Merhaba bu ameliyatların hepsini tek seferde ve iğneden bile aşırı derecede korkan ben oldum:) bu ameliyatı kendi şehrimde değil İzmir de olmayı tercih ettim . Bugün ameliyatımın tam tamına 17. Günü bu kadar kapsamlı bir ameliyat tabi ki beklemiyordum sadece bende ki sorunun labioplasti ile biteceğini düşünüyordum ama malasef doktor hanıma fotoğrafı atınca bunların gerektiğini öğrendim tabi ki çok şaşırdım ve korkumun üstüne korku eklendi. İşte o korku dolu gün geldi 11.11.2024 tarihinde saat 12:30 da orada olmam gerektiğini söylediler orada oldum doktor hanım ile karşılaştığımda zaten ağlıyordum doktor hanım o kadar sakindi ki bana tane tane anlattı sonra ameliyat odasına geçtik tabi ben oraya geçtiğimde artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordum tabi ki çok tatlı Yonca hanım sanki böyle yakın arkadaşınız olur her konuda sizi destekler ya aynı o şekilde yaklaştı merak etme sen hiç bir şey duymayacaksın en zoru damar yolu açmak dedi tabi ki inanmadım anesti uzmanı geldiğinde bana dedi ki izmirin demiyorum Türkiye’nin en iyisiyim neden ağlıyorsun diyor ama benden sadece hıçkırık sesi sonra espri yaptı ama ben hatırlamıyorum bu arada lokel anestezi ile ameliyat oldum ve ben herşeyi göreceğimi zannederken sakinleştirici verdiler verdikleri gibi uyumuşum uyandım bir baktım doktor hanım Selin hanım ve yonca hanım sonra tekrar sakinleştirici uyandım sadece yonca hanım sonra yine uyku ve son uyanış Selin hanım ve yonca hanım vardı başımda beni kaldırdılar giydirdiler yürüttüler sonra durumu anlattılar ses kaydı atacaklarını ve her durumda arayabileceğimi söylediler.
1.gün ameliyatımı asla duymadım hissetmedim yaklaşık 2 buçuk saat kadar sürdü sanırım uyuduğum için hiç anlamadım. Doktor hanım geldi herkesin ağrı eşiği farklı ilk 3 gün yoğun ağrı hissedebilirsin sakın korkma herhangi bir durumda bizi arayabilirsin dedi ve taburcu ettiler , eve geldim ses kayıtlarını dinledim dediklerini yaptım ilaçlarımı aldım ayağımın altına katlanmış yün yorgan serdi annem buz uygulaması yaptım tuvalete gitmekten çok korkuyordum gittim yaptım hiç korktuğum gibi olmadı acı çekmekten korkuyordum saatler ilerledikçe ha şimdi acı çekincem ha birazdan acım ağrım başlayacak derken ameliyat stres duygusallık derken asla ağrım acım olmadan gece 12 de uyukaldım
2. Gün sabah uyuduğum gibi uyandım bilinç altıma o kadar yerleşmiş ki deli gibi yatan ben hiç kıpırdamamışım bile ilaçları kullandım ve kabız olmamam için verilen ilaç beni ishal etti malasef hemen aradım tatlış selin hanım bana o şurubu içme dedi bıraktım akşama doğru geçti ağrım olmamasına rağmen sabah ve akşam yinede ağrı kesicilerimi aldım ama yine çok panik hali içerisindeyim ağrı yok acım yok diye bile ağladım neden bilmiyorum ama o pskiloji çok başka bir etki yaptı bende insan ağrısı olmasına sevindiği için ağlar mıymış evet ağlıyormuş
3. Gündeyim artık ve 3 günde şöyleydim çok pipirikli olduğum için ayaklarımın altında yorgan yastık her bir saatte on beş yirmi dakika buz kalıbı tutuyorum ve asla WC dışında hep yattığım için bağırsaklarımdan ses geliyor gazım var çıkartamıyorum yine hemen aradım ve Selin hanım çıktı ben bir sorayım size döneyim dedi sordu ve hemen döndü şurubu bırakmıştınız onu yine kullanmayın dedi sürekli yatıyor musunuz dedi tabi ki evet dedim korkmayın biraz yürüyün kısa yavaş adımlarla korkmadan yürüyüş yapın dedi yürüyünce oda geçti
Veee ben hep şöyleydim hayırlısı ile bir şu üç günü atlatayım sonra yedi günü sonra on günü tamam diyordum , bana dediler ki üçüncü gün duş alabilirsiniz tabi ben yapmadım çünkü bu kadar acı çekmedim şimdi duş alarak acı çekmeyeyim dedim ( sanki tıp okudum sanki süreci önceden yaşadım yada süreci önceden yaşayanlara şahit olmuşum gibi bazen kendime hayret ediyorum tıp okumadım bu arada ) neyse iyisi ve kötüsüyle ameliyat sonrası ilk üç günde geçmişti sorunumun alt kısımda olacağını düşünürken üst tarafında olması beni çok şaşırttı gaz problemi dışında beni zorlayan bir şey olmadı tabi ki bu sorun benimle alakalı çünkü dedim ya sanki tıp okudum
doktor ne diyorsa yap neyse
4. Gün artık hiç bir şey korktuğum gibi gitmediğini görünce rahatlık başlıyor bana kağıt havlu koy kuru kalmasını istiyoruz demişlerdi ilaç ve kağıt havlu konusunu yaptım bu konuda iyiydim işte
insan biraz rahat olunca bir şey batıyor haliyle o kağıt havlu kilotoris bölgesine batmaya başladığı hissettim onu çıkartmak için yine iletişime geçtim kanama yoksa koymayın dediler tamam dedim biraz daha rahattım dedim ya rahatlamaya başlayınca hudoplasti yapılan yer açıkta kaldığı için bir şey değdiği zaman huylanıyorsunuz bende öyle oldu en azından birde böyle küçükken iğneyi derimize değdiririz bız bız gibi olur ya dudak kısmına doğru aynı anda dört beş tane iğneyi oralara değdirip çekiyormuş gibi elektrik akımı gibi bir şey olup 5-10 saniye ara ara böyle değişik bir durum yaşadım ağrı ve acı yaşamadım şükürler olsun
5. Gün artık sırt üstü yatmak bana çok zor geldi bunaltmak için aramakta istemiyorum herşeyi sorarak yapmakta istemiyorum bu sefer bana cesaret geldi hafif yan yattım baktım bir şey yok biraz biraz derken ayaklarımın arasına yastık koyarak yan yatmaya başladım Allah ım şükürler olsun dedim yan yatmanın ne kadar değerli olduğunu anladım , bununla birlikte bir şeyi daha anladım WC kısmında büyük tuvaletini ıkınmadan yapacaksın dediler orada anlamadım ama sonrasında ıkınmanında değerini anlamış oldum.
6. Gün kaşıntım olmamasına rağmen gece kaşıntım başlarsa ne yaparım kaşıntı kremini söylesinler ben alayım yanımda olsun diye aradım yonca hanımı yonca hanım iki kremi sür dayanılmayacak gibi olursa bizi ara söyleyelim öyle al dedi aşırı garantici olduğum için herşeyin yanımda olmasını istiyordum nedense
neyse ben hala oturmuyorum ve duş alamadım dedim yonca hanım eminim ki şok olmuştur sonra kısa oturuşlar yapabilirsin artık duşumu almam gerektiğini söyleyince bir bildikleri vardır alayım dedim tabi ki oda korktuğum gibi olmadı ben çok rahatladım ama bilin bakalım hangi denileni yapmadım yine oturmadım
7. Gün artık cesaretli bir şekilde yürümeye başladım bence ilk yedi gün evde olup bakımını söylenildiği gibi yapıp istirahat etmenin önemini anladım ne kadar ağrı acı olmasada kendini kollamanın önemli olduğunu söyleyebilirim bu benim yorumum siz yine de benim dediğimi değil doktorunuzun dediğini dinleyin bence :)
8. Ve 9. Gün sürekli 3 günü atlattım 7 günü atlattım şu 10. Günü de atlatsam diye diye günü geçirdim 9. Gün kısa kısa oturuşlar yaparak kendimi denedim
10. Gün tatlı bile yaptım misafirlerimiz geldi yanlarında oturdum tabi bu cesaretle de bana bakma dedikleri halde baktım çünkü üst kısımda hafif morluklar vardı bir baktım morluklar fazla sonra burada yazılan bir yazı gördüm süreci çok güzel anlatmıştı morlukların da normal olduğunu bu sürecinde geçeceğini yazan birini gördüm açıkçası mutlu da oldum demek ki bu süreci bir tek ben yaşamıyorum diye düşünüp çok korkmamam korktuğumun başına gelmesinden endişenliğim için kendime verdiğim telkinde geçirdim (tabi ki bu süreci de anlattılar ve arasaydım yine açarlardı yine ilgilenirlerdi bunu hissettirmek bunu hissetmek tabi ki ayrı bunu da ayrıca belirtmek istedim )
11-12-13. Günlerde o morlukların gün gün azaldığını gördüm
14. Gün artık dışarı gezmeye çıkmaya karar verdim alışverişe bile gittim daha erkende gidebilirdim ama çıkmamak benim tercihimdi garantici olmak her durumda iyi değil sanırım diyebilirim
15. Ve16. Günlerde kendimi mutlu özgüvenli hissettiğim günlerdeydim artık
17. Gün kontrol günüm sabah 10:30 da oradaydık kliniğe girince bu sefer gergin stresli ve duygusal değildim mutluydum ve en önemlisi özgüvenliyim Selin hanım gülerek karşıladı sonra yonca hanımla konuştuk nasıl geçti dedi ben aynen şöyleydim 32 dişimle beraber biliyor musunu benim hiç ağrım olmadı ben sorunun altta olacağını düşünürken sorun üst taraftardaydı sonra doktor hanım geldi klitoris bölgesi ödemli sadece ama geçecek dedi herşey istediğimiz gibi dedi araba kullanabilir miyim diye sordum tabi ki dedi normal hayatına spor ve ağda dışında dönebilirsin sadece otuz gün bunlar yasak dediler stresli ve ağlayarak girdiğim yerden mutlu ve özgüvenli olarak ayrıldım 
Bu ameliyatımda en büyük teşekkürü annem hakediyor her anımda yanımda her anımda destekçimdi ağladığımda ağladı güldüğümde güldü bana çiçek gibi baktı . Bana sakin cana yakın çok çok samimi davranıp ameliyatımı çok güzel gerçekleştiren doktorum Sultan Buğday’a , çok tatlı dilli çok samimi sevecen hayat enerjisi güzel pozitif samimi olan Yonca Hanıma ( gerçekten dediği gibi en zoru damar yolu açmakmış kendisine inanmamıştım ama inanmalıymışım) ilk aradığımdan son aradığım güne kadar her telefonumu açtığı için her ayrıntıyı anlattığı asla bıkkınlık hali belirtmediği için içtenlikle yaklaşan güleryüzlü Selin hanıma çok ama çok teşekkür ediyorum sadece iyi ki diyorum
Kendime ise şunları söyleyebilirim : ameliyat beni yormadı acı ve ağrı hissetmeme rağmen ben kendimi yordum psikolojik ve duygusal olarak acı çektim aşırı stres yaptım aşırı pipirikli davrandım kendi kendimi bunalttım bu kadar kolay olduğunu bu kadar beni mutlu edeceğini bu kadar beni özgüvenli hale getireceğini bilseydim eminim ki daha önce ve yine aynı yerde ameliyat olurdum neyse hayırlısı bu zamanmış diyordum benim yaptığım bu davranışları umarım yazımı okuyanlar yapmaz
Bu ameliyatı olacaklara not : asla bu durumu sadece siz yaşamıyorsunuz yaşayan o kadar çok insan var ki niye benim başıma geldi bile demeyin benim gibi korkmayın ve ameliyatınızı ertelemeyin bu özgüven çok güzel hepinizin gönlüne göre olsun
1.gün ameliyatımı asla duymadım hissetmedim yaklaşık 2 buçuk saat kadar sürdü sanırım uyuduğum için hiç anlamadım. Doktor hanım geldi herkesin ağrı eşiği farklı ilk 3 gün yoğun ağrı hissedebilirsin sakın korkma herhangi bir durumda bizi arayabilirsin dedi ve taburcu ettiler , eve geldim ses kayıtlarını dinledim dediklerini yaptım ilaçlarımı aldım ayağımın altına katlanmış yün yorgan serdi annem buz uygulaması yaptım tuvalete gitmekten çok korkuyordum gittim yaptım hiç korktuğum gibi olmadı acı çekmekten korkuyordum saatler ilerledikçe ha şimdi acı çekincem ha birazdan acım ağrım başlayacak derken ameliyat stres duygusallık derken asla ağrım acım olmadan gece 12 de uyukaldım
2. Gün sabah uyuduğum gibi uyandım bilinç altıma o kadar yerleşmiş ki deli gibi yatan ben hiç kıpırdamamışım bile ilaçları kullandım ve kabız olmamam için verilen ilaç beni ishal etti malasef hemen aradım tatlış selin hanım bana o şurubu içme dedi bıraktım akşama doğru geçti ağrım olmamasına rağmen sabah ve akşam yinede ağrı kesicilerimi aldım ama yine çok panik hali içerisindeyim ağrı yok acım yok diye bile ağladım neden bilmiyorum ama o pskiloji çok başka bir etki yaptı bende insan ağrısı olmasına sevindiği için ağlar mıymış evet ağlıyormuş
3. Gündeyim artık ve 3 günde şöyleydim çok pipirikli olduğum için ayaklarımın altında yorgan yastık her bir saatte on beş yirmi dakika buz kalıbı tutuyorum ve asla WC dışında hep yattığım için bağırsaklarımdan ses geliyor gazım var çıkartamıyorum yine hemen aradım ve Selin hanım çıktı ben bir sorayım size döneyim dedi sordu ve hemen döndü şurubu bırakmıştınız onu yine kullanmayın dedi sürekli yatıyor musunuz dedi tabi ki evet dedim korkmayın biraz yürüyün kısa yavaş adımlarla korkmadan yürüyüş yapın dedi yürüyünce oda geçti
Veee ben hep şöyleydim hayırlısı ile bir şu üç günü atlatayım sonra yedi günü sonra on günü tamam diyordum , bana dediler ki üçüncü gün duş alabilirsiniz tabi ben yapmadım çünkü bu kadar acı çekmedim şimdi duş alarak acı çekmeyeyim dedim ( sanki tıp okudum sanki süreci önceden yaşadım yada süreci önceden yaşayanlara şahit olmuşum gibi bazen kendime hayret ediyorum tıp okumadım bu arada ) neyse iyisi ve kötüsüyle ameliyat sonrası ilk üç günde geçmişti sorunumun alt kısımda olacağını düşünürken üst tarafında olması beni çok şaşırttı gaz problemi dışında beni zorlayan bir şey olmadı tabi ki bu sorun benimle alakalı çünkü dedim ya sanki tıp okudum
doktor ne diyorsa yap neyse4. Gün artık hiç bir şey korktuğum gibi gitmediğini görünce rahatlık başlıyor bana kağıt havlu koy kuru kalmasını istiyoruz demişlerdi ilaç ve kağıt havlu konusunu yaptım bu konuda iyiydim işte
insan biraz rahat olunca bir şey batıyor haliyle o kağıt havlu kilotoris bölgesine batmaya başladığı hissettim onu çıkartmak için yine iletişime geçtim kanama yoksa koymayın dediler tamam dedim biraz daha rahattım dedim ya rahatlamaya başlayınca hudoplasti yapılan yer açıkta kaldığı için bir şey değdiği zaman huylanıyorsunuz bende öyle oldu en azından birde böyle küçükken iğneyi derimize değdiririz bız bız gibi olur ya dudak kısmına doğru aynı anda dört beş tane iğneyi oralara değdirip çekiyormuş gibi elektrik akımı gibi bir şey olup 5-10 saniye ara ara böyle değişik bir durum yaşadım ağrı ve acı yaşamadım şükürler olsun5. Gün artık sırt üstü yatmak bana çok zor geldi bunaltmak için aramakta istemiyorum herşeyi sorarak yapmakta istemiyorum bu sefer bana cesaret geldi hafif yan yattım baktım bir şey yok biraz biraz derken ayaklarımın arasına yastık koyarak yan yatmaya başladım Allah ım şükürler olsun dedim yan yatmanın ne kadar değerli olduğunu anladım , bununla birlikte bir şeyi daha anladım WC kısmında büyük tuvaletini ıkınmadan yapacaksın dediler orada anlamadım ama sonrasında ıkınmanında değerini anlamış oldum.
6. Gün kaşıntım olmamasına rağmen gece kaşıntım başlarsa ne yaparım kaşıntı kremini söylesinler ben alayım yanımda olsun diye aradım yonca hanımı yonca hanım iki kremi sür dayanılmayacak gibi olursa bizi ara söyleyelim öyle al dedi aşırı garantici olduğum için herşeyin yanımda olmasını istiyordum nedense
neyse ben hala oturmuyorum ve duş alamadım dedim yonca hanım eminim ki şok olmuştur sonra kısa oturuşlar yapabilirsin artık duşumu almam gerektiğini söyleyince bir bildikleri vardır alayım dedim tabi ki oda korktuğum gibi olmadı ben çok rahatladım ama bilin bakalım hangi denileni yapmadım yine oturmadım 7. Gün artık cesaretli bir şekilde yürümeye başladım bence ilk yedi gün evde olup bakımını söylenildiği gibi yapıp istirahat etmenin önemini anladım ne kadar ağrı acı olmasada kendini kollamanın önemli olduğunu söyleyebilirim bu benim yorumum siz yine de benim dediğimi değil doktorunuzun dediğini dinleyin bence :)
8. Ve 9. Gün sürekli 3 günü atlattım 7 günü atlattım şu 10. Günü de atlatsam diye diye günü geçirdim 9. Gün kısa kısa oturuşlar yaparak kendimi denedim
10. Gün tatlı bile yaptım misafirlerimiz geldi yanlarında oturdum tabi bu cesaretle de bana bakma dedikleri halde baktım çünkü üst kısımda hafif morluklar vardı bir baktım morluklar fazla sonra burada yazılan bir yazı gördüm süreci çok güzel anlatmıştı morlukların da normal olduğunu bu sürecinde geçeceğini yazan birini gördüm açıkçası mutlu da oldum demek ki bu süreci bir tek ben yaşamıyorum diye düşünüp çok korkmamam korktuğumun başına gelmesinden endişenliğim için kendime verdiğim telkinde geçirdim (tabi ki bu süreci de anlattılar ve arasaydım yine açarlardı yine ilgilenirlerdi bunu hissettirmek bunu hissetmek tabi ki ayrı bunu da ayrıca belirtmek istedim )
11-12-13. Günlerde o morlukların gün gün azaldığını gördüm
14. Gün artık dışarı gezmeye çıkmaya karar verdim alışverişe bile gittim daha erkende gidebilirdim ama çıkmamak benim tercihimdi garantici olmak her durumda iyi değil sanırım diyebilirim
15. Ve16. Günlerde kendimi mutlu özgüvenli hissettiğim günlerdeydim artık
17. Gün kontrol günüm sabah 10:30 da oradaydık kliniğe girince bu sefer gergin stresli ve duygusal değildim mutluydum ve en önemlisi özgüvenliyim Selin hanım gülerek karşıladı sonra yonca hanımla konuştuk nasıl geçti dedi ben aynen şöyleydim 32 dişimle beraber biliyor musunu benim hiç ağrım olmadı ben sorunun altta olacağını düşünürken sorun üst taraftardaydı
sonra doktor hanım geldi klitoris bölgesi ödemli sadece ama geçecek dedi herşey istediğimiz gibi dedi araba kullanabilir miyim diye sordum tabi ki dedi normal hayatına spor ve ağda dışında dönebilirsin sadece otuz gün bunlar yasak dediler stresli ve ağlayarak girdiğim yerden mutlu ve özgüvenli olarak ayrıldım Bu ameliyatımda en büyük teşekkürü annem hakediyor her anımda yanımda her anımda destekçimdi ağladığımda ağladı güldüğümde güldü bana çiçek gibi baktı . Bana sakin cana yakın çok çok samimi davranıp ameliyatımı çok güzel gerçekleştiren doktorum Sultan Buğday’a , çok tatlı dilli çok samimi sevecen hayat enerjisi güzel pozitif samimi olan Yonca Hanıma ( gerçekten dediği gibi en zoru damar yolu açmakmış kendisine inanmamıştım ama inanmalıymışım) ilk aradığımdan son aradığım güne kadar her telefonumu açtığı için her ayrıntıyı anlattığı asla bıkkınlık hali belirtmediği için içtenlikle yaklaşan güleryüzlü Selin hanıma çok ama çok teşekkür ediyorum sadece iyi ki diyorum
Kendime ise şunları söyleyebilirim : ameliyat beni yormadı acı ve ağrı hissetmeme rağmen ben kendimi yordum psikolojik ve duygusal olarak acı çektim aşırı stres yaptım aşırı pipirikli davrandım kendi kendimi bunalttım bu kadar kolay olduğunu bu kadar beni mutlu edeceğini bu kadar beni özgüvenli hale getireceğini bilseydim eminim ki daha önce ve yine aynı yerde ameliyat olurdum neyse hayırlısı bu zamanmış diyordum benim yaptığım bu davranışları umarım yazımı okuyanlar yapmaz
Bu ameliyatı olacaklara not : asla bu durumu sadece siz yaşamıyorsunuz yaşayan o kadar çok insan var ki niye benim başıma geldi bile demeyin benim gibi korkmayın ve ameliyatınızı ertelemeyin bu özgüven çok güzel hepinizin gönlüne göre olsun
Son düzenleme:
