Merhaba.Sitede bir kaç kişinin de yaşadığını gördüğüm bir sorunum var.Bugune kadar pek iş deneyimim olmadı.Cunku ne zaman işe baslayacak olsam aşırı stres panik anksiyete ve kriz yaşıyorum. Tansiyonum düşüyor sanki halsizlesiyorum yoğun bir sıkıntı yaşıyorum içimde. "Başaracak miyim? Hiç bir şey bilmiyorum. Sevilmez dislanirsam ? gibi dusunceler geçiyor kafamda ve devam edemiyorum. Calismayayim diyorum yine mutlu olamıyorum neden böyle oluyor diye üzülüyorum.Doktorlara gittim ilaclar içtim fayda etmedi.Bazi doktorlar bunun üstüne gitmelisin derken bazıları bunu hep yaşadığım icin ve çok yıprandıgim için çalışmamın sart olamdigini hayatta herkesin çalışmadığıni ona göre bir yaşam surdurebilecegimi söylüyor. Para kazanmadan bir şey üretmeden nasıl mutlu olunur ki ? Cunku eskiden evden çalışmış kendi paramı kazanmış biriyim tabi o da 10 ay cagri merkeziydi. Geceli gündüzlü haftasonu falan çok yoğundu.Evli değilim ailemle yaşıyorum yasim 30 ama nereye kadar böyle evde oturucam diyorum. Cevremde benim gibi birileri olsa belki arkadaslik yapar rahatlarım ama kimse benim gibi değil herkes çalışıyor. Keske benim yaşımda çalışmadan da mutlu olan bekar yada evli arkadaşlarım olsa onları görür hayatın sadece işten ibaret olmadığını anlarım ama oyle bir çevrem de yok. Şunu merak ediyorum böyle biri için ne düşünürsünüz yargılar misiniz? Anlayış gösterir misiniz? Bu sorunumu insanlar yargılar diye kimseye anlatmıyorum. Internette araştırdım ve böyle şeyler yaşayanlar olduğunu görünce biraz rahatladım ve destek olacak birileri vardır belki diye yazdım.