Merhaba arkadaşlar.
Ben iş hayatına biraz geç başladım. 28 yaşında eşimden ayrıldıktan sonra bir akrabamın otelinde resepsiyon görevlisi olarak çalışmaya başladım. Fakat maddi sıkıntılar nedeniyle oteli elden çıkarması ve yeni sahipleri ile ilgili de pek iyi konuşmaması nedeniyle otelden ayrıldım. Bir sure sonra da şu an çalıştığım yere, diş hekimi asistanı olarak girdim.
Işle ilgili şartları konuşurken kıyafet ile ilgili kesin bir şey konuşulmadı. patronum olan diş hekimi kadın Sadece spor olmayan, çok boğucu renklerden olmayanlardan istediğim şekilde giyinebilecegimi söyledi. Fakat ilk hafta tarzımin istediği gibi olmadığını, diz üstü etek ya da elbise tarzı kıyafetler tercih etmem gerektiğini söyledi. Ikinci hafta istediği biçimde geldim. bu sefer kıyafetimin Daha güzel olduğunu, ama etek.daha kısa olursa muayenehanenin daha modern! bir yer olarak gozukecegini söyledi. Ben de işe dolmuşla geldiğimi, mini etekle rahat edemedigimi, iş yerinde de konsantrasyonumu olumsuz etkileyeceğini söyleyerek karşı çıktım. Bana buraya getir burda giy, dışarda giymiyor musun sanki, benim şartlarım.bu istemeyeni zorla çalıştirmiyiruz, seni arkadaş hatırına işe aldım tecrüben bile yok, olsa bu konuda tartışmaya bile girmezdin diyerek çıkıştı. Bunları bir erkek söylese niyetinden şüphe eder ve o an işi bırakırdım fakat hem kadın olmasından, hem de bundan iyi bir iş bulmanın zor olmasından dolayı bu isteğini de kabul ettim.
3-4 gündür onun istediği gibi gidiyorum. En son bu cuma bana"bak ne güzel oldun. Muayenehaneye şimdi yakıştın" dedi. Bu sözü çok gücüme gitti ve "daha önce yakışmıyor muydum?" dedim. Ve öyle bir cevap verdi ki resmen kendimi aşağılanmış hissettim. " sen iş hayatını bilmiyorsun. Buraya zevkle gelen kimse yoktur, çünkü gelenlerin hemen hemen hepsi hasta. Bu gibi ufak şeyler, bu muayenehaneyi tercih sebebi yapar."
Yani açıkçası sen mini etekle burda dolaşınca hastalar burayı tercih edere getirdi olayı. Ve bu düşüncede olan da maalesef diş hekimi bir kadın. Şimdi bu şekilde her erkekle muhatap olduğumda kendimi onların gözünü gönlünü açan bir eşya gibi hissediyorum. Işi bırakmam da şu an için çok zor.
Acaba ben mi çok abartıyorum olayı? Bu konuda, iş hayatinda deneyimli arkadaşların görüşleri nelerdir ?
Gerçekten şoktayım...
Dün itibarıyla işten ayrıldım. Olay keşke basit bir Etek boyu meselesi olsaydı.
Dün randevular bittikten sonra doktor hanımin yanına gittim ve bütün rahatsizliklarimi anlattım. Bir kaç gündür çok sıkıntılı olduğumu, beni bir kadın olarak anlamasi gerektiğini nazik bir dille soyledim. Beni dinlerken hiç itiraz etmedi aptal bir sırıtışla yüzüme baktı sadece. Sözümü bitirince de "ya, nasıl oluyormuş" dedi. Ben de şaşırarak "ne nasıl oluyormus" dedim. O da imalı bir biçimde "Öyle birileri beni beğensin diye cicili bicili giyinmesi kolay, madem güzelim diyorsun, her gün böyle dolaş da herkes görsün güzelliğini" dedi.
O an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne demek istiyosunuz dedim. " sen çok iyi biliyorsun. Beni aptal mi zannettin. Başka diyecek birşeyim yok. Dersini aldın artık nasıl istersen öyle giyinebilirsin." dedi. Ağlayarak orayı terkettim. Eve nasıl geldim bilmiyorum.
Neyse evdeyken bu işi bulmami sağlayan annemin arkadaşı telefonla aradı. Doktor hanım işten ayrılıp ayrilmadigimi, soruyormuş. Ben de ayrılmak istediğimi ve bana neden o şekilde davrandığını anlamadığımi anlattım. Ve söyledikleri karşısında da şok oldum.
Muayenehanesine her gün belli bir saatte doktorun eşi uğruyordu. Ilk gün onu gördükten sonra diğer günler giyimim değişmeye başlamış! Daha seksi giyiniyor ve onun geleceği saatlerde makyajımı tazeliyormusum! O da kocasından zaten eminmis de bana ceza vermek için bu etek boyu mevzusunu çıkarmış! Ayrıca istese beni kovarmış da, dul olduğum için acimis!!!
Kıyafet konusunu geçtim. Ben her gün aynı tarz giyinen bir insanım. Makyajımı da sabah yaparım ve gün içinde hiç tazelemem. Kadinin beni suçladığı şeye mi sıkılayım? Bana aklınca ceza vermesine mi sıkılayım? Enayi gibi bu cezaya katlanmıs olmama mı sıkılayım? Neye sıkılacağımi bilmiyorum. Tek tesellim bu ruh hastası kadindan erkenden kurtulmuş olmam ve başta annemin arkadasi olmak üzere doktoru tanıyan herkesin sorunlu bir kadın oldugunu bilmesi ve bana atacagi iftiralara inanmayacak olmalari.
Su an çok kötü bir durumdayım. Işimi kaybetmemden çok uzerime attığı bu iftirayı düşündükçe delirecek gibi oluyorum.
Gerçekten şoktayım...
Dün itibarıyla işten ayrıldım. Olay keşke basit bir Etek boyu meselesi olsaydı.
Dün randevular bittikten sonra doktor hanımin yanına gittim ve bütün rahatsizliklarimi anlattım. Bir kaç gündür çok sıkıntılı olduğumu, beni bir kadın olarak anlamasi gerektiğini nazik bir dille soyledim. Beni dinlerken hiç itiraz etmedi aptal bir sırıtışla yüzüme baktı sadece. Sözümü bitirince de "ya, nasıl oluyormuş" dedi. Ben de şaşırarak "ne nasıl oluyormus" dedim. O da imalı bir biçimde "Öyle birileri beni beğensin diye cicili bicili giyinmesi kolay, madem güzelim diyorsun, her gün böyle dolaş da herkes görsün güzelliğini" dedi.
O an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne demek istiyosunuz dedim. " sen çok iyi biliyorsun. Beni aptal mi zannettin. Başka diyecek birşeyim yok. Dersini aldın artık nasıl istersen öyle giyinebilirsin." dedi. Ağlayarak orayı terkettim. Eve nasıl geldim bilmiyorum.
Neyse evdeyken bu işi bulmami sağlayan annemin arkadaşı telefonla aradı. Doktor hanım işten ayrılıp ayrilmadigimi, soruyormuş. Ben de ayrılmak istediğimi ve bana neden o şekilde davrandığını anlamadığımi anlattım. Ve söyledikleri karşısında da şok oldum.
Muayenehanesine her gün belli bir saatte doktorun eşi uğruyordu. Ilk gün onu gördükten sonra diğer günler giyimim değişmeye başlamış! Daha seksi giyiniyor ve onun geleceği saatlerde makyajımı tazeliyormusum! O da kocasından zaten eminmis de bana ceza vermek için bu etek boyu mevzusunu çıkarmış! Ayrıca istese beni kovarmış da, dul olduğum için acimis!!!
Kıyafet konusunu geçtim. Ben her gün aynı tarz giyinen bir insanım. Makyajımı da sabah yaparım ve gün içinde hiç tazelemem. Kadinin beni suçladığı şeye mi sıkılayım? Bana aklınca ceza vermesine mi sıkılayım? Enayi gibi bu cezaya katlanmıs olmama mı sıkılayım? Neye sıkılacağımi bilmiyorum. Tek tesellim bu ruh hastası kadindan erkenden kurtulmuş olmam ve başta annemin arkadasi olmak üzere doktoru tanıyan herkesin sorunlu bir kadın oldugunu bilmesi ve bana atacagi iftiralara inanmayacak olmalari.
Su an çok kötü bir durumdayım. Işimi kaybetmemden çok uzerime attığı bu iftirayı düşündükçe delirecek gibi oluyorum.
Gerçekten şoktayım...
Dün itibarıyla işten ayrıldım. Olay keşke basit bir Etek boyu meselesi olsaydı.
Dün randevular bittikten sonra doktor hanımin yanına gittim ve bütün rahatsizliklarimi anlattım. Bir kaç gündür çok sıkıntılı olduğumu, beni bir kadın olarak anlamasi gerektiğini nazik bir dille soyledim. Beni dinlerken hiç itiraz etmedi aptal bir sırıtışla yüzüme baktı sadece. Sözümü bitirince de "ya, nasıl oluyormuş" dedi. Ben de şaşırarak "ne nasıl oluyormus" dedim. O da imalı bir biçimde "Öyle birileri beni beğensin diye cicili bicili giyinmesi kolay, madem güzelim diyorsun, her gün böyle dolaş da herkes görsün güzelliğini" dedi.
O an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne demek istiyosunuz dedim. " sen çok iyi biliyorsun. Beni aptal mi zannettin. Başka diyecek birşeyim yok. Dersini aldın artık nasıl istersen öyle giyinebilirsin." dedi. Ağlayarak orayı terkettim. Eve nasıl geldim bilmiyorum.
Neyse evdeyken bu işi bulmami sağlayan annemin arkadaşı telefonla aradı. Doktor hanım işten ayrılıp ayrilmadigimi, soruyormuş. Ben de ayrılmak istediğimi ve bana neden o şekilde davrandığını anlamadığımi anlattım. Ve söyledikleri karşısında da şok oldum.
Muayenehanesine her gün belli bir saatte doktorun eşi uğruyordu. Ilk gün onu gördükten sonra diğer günler giyimim değişmeye başlamış! Daha seksi giyiniyor ve onun geleceği saatlerde makyajımı tazeliyormusum! O da kocasından zaten eminmis de bana ceza vermek için bu etek boyu mevzusunu çıkarmış! Ayrıca istese beni kovarmış da, dul olduğum için acimis!!!
Kıyafet konusunu geçtim. Ben her gün aynı tarz giyinen bir insanım. Makyajımı da sabah yaparım ve gün içinde hiç tazelemem. Kadinin beni suçladığı şeye mi sıkılayım? Bana aklınca ceza vermesine mi sıkılayım? Enayi gibi bu cezaya katlanmıs olmama mı sıkılayım? Neye sıkılacağımi bilmiyorum. Tek tesellim bu ruh hastası kadindan erkenden kurtulmuş olmam ve başta annemin arkadasi olmak üzere doktoru tanıyan herkesin sorunlu bir kadın oldugunu bilmesi ve bana atacagi iftiralara inanmayacak olmalari.
Su an çok kötü bir durumdayım. Işimi kaybetmemden çok uzerime attığı bu iftirayı düşündükçe delirecek gibi oluyorum.