Merhaba arkadaşlar nihayet ben de doğum yaptım.Cumartesi sabahı 9.30 da ameliyata girdim büyük bir heyecanla.Sezeryanla doğum yapacaktım,genel anestezi tercih ettim.Kızımı hemen çıkarmışlar fakat benim ayılmam biraz uzun sürdü.Ama ameliyathanede sürekli kzım saglıklı mı ve canım çok acıyor cümlelerini tekrar ettiğimi hatırlıyorum.Gözyaşları içinde ameliyathaneden cıktım.Odama vardığımda agrı kesiciler tekrarlandı.Hafif kendime geldiğimde de kızım yanımda yoktu malesef Ciğerlerindeki suyu atamamış,boynuna kordon dolaşmış,normal doğum kesinlikle olmazmış.Zaten tüp bebekti,öyle bir şansım yoktu.Kızımı bakıma aldılar,özel hastane de olunca birazabartıyorlar tabi para kapmak için ama insanın içinde şüphe kalıyor yine de.O gün için oldukça agrım oldu,bebeğime çok üzüldüm.Akşama doğru su içmeye başladım.ölmüştüm susuzluktan.dr yürümemei istedi.2 denemem oldu.ikisinde de terler boşaldı,kulaklarım uguldadı,dikiş yerim acıdığı için kalkamadım.daha sonra tekrar denedim.onda kalktım ama çok zorlandım.belim iki büklüm bir şekilde.zorlana zorlana bir kaç kez yürüdüm o gece.neyseki gaz sorunum olmadı.ilk günde halloldu.ertesi gün daha iyyidim ama bu sefer de dikiş yerlerimde müthiş bir yanma ve sırt agrısı.ama yine kendimi toparladım,hafif makyajımı yaptım,güzelce giyindim.odamı çok güzel süslemiştim bol bol res,m çektirdim ama malesef kızımla kısmet olmadı:çok üzgünüm:dha sonra bbeğimi getirdiler,güzel meleğimi gördüm kısa bir süre ama öpüp koklayamadım tabi,küvözün içindeydi,yoğun bakıma koydular yine nefesini kontrol için.süt olayına gelince üzüntüden sütüm hiç gelemdi 3 saatte bir pompayla sagmamıza ragmen.çok istiyodum ilk sütü almasını,ona yetemediğim için içim parcalandı.hamileleğim başından beri hep emzirmek için şartladım kendimi çünkü.ama dr hemşireler morak-l verdi,bazı sezeryanlı hastalarda olur pes etme diye.göğsüme sıcak kompres yaptık.(sıcak suyla ıslatılmış havluyu göğüslerde beklettik)sonra birkaç damla geldi ama dünyalar benim oldu.hemen enjeksiyona çekip bakım odasıan yolladım nolu az da olsa verin diye.çok şükür bebeğe verince biraz rahatladım.bugün öğlen de kızmla vedalaşıp,elini tutup onu hastanede bıraktım.çok üzüldüm tabi ama 850 gramlık bebkelrin ve annelerinin hayata tutunuşunu görüp allaha şükredip,onun orda daha cabuk iyileşeceğini düşünerek hastaneden ayrıldım.beeğimin solunumu düzene girdi,yeneidoğan sarığı oldu şimdi de.bikaç gün içinde inşallah yanımda olcak.ben de bu arada kendimi toparlarım.süt sagmaya intala devam ediyorum pompa aldım,başarıcam bunu da cok istiyorum anne olmak kolay değil,pes etmek yok.güzelce beslendim bugün et suları,ceviz,kompostovs.akşam da zzorlanmadan tuvalatye cıktı,cevizin etkisi büyük.şu an göğüslerim taş gibi hafif sızlıyor akşam pompayla denedim bu sfere biberonun dibine varıcak kadar süt geldi,eminim günden güne artcak.kendime gelince daha iyiyim.kendimi sıvcak tutyyorum.dinlenmeye calışıyorum.cenem düştü.ama normal doğum şansı olanlar bence normal doğumu tercih etsinler.ben acıya dayanıklı olmama ragmen oldukca zorlandım.dra göre cok iyiym ama bakalım inş. daha iyi oolcamherseye ragmen tüm acılararagmen annelik harika bir duygu.allahım isteyen herkese nasip etsin.son tavsiyelerim süt için pess etmeyin.3 satte bir gögüsleri uyarın mutlaka.tuvalate cıkmak için ceviz yiyin su için.zorlansanız da yürürüyn mutlaka.herksese sevgiler.mutlu günlerde büyütelim bebeklerimizi inş..
Son düzenleme: