Evet, gerçekten de kendi ve çocuğun hayatını zorlaştırmamışlar. Güzel bir şey bu. Bilmiyorum zamanla pişeceğim bende bu konuda. Yavaş yavaş alışacağım. Belki benim ki ona olan sinirim, öfkem... Geçerse bunlarda geçer. Zaten bu bir süreç boşanmadan sonra durumda bu şekilde yapmayacağım inşallah...sız aslında alınmayın ama "bazen de görmesin, özlesin de anlasın ne olduğunu" dıyerek cocugunuzu esınıze karsı bır koz olarak kullanıyorsunuz, zaten ozleyen adam gelır-arar-alır ve cocugu ıle ılgılenır sızın bırsey demenıze gerek bıle kalmaz aslında.
nerden bılıyorsunuz dıyeceksınız ????
benım nısanlımında bır oglu var anne ve babası o 4 yasında ıken ayrıldı, bızde bırkaç ay sonra evlenıyoruz.
onlarınkı karakter uyusmazlıgı ıdı (boşanma sebebi, anlaşmalı boşandılar) bana soylenen bu en azından bende kurcalamadım gerısını ; cocugu sımdı haftada ıkı gun bıze gelır, akrabaları ıle kopmadı hıc , annesı de onlarla gorusmeye devam edıyor, okuldu saglık sorunları ıdı vs. tum ıhtıyaclarını maddı manevı ortak karsılıyorlar ve asla ne annenın ne babanın yoklugunu cekmıyor cocuk, hıcte bosanmadan etkılenmedı derslerı gayet ıyı,bedenen saglıklı, sadece asırı ılgıden bıraz sımarmıs durumda o kadar ..
ılk başlarda nısanlım eskı esının evıne gıderdı, bazen kalırdı, dısarda 3 u bırlıkte zaman gecırırlerdı, artık ya annesı ıle ya bızımle bırseyler yapıyor ama akrabalarından kopmadı ve ne annesı babayı, ne babası anneyı asla kotulemedı hatta bırbırlerıne saygıları hala devam edıyor.
sızde boyle yapabılırsınız. ayrıca cocuk hıc pedagog a falan da gıtmedı...
Evet, gerçekten de kendi ve çocuğun hayatını zorlaştırmamışlar. Güzel bir şey bu. Bilmiyorum zamanla pişeceğim bende bu konuda. Yavaş yavaş alışacağım. Belki benim ki ona olan sinirim, öfkem... Geçerse bunlarda geçer. Zaten bu bir süreç boşanmadan sonra durumda bu şekilde yapmayacağım inşallah...
Sanırım bu süreçte sizin gibi düşünmeye başladım. Ama gel gitlerim hep oluyorÇok zor bir sürecten geciyorsunuz Allah yardimciniz olsun.Anne olmadan önce bu tarz konulari okudugumda 'boşan gitsin'diye düsünürdüm.Şu an evliligimde bi sorunum yok ama bazen aklima geliyor bi gün basima bu tarz bisey gelse yavrum icin sineye çekerim gibi hissediyorum.Kuzenleri,arkadaslari hergun anne babalarini bir arada görürken benim yavrumun bi yarisi bos kalmasin diye dusunebilirim.Onu gectim bikac gunlugune babasinda kalsa insan ona bile dayanamaz.Evet bazi seyler var ki cocugun hatri icin bile katlanilamaz belki ama son kez deneyin derim ben.Bu sayede ilerde yine ayni seyi yasayip ayrilirsaniz sonuna kadar mucadele ettim diyebilirsiniz ve oglunuzun duygusalligi karsisinda bu denli çökmezsiniz.
Ve biraraya gelmeye karar verirseniz 'gururumu ayaklar altina aldim'diye değil 'oğlum icin burdayim'diye dusunun.Birakin oglunuz icin son kez anneliginiz kadinlik gururunuzun önüne gecsin.
Ya yazmadan edemedim.canım arkadasım tabıkı en dogrusunu sen bılırsın ama ınan hepımız bıseylere katlanıyoruz evlat ıcın .ben esımden degılde mesela kayınvalıdemın ayagına kapanıp özur bıle dıledım cocuguma bakıyo ınan bunu yaptım .asla yapmam dedıgım bı seydı .oluyo yanı .o esınde bırgun essek gıb ı pısman olurda ahhhhhhhhhh olan yavruya oluyo .konu cocuk olunca cok hasssa oluyorum ne bılım sen öle yazınca yuregım daglandı resmen .nolur senden rıca edıyorum bı ıkı asıfte ıcın yavrunu babasından mahrum etme .bazıları benı kınayabılır cok zor bılıyorum ama ıkı tane surtuge meydan verme kuzum ya
benimki bencillik degildi asil bencil olan adi olan kocamdikusura bakmayın ama sizi çok bencil gördüm eşiniz ne yapmış olursa olsun çocuğunuzun babası ve onu görmeye hakkı var belki eşiniz sizden çekindiği için oğlunu görmeyi erteledi ne olursa olsun onların ilişkisi canlı kalmalı çok üzüldüm oğlunuza.
Boşanma olayı değil benim sıkıntım ki. Şuan da ayrı kalmamızın sebebi benim boşanmak istemem, eşimin de bunu istemeyip uzman görüşüne başvurması. Uzman Görüşü ile böyle bir süreç geçiriyoruz zaten. Her neyse konu biz degil zaten oğlum. Olayı dramatik bir hale sokmuyorum ki sadece uzuldugumu dile getirdim ki duyguları olan bir insanın o durumda uzulmemesi mümkün değil. Bunu kendi içimde yaşadım. Oğluma yansıtmadim zaten ki benim oğlum hep babası ile birlikteydi. Ilgili bir baba ydi o nedenle üzüldüm.Esinle zaten ayrisin bosaninca ne degisicek sadece bir imza kalmis aranizda.Ogluna konus babasini istedigi zaman gorebilecegini anlat ona bence melankoli yapicak bir durum yok .Bana sanki sen kendin bosanmak istemiyorsun gibi geldi.
Benimde 6 yasindaki kizim babayi 2 yil olucak gormedi 2 yasina giricek oglum babasini tanimiyor o bebekken gitmisti ve bir daha gormedi.Ama bu evde oyle buyuk bir sorun degil .Mahkeme karari cikarsa cocuklarini gorebilir yoksada yine gormeyecek ben bundan rahatsizlik duymuyorum.Guclu olmaya calisiyorum illa kizim minik kalbinde uzuluyordur ama ona artik buna alismasi gerektigini ,ayni durumda bircok cocuk oldugunu zamani gelince babasini gorebilicegini psikolog yardimiyla anlattik.Cocuk bu illa uzulur illa sevinir.Babasi zaten Size kiymet verse napar eder hatalarini duzeltmeye calisir seni tekrar kazanmaya ugrasirdi.
Bence size değil bana dedi. Sanırım konuyu tam okumadi ondan böyle yazdi:)benimki bencillik degildi asil bencil olan adi olan kocamdi
Beni hamileyken bile aldattigi kadin yuzunden dovdu ,sonrada bebegim daha kucukken yine tekrarladi
Aramizda sorunlari insanca konusup bosanalim cocuklarimiz var dedigimde hic orali olmayip kaba kuvvete basvurdu hep
Sonunda sikayet edince evden uzaklastirma cezasi aldi ve hakim cocuklari gorme yasagi koydu
Simdi bu durumda bencil olan benmi oluyorum?
Yoksa uckur pesine dusup, karisina ve cocuklarina zulmeden bu adammi ?
Boyle bir adam cocuklarina babalik etse ne olur etmese ne olur?