ben de senle aynı durumdayım, görsen sanki orda hapishanede gibiyim sürekli Allah'a şükrediyorum beni kimseye muhtaç bırakmadığı için ama okulda çok mutsuzum bir şeyler okumaya çalışıyorum zaten yarım gün fotokopiydi nöbetti çocukların sorunlarıydı şuydu buydu derken geçiyor. ama öğrenciler ve dersler de beni çok zorluyor, zor bi yerde çalışıyorum çocukların ağzında en ağır küfürler derste bile, ve ben o küfürleri bu yaşımda daha yeni öğreniyorum bana çok ters bana bile küfür ettiler o ara öyle bunalımlara girdim ki üç gün evden çıkamadım hastaydım da onu da bahane edip rapor aldım. aslında bu konuyu ben de açmak istemiştim ama forumda öğretmenlere karşı kötü bi tutum hissettim anlaşılmayacağımı düşündüm mesela işinin zorluğundan bahseden olursa çek git o zaman diyorlar sanki kolaydı öğretmensin diye muhteşem olmak zorundasın ya biraz da kıskançlık var heralde doktorlara yapılan gibi. yine de şükür halime. memurluğa geçsem orda da mutlu olmama olasılığı var hem şimdi bile zor geçiniyorum tüm gün işyerinde olmak da istemiyorum. üniversiteye geçmeyi düşünsem orda da büyük versiyonları nasıl olur bilmem hem ingilizce ve ales ten çok iyi almak gerekiyor, özelde zaten hayat yok kurslara gideyim en azından orda azcık değişiklik olur dedim onlardan da sıkılıyorum bi süre sonra. bi de benim ders de seninki gibi sürekli araştırma konu bulma sürekli evde de çalışma derdi yöneticiler desen başka başka işler yıkmaya çalışıyorlar bu hafta o kadar hasta oldum ki düşünüp durmaktan gece bile çok saygısız bi öğrencim var bana neden böyle yapıyorsun diyip duruyordum rüyamda sabaha kadar düşün artık
durumumdan şikayet ediyorum da düzeltmek için napabilirim bilmiyorum spora mı gitsem dedim belki biraz iyi gelirdi, konunu takip edicem