MaşaAllah Allah hayırlısıyla sağlıkla kucağına almak nasip etsin.
Coraspini sorarım. Doğru insana çok stres yaptırıyor. Neden, niye demekten alıkoyamıyor insan kendini. Bu ay regl olunca hiç üzülmedim biliyordum olacağımı çünkü. Geçen her aylarda oturup ağlıyordum ama sıkıldım kendimi böyle görmekten. Bu bebek konusunu da şimdilik kafamda bitirdim. Sadece doktora gitme konusunu merak ediyordum.
Gerçekten kafam yoruldu. Başka şeylere odaklanmak istiyorum. Kendime vakit ayırmak istiyorum. Yaşamayan bilemez. Dışarıdan hiç kimseye belli etmiyordum ama içim acıyordu.
Artık içim de yanmıyor. İki seçenek var ya olacak ya olmayacak. Olacaksa zaten zamanı gelince olacak. Olmayacaksa da napayım ölecek değilim ya. Önüme bakar farklı bir hayat çizgisinde yürürüm.
Mesela bir kaç ay daha doktora gitmek istemiyorum. Üzerinden biraz daha zaman geçsin. Ben de psikolojik anlamda rahatlayayım. Vücudum da bi salsın kendini. Spora devam ediyorum. Beslenmem sağlıklı. Kilom normal.
Yaşım genç. Adetim düzenli. Hamile kaldım. Düşük ilk haftalarda oldu. O açıdan da kafam rahat. Sonra tıbbi bir çözüm ararım. Eşimi de bir süre rahat bırakmak istiyorum. Allah kerim diyerek, teşekkür edip konuyu şimdilik kapatıyorum. Sevgiler :)