Maddi olarak zorlanmicaksaniz direk cikin derdim ama maddi olarak ihtiyaciniz var ise bu isteyken ya baska is bulun ya da bosluk olma gibi durum var ise cikin baska ise girin daha duzenli bir yere burasi sizin icin cok amator bir işMerhaba Hanımlar,
Size bir günümü pardon her günümün nasıl geçtiğini anlatıcam ve benim yerimde olsanız ne yapardınız öğrenmek istiyorum.
Çalışan bir kadınım 1 yaşında kızım var. Çalıştığım için kızıma annem bakıyor ama kızıma bakma zorunluluğu olmasa köyde evimiz var oraya yerleşmeyi istiyorlar. Çünkü babam hasta ve her işte çalışamıyor şuan gündelik işler kovalıyor ama ben bu konuda kendimi haksız görüyorum. Kiradalar ve zar zor geçiniyorlar biz destek olmaya çalışsakta çok fazla katkımız olmuyor çünkü evimize 2 maaş girmesine rağmen yetişmiyor üstüne eşim ek işler bulursa yapıyor yine yetişmiyor.
Diyeceksiniz ki madem para yetmiyor ne diye bu soruyu sordun şimdi o kısıma geçiyorum J
Sabah kalkıyorum ki aynı saatte kızımda uyanır onla artık nasıl hazırlanıp evden çıkılırsa öyle zar zor çıkıyorum ve zaten işe 5 10 dk hep geç kalıyorum kahvaltı yapamıyorum.
İşe geliyorum bu sefer her yük bana kitleniyor ön muhasebeci olarak sözde işe girdim ama burada yapmadığım tek iş kaldı o da aşağıda üretime inip makinalara bakmak J onu da yaparsam tamamdır. Telefona bakmak, tahsilata çıkmak ,muhasebe ,müşteri özel istekleri (dertleri istekleri bitmiyor) mali müşavirin istekleri , işçilerin özel istekleri (hastane randevusu araç randevusu vb.) bitmiyor. Yumuşak yüzlüyüm hayır diyemiyorum desem de pişman olup tamam tamam ver yapim diyorum. Kimseyi kırmak istemiyorum ama kırılan yıpranan enayi yerine konulan ben oldum.
Şuan 3 patron var. Biri patron diğeri patronun kızı ve kızın dayısı. Hepsi ayrı telden çalıyor. Örneğin bir fatura gelmiş olsun 4 el geziyor. Baba kız fiyat kontrol ediyor dayı bey ne gelmiş deftere yazıyor ayrı kayıt tutuyor bende faturayı hem işliyorum hem de ayrı excelde ne gelmiş kayıt ediyorum.
Bunu neden söylüyorum burada en basit iş bile 4 5 kere yapılıyor. Matbaa burası ve bize karton kağıtlar gelir işte kitap kapağı gibi düşünün o kağıt üstüne kaç adet çıkmış fiyatı ne yazarlar bana verirler ben onu hem excele hem deftere hem irsaliyeye hem de fatura giriş yerine yazarım ve bu her iş için tek tek yapılan bir rutin. Yazı yazmaktan fatura kesemiyorum bu sefer fatura keselim ödeme alalım modu başlıyor ee habire yazıyorum ben ne faturası dicen olmuyor..
Ben kız gelince sevinmiştim açıkçası birlikte yaparız o da işi öğrenir yüküm hafifler ya da genç bakış bu yazma faslına falan bir kolaylık gelir diye ama malesef iş yüküm daha da ağırlaştı düşündüğüm herşey terse döndü. Örneğin fiyatları onlar verir ben yazarım demiştim ya şimdi excel de bir formül kurdu ve işleri yazınca fiyat otomatik çıkıyor ben iş kağıdına yazıyorum onlar kontrol ediyor. Hatalı olunca neden böyle diyorlar bir de ee gülüm senin formülün bu soruyu bana değil kendine sorman gerekmez mi ?
Bu işyerinde olanlar bunun daha ev versiyonu var. İşten çıkıyorum eve gelirken ilk anneme uğruyorum kıza bir bakıyorum evde yapılcak bir iş varsa yemek temizlik vb ona göre evime çıkıp onları aciliyete göre halledip kızımı alıyorum o geldiğin de oyuna vakit kalmıyor artık çünkü uyku vakti oluyor maxsimum 15 dk benimle o da mama yerken alt değişimi ninni söyleme halinde. Bazen inat eder uyumaz sefer benim pilim biter eşime sararım. Eşim desen 8de işten çıkar 9 9 buçuk gibi gelir ki bazen kız uyumuş olur bazen beni yormuş olur. Ona yemek koy et ortalığı yeniden toparla makinalar açılcaksa aç derken saat gece 1 olur tam hadi zehra sende dinlen git yat dediğim an kızım uyanır eşim zaten yemek yemiş uyumuştur yani top patlasa duymaz artık. Dinlenmek ne haddime kızı alırım tekrar uyuturum bende yatarım ama uykuya dalamıyorum çünkü kız max. 20 dk o da en uzunu 10 15 5 dk olma ihtimalleri daha yüksek. Ve o uykulu halle işe geliyorum ve her şey yeniden başa sarıyor.
Yoruldum ne anneliğimden bir şey anlıyorum ne evliliğimden ne ev hanımlığından hep bir koşturma. 1 sene olmuş adam akıllı kızımla geçen vaktim yok alıp götürdüğümüz gezdirdiğimiz bir yer yok 1 resmimiz yok çekirdek aile olarak. Ona bile vakit yok bugün kızımın doğum günü kutlama bile hayal oldu kimle kutlucam eve gidene kadar saat 7 olcak kızın uyku vaktı gelcek uyutmasam huysuzlancak bu sefer hepten uyumucak esımı beklesem ee çocuk yok ne anlamı kaldı aman ıkı ucu tezeklı herseyımız..
Eşim ona vakıt ayırmıyorum dıye tavırlı ben kendıme vakıt ayıramıyorum kızımla oyun bıle oynayamıyorum dıye mutsuz kızım desen bızı görünce sevınıp napcanı bılemez haldeyken bıle uykuya yenılen bır halde.
Eşimle olan sorunlar çözülüyor gibi ama temel sorun zamansızlık birbirimizle paylaştığımız bir şey yok olamıyor ikimiz de farkındayız ama para lazım mecbur çalışıyor ve bız ayrı düşüyoruz gun ıcınde konuşarak telafı etmeye calıssakta karşılıklı oturmanın yerını tutmuyor. Tam onla oturacabileceğim zamanlar da ben eve sarıyorum ertesı güne yemek yaptığım bıle oluyor bazen kalkıp yardım ettıgı de oluyor gıdıp erken yattığı da. Şuan izlediğim bir dizi sayesin de eşime farklı açıdan baktığım ıcın davranışlarını anlamdırabıldım. Kırmızı odadaki Mehmet izlerken kocamı görüyorum o da kendin.. öyle ki o adamla ılgılı konular çıkınca pür dikkat izliyor ilgisini çekiyor çünkü o da kendini görüyor.
Çalışma sebebim ev sahibi olup biraz da sgk. Ama borcun bitmesi için 5 6 sene geçmesi lazım. Ki daha evin içinde değiliz birevim kayıtlıyız kura ile çıkıyor ve o kura henüz bıze çıkmadı ne zaman çıkar meçhul o zamana kadar kıracıyız belkı sonrasında da kıracı olucaz ucuz bır mıktara gırdık o fıyata ev yok dıyebılırım ama bır umut uzakta da olsa buluruz dıye çabalıyoruz. Evden vazgeçip arabaya çevirelim araba alalım dıyorum bazen ama çevrem araba daha cok masraf araba alırsan evı temellı unut dıyor.
Eee böyle de olmuyor kendı aılemde zorda kalıyor babam hasta halde hala calısma cabasında.. kardesım daha lıse son ogrencısı onun da cok masrafı olucak köye gıtseler emeklı maaşı ıle gecınecekler mı ondan da emın degılım
Bana mesai yok malesef ve bende bıktım düşününce gerçekten köle oldugumu fark ettım. Çay mutfak ısı de suan bana yuklendı ve cıkıs ıstıcem ama benım cıkmam bıle mesele. Ha dıyınce gıdemıcem emınım ya bırını bulana kadar dur dıcekler ısı ogret dıcekler ya da baska bahane bulucaklar. Çok soğudum buradan öyle böyle değil gerek çalışma şartları gerek haklarımızın yenmesi artık sabrımı taşırdı. İşyerinde 8 kişide covid çıktı negatif olanlar geldik 2 gün bile kapatma zahmetine girmediler ki benim bebegım var ben marttan berı ızınsız calısıyorum bana dıyebılırdı ama demedıler. Devlet çalışma saatını degıstırmıs sabah 7 aksam 4 olması gerekırken bız yıne 8.30 18.30 olarak çalışıyoruz. Zam desen yok bı bayram parası verırdı o da kaldırıldı. Gerçekten yoruldum. ve ben yetişemiyorum eve eşe işe kendıme. Olmuyor ben hepsını yapamıorm. Ve başkalarının kölesi olacağıma eşimin çocugumun kölesi olurum diyorumAllah aşkına ne biçim iş 3 elemanın işini yapıyorsunuz ilşki çalışacaksanız kurumsal şirkete girin bırakın bu işi sizin emeğinizi sömürüyorlar yazık çocukta anne şevkati az görüyor
Çalışacaksanız başka şirkete geçin çalışma şartlarınız köle ticareti gibi
5 kişinin işini yapınca size taç takmayacaklar sadece daha fazla zenginleşecekler , kesin mesai paralarınıza vermıyorlardır , müslüman ülkenin durumu
Acınası durumunda hak yiyen yiyene ,
hala çalışıyor musunuz?Bana mesai yok malesef ve bende bıktım düşününce gerçekten köle oldugumu fark ettım. Çay mutfak ısı de suan bana yuklendı ve cıkıs ıstıcem ama benım cıkmam bıle mesele. Ha dıyınce gıdemıcem emınım ya bırını bulana kadar dur dıcekler ısı ogret dıcekler ya da baska bahane bulucaklar. Çok soğudum buradan öyle böyle değil gerek çalışma şartları gerek haklarımızın yenmesi artık sabrımı taşırdı. İşyerinde 8 kişide covid çıktı negatif olanlar geldik 2 gün bile kapatma zahmetine girmediler ki benim bebegım var ben marttan berı ızınsız calısıyorum bana dıyebılırdı ama demedıler. Devlet çalışma saatını degıstırmıs sabah 7 aksam 4 olması gerekırken bız yıne 8.30 18.30 olarak çalışıyoruz. Zam desen yok bı bayram parası verırdı o da kaldırıldı. Gerçekten yoruldum. ve ben yetişemiyorum eve eşe işe kendıme. Olmuyor ben hepsını yapamıorm. Ve başkalarının kölesi olacağıma eşimin çocugumun kölesi olurum diyorum
hala çalışıyor musunuz?
Malesef evethala çalışıyor musunuz?hala çıkmak istiyorum diyemedim araya hep aksilikler girdi.
Orası öyle ama 2012den beri buradayım ve istifada tazminat yanacak o yüzden suçlar gibi çıkmak yerine çocugumu öne sürerek çıkmak tazmınattan da olmamak gıbıme gelıyor ama kısa calısmadayız sözde tazmınatı ıc etmelerı kacınılmaz gıbı su durum duzelsın dıye beklesem de duzelecegını sanmıyorum kım bılır kac ay daha devam edecek kısa calısma olayı. Bu gıdısle kafayı sıyırmıs olurumÖyle işyerine çıkmak istiyorum denilmez, noter kanalıyla istifa edersin.
Aslında şuan oyle yardımcıya gerek kalmıyor esım evde oldugu zaman yapıyor ya da annem kıza bakıyor ben yapıyorum ama ıcıme sınmeyen cok sey var evet belkı pısman olucam kı benım pısmanlıgım 4 5 sene sabretsen ev alırdın vs olacaktır kesın ama o zaman 200bıne ev olur mu hıc bana olucak gıbı gelmıyor hersey gıt gıde zamlanıyor kenara da atma sansımız yok olan da gıdıyor. Desem kı ev sırası bıze gelınce borc harc toparlar bıraz lımıtı arttırırız o da olmaz cevremız dost gorunumlu dusmanlarla cevrılı kımse 3 kurus vermez bır ek ıs yapım urunler satım dedım 5 10 tl lık urun bıle hatır ıcın alan olmadı borc ıstesem kım elını cebıne atar kı bence hıc kımse o yuzden bosa cırpınıyorum gıbı gelıyor o 20 bının ustune soguk buzlu buzlu sular ıcmemız gerekecek ıptal edınce de.Kesinlikle zor bir durumdasınız. Bunda hemfikiriz.
Öncelikle ülkemizde özel sektör, çalışanını kendi kölesi olarak görür. Kurumsal olmayan hangi iş yerinde çalışsanız aşağı-yukarı aynı tempoda olacaksınız. İnsanlara 'hayır' demeyi öğrenmek ile bir adım atmalısınız. Bunu başarmayı kendinize hedef koyun. Yoksa çok yıpranırsınız ve her şeye 'evet' deyip yaptığınız için kimse size madalya takmaz. Siz üzüleceğinize bırakın onlar üzülsün.
Küçük çocuğu olup çalısan her anne hem iş hem ev sorumlulukkarı ile çok yıpranır. Bu nedenle hep hayalinde çalışmayıp evde çocuğu ile kalmak vardır. Siz de bu hayali kuruyorsunuz. İnanın çocuk ile evde kalıp dört duvar arasına girdiğinizde ve bir süre sonra çocuğa yetmemeye başladığınızda ' keşke çalışsaydım' diyeceksiniz. Eğer , maddi durumunuz el veriyorsa haftada bir evin temizliği, ütü vs için biriyle anlaşın. Bir nebze rahatladığınızı göreceksiniz.
Bu ne bıcım işyerı ya bir ay makarna haslarım her gun bir yandan da kurumsal yer bakarım ama cıkarım ben olsamBana mesai yok malesef ve bende bıktım düşününce gerçekten köle oldugumu fark ettım. Çay mutfak ısı de suan bana yuklendı ve cıkıs ıstıcem ama benım cıkmam bıle mesele. Ha dıyınce gıdemıcem emınım ya bırını bulana kadar dur dıcekler ısı ogret dıcekler ya da baska bahane bulucaklar. Çok soğudum buradan öyle böyle değil gerek çalışma şartları gerek haklarımızın yenmesi artık sabrımı taşırdı. İşyerinde 8 kişide covid çıktı negatif olanlar geldik 2 gün bile kapatma zahmetine girmediler ki benim bebegım var ben marttan berı ızınsız calısıyorum bana dıyebılırdı ama demedıler. Devlet çalışma saatını degıstırmıs sabah 7 aksam 4 olması gerekırken bız yıne 8.30 18.30 olarak çalışıyoruz. Zam desen yok bı bayram parası verırdı o da kaldırıldı. Gerçekten yoruldum. ve ben yetişemiyorum eve eşe işe kendıme. Olmuyor ben hepsını yapamıorm. Ve başkalarının kölesi olacağıma eşimin çocugumun kölesi olurum diyorum
Sorma herseyı hıssedıyor ve cıdden benden acısını cıkarıyor daha sımdıdenyaa en çok da çocuğa üzüldüm anneyi 15 dakika görüyor ve uyuyor .. psikolojisini düşünemiyorum eksik hisseder ya çok üzücü .
Ben bir çıkmayı başarsam daha çalışmam çok çok ihtiyaç olmazsa çünkü yıprandım her laf batar oldu bana. Ve ne yaparsan yap aynı yerdesin ilerleme ne maaş olarak ne bölüm olarak yok aksine hala kusur ararlar işin mi bitti hemen yenı seyler yuklerle ya bu kız hızlı calısıyor falan demezlerBu ne bıcım işyerı ya bir ay makarna haslarım her gun bir yandan da kurumsal yer bakarım ama cıkarım ben olsam
Oncelikle yeni dogan bebegimin adida zehra cok tatli bir isim onu belirtmek istedim :)Merhaba Hanımlar,
Size bir günümü pardon her günümün nasıl geçtiğini anlatıcam ve benim yerimde olsanız ne yapardınız öğrenmek istiyorum.
Çalışan bir kadınım 1 yaşında kızım var. Çalıştığım için kızıma annem bakıyor ama kızıma bakma zorunluluğu olmasa köyde evimiz var oraya yerleşmeyi istiyorlar. Çünkü babam hasta ve her işte çalışamıyor şuan gündelik işler kovalıyor ama ben bu konuda kendimi haksız görüyorum. Kiradalar ve zar zor geçiniyorlar biz destek olmaya çalışsakta çok fazla katkımız olmuyor çünkü evimize 2 maaş girmesine rağmen yetişmiyor üstüne eşim ek işler bulursa yapıyor yine yetişmiyor.
Diyeceksiniz ki madem para yetmiyor ne diye bu soruyu sordun şimdi o kısıma geçiyorum J
Sabah kalkıyorum ki aynı saatte kızımda uyanır onla artık nasıl hazırlanıp evden çıkılırsa öyle zar zor çıkıyorum ve zaten işe 5 10 dk hep geç kalıyorum kahvaltı yapamıyorum.
İşe geliyorum bu sefer her yük bana kitleniyor ön muhasebeci olarak sözde işe girdim ama burada yapmadığım tek iş kaldı o da aşağıda üretime inip makinalara bakmak J onu da yaparsam tamamdır. Telefona bakmak, tahsilata çıkmak ,muhasebe ,müşteri özel istekleri (dertleri istekleri bitmiyor) mali müşavirin istekleri , işçilerin özel istekleri (hastane randevusu araç randevusu vb.) bitmiyor. Yumuşak yüzlüyüm hayır diyemiyorum desem de pişman olup tamam tamam ver yapim diyorum. Kimseyi kırmak istemiyorum ama kırılan yıpranan enayi yerine konulan ben oldum.
Şuan 3 patron var. Biri patron diğeri patronun kızı ve kızın dayısı. Hepsi ayrı telden çalıyor. Örneğin bir fatura gelmiş olsun 4 el geziyor. Baba kız fiyat kontrol ediyor dayı bey ne gelmiş deftere yazıyor ayrı kayıt tutuyor bende faturayı hem işliyorum hem de ayrı excelde ne gelmiş kayıt ediyorum.
Bunu neden söylüyorum burada en basit iş bile 4 5 kere yapılıyor. Matbaa burası ve bize karton kağıtlar gelir işte kitap kapağı gibi düşünün o kağıt üstüne kaç adet çıkmış fiyatı ne yazarlar bana verirler ben onu hem excele hem deftere hem irsaliyeye hem de fatura giriş yerine yazarım ve bu her iş için tek tek yapılan bir rutin. Yazı yazmaktan fatura kesemiyorum bu sefer fatura keselim ödeme alalım modu başlıyor ee habire yazıyorum ben ne faturası dicen olmuyor..
Ben kız gelince sevinmiştim açıkçası birlikte yaparız o da işi öğrenir yüküm hafifler ya da genç bakış bu yazma faslına falan bir kolaylık gelir diye ama malesef iş yüküm daha da ağırlaştı düşündüğüm herşey terse döndü. Örneğin fiyatları onlar verir ben yazarım demiştim ya şimdi excel de bir formül kurdu ve işleri yazınca fiyat otomatik çıkıyor ben iş kağıdına yazıyorum onlar kontrol ediyor. Hatalı olunca neden böyle diyorlar bir de ee gülüm senin formülün bu soruyu bana değil kendine sorman gerekmez mi ?
Bu işyerinde olanlar bunun daha ev versiyonu var. İşten çıkıyorum eve gelirken ilk anneme uğruyorum kıza bir bakıyorum evde yapılcak bir iş varsa yemek temizlik vb ona göre evime çıkıp onları aciliyete göre halledip kızımı alıyorum o geldiğin de oyuna vakit kalmıyor artık çünkü uyku vakti oluyor maxsimum 15 dk benimle o da mama yerken alt değişimi ninni söyleme halinde. Bazen inat eder uyumaz sefer benim pilim biter eşime sararım. Eşim desen 8de işten çıkar 9 9 buçuk gibi gelir ki bazen kız uyumuş olur bazen beni yormuş olur. Ona yemek koy et ortalığı yeniden toparla makinalar açılcaksa aç derken saat gece 1 olur tam hadi zehra sende dinlen git yat dediğim an kızım uyanır eşim zaten yemek yemiş uyumuştur yani top patlasa duymaz artık. Dinlenmek ne haddime kızı alırım tekrar uyuturum bende yatarım ama uykuya dalamıyorum çünkü kız max. 20 dk o da en uzunu 10 15 5 dk olma ihtimalleri daha yüksek. Ve o uykulu halle işe geliyorum ve her şey yeniden başa sarıyor.
Yoruldum ne anneliğimden bir şey anlıyorum ne evliliğimden ne ev hanımlığından hep bir koşturma. 1 sene olmuş adam akıllı kızımla geçen vaktim yok alıp götürdüğümüz gezdirdiğimiz bir yer yok 1 resmimiz yok çekirdek aile olarak. Ona bile vakit yok bugün kızımın doğum günü kutlama bile hayal oldu kimle kutlucam eve gidene kadar saat 7 olcak kızın uyku vaktı gelcek uyutmasam huysuzlancak bu sefer hepten uyumucak esımı beklesem ee çocuk yok ne anlamı kaldı aman ıkı ucu tezeklı herseyımız..
Eşim ona vakıt ayırmıyorum dıye tavırlı ben kendıme vakıt ayıramıyorum kızımla oyun bıle oynayamıyorum dıye mutsuz kızım desen bızı görünce sevınıp napcanı bılemez haldeyken bıle uykuya yenılen bır halde.
Eşimle olan sorunlar çözülüyor gibi ama temel sorun zamansızlık birbirimizle paylaştığımız bir şey yok olamıyor ikimiz de farkındayız ama para lazım mecbur çalışıyor ve bız ayrı düşüyoruz gun ıcınde konuşarak telafı etmeye calıssakta karşılıklı oturmanın yerını tutmuyor. Tam onla oturacabileceğim zamanlar da ben eve sarıyorum ertesı güne yemek yaptığım bıle oluyor bazen kalkıp yardım ettıgı de oluyor gıdıp erken yattığı da. Şuan izlediğim bir dizi sayesin de eşime farklı açıdan baktığım ıcın davranışlarını anlamdırabıldım. Kırmızı odadaki Mehmet izlerken kocamı görüyorum o da kendin.. öyle ki o adamla ılgılı konular çıkınca pür dikkat izliyor ilgisini çekiyor çünkü o da kendini görüyor.
Çalışma sebebim ev sahibi olup biraz da sgk. Ama borcun bitmesi için 5 6 sene geçmesi lazım. Ki daha evin içinde değiliz birevim kayıtlıyız kura ile çıkıyor ve o kura henüz bıze çıkmadı ne zaman çıkar meçhul o zamana kadar kıracıyız belkı sonrasında da kıracı olucaz ucuz bır mıktara gırdık o fıyata ev yok dıyebılırım ama bır umut uzakta da olsa buluruz dıye çabalıyoruz. Evden vazgeçip arabaya çevirelim araba alalım dıyorum bazen ama çevrem araba daha cok masraf araba alırsan evı temellı unut dıyor.
Eee böyle de olmuyor kendı aılemde zorda kalıyor babam hasta halde hala calısma cabasında.. kardesım daha lıse son ogrencısı onun da cok masrafı olucak köye gıtseler emeklı maaşı ıle gecınecekler mı ondan da emın degılım
Bende severim zehra ismini kizima bu adi vermek istedim.ama.nasip.olmadi.hilal.koyduk.adini :) bende cikicm.gibi gorunuyor.soyleme.cesarwtini kendimde bulursam tabiOncelikle yeni dogan bebegimin adida zehra cok tatli bir isim onu belirtmek istedim :)
Ikincisi okurken ben hamileyken isi birakmamis olsaydim sizden daha beter olacaktim heralde direk kendimi pencereden asagi atardim.
Hamileyken isten ciktim, cunku hic biseye yetisemiyodum
Sabah kalk buyuk kizimi okula gotur ordan ise gec, is stresi, sonra cik kizi okuldan al eve gel ayni senin rutin derken 20 haftalik hamilelikde patlak verdim o gun bugundur calismiyorum. Bebegim suan 4aylik, zaten cikisimi aldim
Calisirken 2maas iyi oluyodu ama inanirmisiniz harcamaya bile vaktim olmuyodu.
Ustelik bebek dogunca krese birakacaktim maasimin 3te 1i gidecekti. Surekli hasta olacakti, doktor, ilac masrafi cikacakti buda maasin 3te 2si yani elime maasimdan 3te 1i kalacakti.
Hayalimizdeki ev alma sansimiz cok yuksekdi ama ben basaramadim herbirini ayni anda yapmayi.
Sakin sakin hamileligimi gecirdim dogum yaptim kokune kadar lohusaligimi yasadim. Kizimla her dk her saniye acele etmeden sakin bir vakit geciriyoruum
2 cocuk arti esimin kizida geliyo herhafta sonu Okadarrr gurultu curcunaya ragmen coooltakiliyorum
Hi ne kaybettim, o Hayalimizdeki evi almak icin belki 3 5 yil beklicez, isimi kaybettim. Ama zerre pisman degilim
Esim 2is yapiyo
Sali ve cumalari gece gec giriyo
Ama geldiginde onune yemegi, guler yuzlu hanimi, sakin bir bebek sunuluyo
Hesabinizi kitabinizi yapin eger imkaniniz varsa calismayin gercekdeb hep merak etmisimdir calisan ve bebekle anne nasil isin icinden cikiyo diye.