Tesadüfmü demeliyim, yada kadermi bilemiyorum. Ama az sonra okuyacaginiz hikaye yi ben yasadim ve halen yasiyorum.
12-13 yaslarinda annem ile alisveris deyken, biriyle karsilastik. Genc bir cocuk, yakisiklimi yakisikli. Eee bende kücük bir kiz hemen su aklima geli verdi; ay ne yakisikli ablamin sevgilisi oldugu gibi benimde bir gün sevgilim olurmu. olursa bu cocuk gibi olsun.
Seneler gecti.
16 yasindayken, bir camiinin kermesinde, bugün halen asik oldugum kisiyle karsilastim. O karsilastigim kisi, 12-13 yaslarinda begendigim genc cocuktu.
Cocuk benim ismimi, oturdugum yeri, yani kisacasi benim hakkimda herseyi ögrenmis.
Tanistik ettik, bir ay sonra cikamaya basladik.
17 yasina geldigimde, sevdigim kisi beni istemeye gelmek istedigini belirtti, ama o siralar ablamin evli olmamasindan dolayi, ve onu rencide etmek istemedigim icin, hayir dedim. Biraz daha beklemek en dogru karar olur diye düsündüm.Nerden bilebilirdimki hayir dememin ileride hayatimin en büyük hatasi olacagini? Bana bu istegini belirttikten bir kac ay sonra, bana hayatimin sokunu yaratti. Bir aksam telefonda konusurken, hoca olmak istedigini belirtti. Benim düsüncelerimi ögrenmek istedi. Benim cevabim suydu; ben seni seviyorum, sen gercekten olmak istiyorsan ol, ama istemiyorsanda kimseyi dinleme, olma.
Aylar gecti...halen beraberiz...
Bir gün telefonda kavga ettik. Bana küfür ettigi icin, telefonu hemen kapattim. Iki ay boyunca ne ondan nede benden bir ses soluk cikmadi. Ben onu aramayi düsünürken, telefonum cali verdi, en samimi arkadasim: canim sana birsey dicem. Sevdigin kisi tasinmis buralarda. Hoca olmaya gitmis.
Basimdan kaynar sular döküldü. Ne gidismis, ne bir elveda ne baska birsey. Degerimi anlamis oldum o an.
Bu olaylardan bir sene sonra, telefonuma bir mesaj geldi. Seni hic bir zaman unutmadim, unutamiyorum. seni ilk günki gibi seviyorum.
Bu mesajindan sonra tekrardan cikmaya basladik. Bende onu unutamamistim.
Eee sevdigim icinde kin tutmamisti kalbim.
Bir sene böyle devam ettik görüsmeye. Beni tekrardan istemeye gelmek istedigini söyledi. Ben aileme acikladim, ve aciklamam bittigi anda, bir baris cagris, biz seni ona vermeyiz, Bir sene boyunca aileme karsi direndim. Bir taraftan ailem, diger taraftan sevidigim beni cekeledi durdu. Ailem hocaligi birakmasini istediler, birde davullu zurnali gelin olucaksin sartini koydular, o ise basini kapaticaksin, yoksa seni istemye geleme sartini koymustu. Hani cevresindeki diger dindarlar onu kanr ya basim acik diye.
Ben her iki tarafin da dediklerini yerine getirmeye calisirken, kaybolmusum hayatin icinde de fark etmemisim. Artik intihar etmeyi bile düsünmeye baslamistim. Cok direndim, cok cabaladim. Elimden geleni yaptim.
Ama ümidim kesildikten sonra, gücümü yitirdikten sonra, sevdigim beni almis, yada terk etmis ve ben ailemin istedigini yapmisim neyime.
Ben gücümü umudumu yitirdigim yerde ayrildim sevdigimden, ona yalan söyledim , onu halen canimdan cok sevmeme ragmen, seni sevmiyorum deyip ayrildim. Sevdigim sürekli bana, keske seni tanimasaydim, allah seninle beni siniyor. Dinime ne kadar bagli olduguma bakiyor. Ne senle ne sensiz yasayabilirim. Simdiye kadar kizlardan aldigim ahin bedelini ödüyorum seninle, diyordu. Peki ben neyin bedelini ödüyorum dedigimde de, sen kendi kendini cezalandiriyorsun cevabini veriyordu bana.
Bu olaylardan 7-8 ay sonra ona telefon etmeyi denedim ama numarasini degistirmis. Onu aramaya calistiktan iki gün sonra isyerinde bir arkadasla sohbete daldik. Cin yemeklerinden bahsederken, bir den bire arkadasim bana bir soru sordu. Sen su kisinin sevdigmisin diye. Ben iki göz iki cesme aglamaya basladim. Bir senedir beraber calistigim is arkadasim, sevdigimin uzaktan akrabasiymis. Bana söyledigi su: o seni gercekten cok seviyor, sende onu. cok baski altinda kaldi kendisi, her halinden belli, pisman hoca olmak istedigine.
Bunlari duyduktan sonra ona ulasmayi denedim. Ama korktugum icin biraktim. Bir mektup yazmistim kendisine, is arkadasim ulastirir diye, ama korkumdan dolayi veremedim.
Bu olaydan bir kac ay sonra üniversteye basladim.
Üniversitenin bir sitesi var, oraya kayit oldum. kayit olduktan bir kac ay sonra, sevdigmi ayni sitede kayitli buldum. ve bir kisa mesaj yolladim, gercekten sen misin diye. geri gelen cevap sadece bir gülümsemeydi. Ben ona bu kisa mesaji yolladiktan bir kac gün sonra kendisinin nisanlandigini duydum, görücü usülü bir hoca hanimla. oysaki o görücü usülünden nefret ederdi.
5 ay boyunca bekledim. hic bir tik yok, ne ondan nede benden. bir an dayanamadim ve zamaninda onun icin yazdigim mektubu mesaj olarak yolladim ona. Suan geri cevap bekliyorum....bakalim ilerki günlerde bir haber alabilecekmiyim.
Arkadaslar, lütfen yardimci olun bana. Neden heryerde karsima cikiyor. Hayati anlamiyorum artik. Onu okadar cok seviyorumki. Icimde, tam gögüsümde, buram buram yanan bir ates...
12-13 yaslarinda annem ile alisveris deyken, biriyle karsilastik. Genc bir cocuk, yakisiklimi yakisikli. Eee bende kücük bir kiz hemen su aklima geli verdi; ay ne yakisikli ablamin sevgilisi oldugu gibi benimde bir gün sevgilim olurmu. olursa bu cocuk gibi olsun.
Seneler gecti.
16 yasindayken, bir camiinin kermesinde, bugün halen asik oldugum kisiyle karsilastim. O karsilastigim kisi, 12-13 yaslarinda begendigim genc cocuktu.
Cocuk benim ismimi, oturdugum yeri, yani kisacasi benim hakkimda herseyi ögrenmis.
Tanistik ettik, bir ay sonra cikamaya basladik.
17 yasina geldigimde, sevdigim kisi beni istemeye gelmek istedigini belirtti, ama o siralar ablamin evli olmamasindan dolayi, ve onu rencide etmek istemedigim icin, hayir dedim. Biraz daha beklemek en dogru karar olur diye düsündüm.Nerden bilebilirdimki hayir dememin ileride hayatimin en büyük hatasi olacagini? Bana bu istegini belirttikten bir kac ay sonra, bana hayatimin sokunu yaratti. Bir aksam telefonda konusurken, hoca olmak istedigini belirtti. Benim düsüncelerimi ögrenmek istedi. Benim cevabim suydu; ben seni seviyorum, sen gercekten olmak istiyorsan ol, ama istemiyorsanda kimseyi dinleme, olma.
Aylar gecti...halen beraberiz...
Bir gün telefonda kavga ettik. Bana küfür ettigi icin, telefonu hemen kapattim. Iki ay boyunca ne ondan nede benden bir ses soluk cikmadi. Ben onu aramayi düsünürken, telefonum cali verdi, en samimi arkadasim: canim sana birsey dicem. Sevdigin kisi tasinmis buralarda. Hoca olmaya gitmis.
Basimdan kaynar sular döküldü. Ne gidismis, ne bir elveda ne baska birsey. Degerimi anlamis oldum o an.
Bu olaylardan bir sene sonra, telefonuma bir mesaj geldi. Seni hic bir zaman unutmadim, unutamiyorum. seni ilk günki gibi seviyorum.
Bu mesajindan sonra tekrardan cikmaya basladik. Bende onu unutamamistim.
Eee sevdigim icinde kin tutmamisti kalbim.
Bir sene böyle devam ettik görüsmeye. Beni tekrardan istemeye gelmek istedigini söyledi. Ben aileme acikladim, ve aciklamam bittigi anda, bir baris cagris, biz seni ona vermeyiz, Bir sene boyunca aileme karsi direndim. Bir taraftan ailem, diger taraftan sevidigim beni cekeledi durdu. Ailem hocaligi birakmasini istediler, birde davullu zurnali gelin olucaksin sartini koydular, o ise basini kapaticaksin, yoksa seni istemye geleme sartini koymustu. Hani cevresindeki diger dindarlar onu kanr ya basim acik diye.
Ben her iki tarafin da dediklerini yerine getirmeye calisirken, kaybolmusum hayatin icinde de fark etmemisim. Artik intihar etmeyi bile düsünmeye baslamistim. Cok direndim, cok cabaladim. Elimden geleni yaptim.
Ama ümidim kesildikten sonra, gücümü yitirdikten sonra, sevdigim beni almis, yada terk etmis ve ben ailemin istedigini yapmisim neyime.
Ben gücümü umudumu yitirdigim yerde ayrildim sevdigimden, ona yalan söyledim , onu halen canimdan cok sevmeme ragmen, seni sevmiyorum deyip ayrildim. Sevdigim sürekli bana, keske seni tanimasaydim, allah seninle beni siniyor. Dinime ne kadar bagli olduguma bakiyor. Ne senle ne sensiz yasayabilirim. Simdiye kadar kizlardan aldigim ahin bedelini ödüyorum seninle, diyordu. Peki ben neyin bedelini ödüyorum dedigimde de, sen kendi kendini cezalandiriyorsun cevabini veriyordu bana.
Bu olaylardan 7-8 ay sonra ona telefon etmeyi denedim ama numarasini degistirmis. Onu aramaya calistiktan iki gün sonra isyerinde bir arkadasla sohbete daldik. Cin yemeklerinden bahsederken, bir den bire arkadasim bana bir soru sordu. Sen su kisinin sevdigmisin diye. Ben iki göz iki cesme aglamaya basladim. Bir senedir beraber calistigim is arkadasim, sevdigimin uzaktan akrabasiymis. Bana söyledigi su: o seni gercekten cok seviyor, sende onu. cok baski altinda kaldi kendisi, her halinden belli, pisman hoca olmak istedigine.
Bunlari duyduktan sonra ona ulasmayi denedim. Ama korktugum icin biraktim. Bir mektup yazmistim kendisine, is arkadasim ulastirir diye, ama korkumdan dolayi veremedim.
Bu olaydan bir kac ay sonra üniversteye basladim.
Üniversitenin bir sitesi var, oraya kayit oldum. kayit olduktan bir kac ay sonra, sevdigmi ayni sitede kayitli buldum. ve bir kisa mesaj yolladim, gercekten sen misin diye. geri gelen cevap sadece bir gülümsemeydi. Ben ona bu kisa mesaji yolladiktan bir kac gün sonra kendisinin nisanlandigini duydum, görücü usülü bir hoca hanimla. oysaki o görücü usülünden nefret ederdi.
5 ay boyunca bekledim. hic bir tik yok, ne ondan nede benden. bir an dayanamadim ve zamaninda onun icin yazdigim mektubu mesaj olarak yolladim ona. Suan geri cevap bekliyorum....bakalim ilerki günlerde bir haber alabilecekmiyim.
Arkadaslar, lütfen yardimci olun bana. Neden heryerde karsima cikiyor. Hayati anlamiyorum artik. Onu okadar cok seviyorumki. Icimde, tam gögüsümde, buram buram yanan bir ates...