acıkcası bende böyle düşünmezdim,her zaman bir şans tanınmalıdır derim.
böyle bir babayı,devamlı sucladığım gibi,hatırlamak dahi istemezdim. oğuzu bizden ayıran özelliklerde bunlar işte.böyle düşüncesiyle,insan üstü becerilerine,bir üstünlük daha ekliyor.iyikide bir annesi,iyikide bir cezmi abisi ve dişlerindede tutsa bir kalemi varmiş.dilerim olmayada devam etsin.uzuvlarının olmayışını,azmi ve zekası yenmiş ne güzel.ders alınması gereken bir yaşam.
genelleme yapmayım.ama bazı bizlerin ellerimizde olsa tutduğumuz bir kalemimiz yok.ne yazık bende kendimden utanıyorum ne imkanlar varken yapabileceğimiz!!..... oysa imkansızlıkları yaşıyoruz.....bile bile ,körü körüne
yinede allahım bundan geri koymasın.şükürler olsun.....a.s.