İletişimi kesmiş olabilirsin ama unutma dalgalanmalar olacak. Merak edeceksin, görmek isteyeceksin, haber almak isteyeceksin. Zayıflık gösterip tek bir bakmayla saplantıyı nüksedebilirsin. Sakın nefsine boyun eğip bakma. Unutmak, dayanmak için gösterdiğin tüm çabalar sıfırlanır, başa dönersin.
Mevlana'nın bir sözü vardı, "
Allah der ki:
"Kimi benden çok Seversen, onu senden alırım." ve ekler:
"Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım."
Velhasıl, kimseyi haddinden çok sevmeyeceksin... Zor ama işte başka çare yok, dayanacaksın.
Herkesin yükü kendine ağır , kimse kimsenin acısını küçümseyemez. Aşk acısı insanın görünmez bir şekilde canını yakar, bir de içine kalp kırıklığı, güvensizlik, hazmedememe falan karışınca. Kimse aşk acısı çekeni ayıplayamaz dediğim gibi herkesin acı eşiği faklı, herkesin derdi kendine derttir.
Bak ben kendi yöntemimi söyleyeyim yani kendimi teselli ediş yöntemimi.
İzlerim haberleri, yurt gündemini dünya gündemini takip ederim. Sokakta, çarşıdayken farkındalığımı yüksek tutarım. Öyle kötü durumda olan kişiler var ki.Cidden arkadaşım o kadar acı içinde olan insanlar var ki. Sonra eve atarım kendimi Allah'a şükrederim. Bazen nefsime yenik düşüyorum, şikayetlenir gibi oluyorum. Sonra bakıyorum yokluk içinde olanlara tekrar şükretme haline geliyorum.
Böyle böyle zamana yayıyorum. Bakalım geçmesini bekliyorum, Allah yardımcımız olsun.
