlığı öğretti.
Şimdiye kadar yaşamadım görmediğim sevgiyi onda yaşadım onda gördüm.
Rabbim onu Başımdan eksik etmesin….
Amin
Son düzenleme:
