kader beni yordu

esergecer .!.:

nereden başlarım bilemiyorum ama çok canım sıkkın bugünlerde kader bir seçim değil olsaydı bir çıkış bulurdum.Nereden başlarım bilmiyorum yavaş yavaş hayat yutarken beni, ben 23 yaşında bir kızım.Aslında doğarken beni ağlatan bir hayat.Benim abim kas hastası ve yürüyemeyen kolları kullanamayan hatta nefes alamayan biriydi yavaş yavaş eriyen bir vücutta aslında bende hayallerle büyüyen bir çocuk aslında birçok eksiğiyle her çocuk gibi gezmelere gidemeyen evde hastası olan bir ara çok düşmeye başladım 9 yaşındaydım gezemeyen çocuğumya ailem gezmeye diye beni doktora götürdü kapı açıktı bittiğim an o olmuştu artık bu hastalıkla yaşıyacaktım evden her doktora gidişim yavaş yavaş yürüyemeyişim gözler dalga geçenler okula gidiyordum ve 2000 yılında abimi kaybettim o 23tü o ara tedavi çıktı denmiş annem iyikeşcen deyip sevindiriyordu olmamış durdurulmuştu olumsuzca... okula devam edior sınıfta tenefüse çıkamıyordum annem son zamanlar sırtıyla taşıyordu babam araba merdivenleri lise sınav giriş kağıtları dağıtılıyor ben alamıyordum öğretmen olmak istiodum çocukken neyazıkki engeller beni kovalıyordu artık hiç yürümüyor evden okula gidenleri izliyordum birgün eve arkadaşım geldi sevdiği varmış aslında benide severler diye hayaller kurmaya başladım o zamanlar hiç şekil koyamadım öyle nette dolaşıyordum ama olmuyordu bana göre deil burdan sevmeler kolumbile kalkmıyor yatakta dönemiyor daha sonra bir gün ilkokul öğretmenim bize geldi başarıcağımı açıkliseye gitme isteğini söyledi ve yeniden o havadan can sıkıntımdan çıktım ve sınavlara çalışıyorum yazıyazıyorum sadece masada yemek yiyorum o sınavlarda biriyle tanıştım oda kashastası benden iyi beni sevdiğini söyledi ona drumumu anlattım sorunlarımı söledim olmaz bile ddedim ağladı ve kıyamadım bende hoşlanmıştım o kadar mutluydum umutluydumki beyaz gelinlikler iyileşme umudum gelmişti çünkü karamsardım ama birgün anneme dicektim kimseyle çıkma herşey bayat olur demesiyle sustm diyemedim engeller bisürü sorun çıkardı yanımda olamıyor ve hayatını yaşayıp kızıyordu ve bitti üniyede aynı gidim dedim gerekyok dediler okuyup çalışamıcam için biyerede tek yollamazlar..sonrası sevdiğim bir yakınımı kaybettim iyice sarsıldım allahım bana yardım et dediğimde uzun bir mesaj geldi tanımadığım bu kişi uzaklarda ilgimi çekti cevap vermezdmoda hastaymış beni nerden buldu yıllar önce grubumdaydı konuşmamıştım hatırladım aslında bi sitede yazıodum üye kendi değilmş annesi evde anlatırmış aklına gelmiş eklemş deertli bu dedm silcem cuma öğlen öncesi bi rüyayla vazgeçtim zamanla çook iyi anlaştım kapıldım yine allah beni unutmadı iyileşcemmi keşke öyle biriyle evlensem aslında biliyordum sonu yok maalesef acabalarım boşa çıktı şu günler o evleniyor zaten neyse birtek hasta arkadaşlarım var boşa ümitlenme biz böyleyiz kabullen diyen artık sadece hayalleri olmuyan öyle oturan ve allahtan bir yol bekliyorum hayalsiz drumum yine abimden iyi şükür ama bu kader beni üzdü bana dua edin böyle zor vakit geçmiyor kimse gelmiyor sıkılıyorlar gibi

Genişletmek için tıkla...

esergecer .!.:

lütfen duanızı eksik etmeyin ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

esergecer .!.:

nereden başlarım bilemiyorum ama çok canım sıkkın bugünlerde kader bir seçim değil olsaydı bir çıkış bulurdum.Nereden başlarım bilmiyorum yavaş yavaş hayat yutarken beni, ben 23 yaşında bir kızım.Aslında doğarken beni ağlatan bir hayat.Benim abim kas hastası ve yürüyemeyen kolları kullanamayan hatta nefes alamayan biriydi yavaş yavaş eriyen bir vücutta aslında bende hayallerle büyüyen bir çocuk aslında birçok eksiğiyle her çocuk gibi gezmelere gidemeyen evde hastası olan bir ara çok düşmeye başladım 9 yaşındaydım gezemeyen çocuğumya ailem gezmeye diye beni doktora götürdü kapı açıktı bittiğim an o olmuştu artık bu hastalıkla yaşıyacaktım evden her doktora gidişim yavaş yavaş yürüyemeyişim gözler dalga geçenler okula gidiyordum ve 2000 yılında abimi kaybettim o 23tü o ara tedavi çıktı denmiş annem iyikeşcen deyip sevindiriyordu olmamış durdurulmuştu olumsuzca... okula devam edior sınıfta tenefüse çıkamıyordum annem son zamanlar sırtıyla taşıyordu babam araba merdivenleri lise sınav giriş kağıtları dağıtılıyor ben alamıyordum öğretmen olmak istiodum çocukken neyazıkki engeller beni kovalıyordu artık hiç yürümüyor evden okula gidenleri izliyordum birgün eve arkadaşım geldi sevdiği varmış aslında benide severler diye hayaller kurmaya başladım o zamanlar hiç şekil koyamadım öyle nette dolaşıyordum ama olmuyordu bana göre deil burdan sevmeler kolumbile kalkmıyor yatakta dönemiyor daha sonra bir gün ilkokul öğretmenim bize geldi başarıcağımı açıkliseye gitme isteğini söyledi ve yeniden o havadan can sıkıntımdan çıktım ve sınavlara çalışıyorum yazıyazıyorum sadece masada yemek yiyorum o sınavlarda biriyle tanıştım oda kashastası benden iyi beni sevdiğini söyledi ona drumumu anlattım sorunlarımı söledim olmaz bile ddedim ağladı ve kıyamadım bende hoşlanmıştım o kadar mutluydum umutluydumki beyaz gelinlikler iyileşme umudum gelmişti çünkü karamsardım ama birgün anneme dicektim kimseyle çıkma herşey bayat olur demesiyle sustm diyemedim engeller bisürü sorun çıkardı yanımda olamıyor ve hayatını yaşayıp kızıyordu ve bitti üniyede aynı gidim dedim gerekyok dediler okuyup çalışamıcam için biyerede tek yollamazlar..sonrası sevdiğim bir yakınımı kaybettim iyice sarsıldım allahım bana yardım et dediğimde uzun bir mesaj geldi tanımadığım bu kişi uzaklarda ilgimi çekti cevap vermezdmoda hastaymış beni nerden buldu yıllar önce grubumdaydı konuşmamıştım hatırladım aslında bi sitede yazıodum üye kendi değilmş annesi evde anlatırmış aklına gelmiş eklemş deertli bu dedm silcem cuma öğlen öncesi bi rüyayla vazgeçtim zamanla çook iyi anlaştım kapıldım yine allah beni unutmadı iyileşcemmi keşke öyle biriyle evlensem aslında biliyordum sonu yok maalesef acabalarım boşa çıktı şu günler o evleniyor zaten neyse birtek hasta arkadaşlarım var boşa ümitlenme biz böyleyiz kabullen diyen artık sadece hayalleri olmuyan öyle oturan ve allahtan bir yol bekliyorum hayalsiz drumum yine abimden iyi şükür ama bu kader beni üzdü bana dua edin böyle zor vakit geçmiyor kimse gelmiyor sıkılıyorlar gibi

Genişletmek için tıkla...