- 5 Ağustos 2020
- 1.139
- 1.968
Şımarıklık olarak görenler asıl şımarık.Psikolog adı altında bir suru vasıfsız insan var bu meslekte.Gidip kişisel eğitim sertıfıkaları alıp danısmanlık yapıyorlar.Sizin tek şansınız bunun ustesınden gelmek bunun yolu da psıkolog -psıkıyatr başka çare yok.Bana kalırsa psıkologunuzu degıstırın ve gıdecegınız yerde sunlardan emın olun 4 yıllık psıkolojı mezunu olacak + klınık pıskolojı alanında yuksek lısansı olacak.Psikiyatr ile başlayın bence o daha emin ,yetkin bir dr o sizi yönlendirir ilaca gerek yok psıkologa gıdın dıyebılır ya da ılaca ıhtıyacınız olduguna karar verırBen ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz
Merhaba.Sectigim meslek rehber ogretmenligi ben kendime fayda saglayamazken baskalarina nasil faydam olabilir diye dusunuyorum yani gorusme esnasinda birsey sorarlar cevap veremezsem tecrubesizim yada insanlar beni istemezse sevmezse dislarsa
Canım korkman çok normal, önemli olan korkunu çok takmamak. İzzet güllü nün videolarını öneririm, kısa zamanda kendine geleceksiniz inşallahBen ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz
Cok doğal bu şekilde düşünmen. Konfor alanını bırakıp hem işi yapabilir miyimi düşünmenin stresi, yeni insanları görmenin stresi derken bunlar insan doğasını rahatsiz eden şeyler. Böyle böyle 1 aydan sonra bu hayatın sana normal gelecek. Sadece nasil ki okul hayatında bir deneyim, öğrenim kazanıyorsun. Buna da öyle bak ki buradan karşılığında para alacaksın. Asıl sorun kendi alanında is bulamaman olurdu. Kendi alanında is bulamayan o kadar çok mezun var ki... Kendinle yarışmayı öğren. Gününü kendinle yaptığın işle yarisarak eğlenceli hale getir. Bu konuda çok güzel kisisel gelişim kitapları var. Bunları oku. Kendini nasıl motive edersin bunun cevabını bularak ise başla. 1 ayi bitirdiğimde kendime şunu alacağım ikinci ayligimla buraya gidecegim gibi. Bir bakmışsın konfor alanın işin olmuş.Ben ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz
Bu tarz olumsuz düşünceleriniz sizde kaygıyı artırıyor. 'İyi hissetmek' diye bir kitap var mutlaka ama mutlaka okuyun. Mesela bu söylediklerinize düşünce hatası diyor. Ayrıca herkes tarafından kabul görmeyi isteme, insanların sizi sevmesinin sizin performansınızla alakalı olduğunu sanmak gibi yanlış bir algınız var, bunlara da değiniyor.Sectigim meslek rehber ogretmenligi ben kendime fayda saglayamazken baskalarina nasil faydam olabilir diye dusunuyorum yani gorusme esnasinda birsey sorarlar cevap veremezsem tecrubesizim yada insanlar beni istemezse sevmezse dislarsa
Şimdi bak kardeşim. Bu durum çok normal. Önce bunu garipseme. İlk mezun olduğum zamanlar ( bu aylar sürebilir yıl da alabilir) çalışmaya isteksizlik olabilir. Çünkü üni.ortamindan yeni çıkmış oluyorsun ve ders çalışmaktan yorgunluk olmuş olabiliyor. Hiç bir şey yapmadan oturayım diyebilirsin. Ama ilk işe başlar bunun üzerine gidersen alışırsın. Sana hemen alışırsın ooo bayıldım iş hayatına dersin demiyorum. Çünkü iş hayatı demek; yeni insanlar ,stres ve yorgunluk demek. Ama yeni insanlara alışınca ve iş ortamın güzel olunca her şey değişiyor. Keyif alabileceğin iş ortamı seçmeye çalış. Gerisi gelecek. İş hayatını seveceksin. Paranı kazandıkça isteklerini aldıkça daha mutlu ve güvenli olacaksın. Öncelikle kendi kendini telkin et ve bu korkunun üzerine git.Ben ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz
iş hayatı farklı.ben 20 kişilik bir erkek grubunun vardiya mühendisiyim düşün.kavga gürültü patırtı hiç bitmiyor.Alışıyosun zamanla
Bu işi yapamıcam diye düşünmek normal mi peki?ben pazartesi işe başlıcam çok değişik düşüncelerim var benimde öğrenirim falan diyorum sonra yok yapamıcam bu işi falan diyorumŞimdi bak kardeşim. Bu durum çok normal. Önce bunu garipseme. İlk mezun olduğum zamanlar ( bu aylar sürebilir yıl da alabilir) çalışmaya isteksizlik olabilir. Çünkü üni.ortamindan yeni çıkmış oluyorsun ve ders çalışmaktan yorgunluk olmuş olabiliyor. Hiç bir şey yapmadan oturayım diyebilirsin. Ama ilk işe başlar bunun üzerine gidersen alışırsın. Sana hemen alışırsın ooo bayıldım iş hayatına dersin demiyorum. Çünkü iş hayatı demek; yeni insanlar ,stres ve yorgunluk demek. Ama yeni insanlara alışınca ve iş ortamın güzel olunca her şey değişiyor. Keyif alabileceğin iş ortamı seçmeye çalış. Gerisi gelecek. İş hayatını seveceksin. Paranı kazandıkça isteklerini aldıkça daha mutlu ve güvenli olacaksın. Öncelikle kendi kendini telkin et ve bu korkunun üzerine git.
Evet her türlü düşünmek normal. Tr sartlarinda kimsenin mükemmel stajı yok. Çünkü aman olsun da staj olsun diye yapılıyor. Evet önemli olan uygulama. Ama onu da ancak çalışarak öğrenebilirsiniz. Nasıl iletişim kurulur,nasıl iş yürütülür. Hani işi işte öğrenirsin derler ya aynen öyle. Üniversitede verilen eğitimler maalesef ki yeterli değil.Bu işi yapamıcam diye düşünmek normal mi peki?ben pazartesi işe başlıcam çok değişik düşüncelerim var benimde öğrenirim falan diyorum sonra yok yapamıcam bu işi falan diyorumstajımda kötü geçti yani verdikleri işleri yaptım ama pek bişe öğrenmedim malesef hep aynı işi verdiler çünkü teorik bilgi lazımda pratikte çok farklı geliyor herşey bilemiyorum yani bence bizim eğitim sistemi yanlış teorik pratik birarada olsa insanlar böyle kötü hissetmezler mezun olunca sanki kafamın içi boş gibi cidden çok kötü bir his
Olur öyle şeyler korkularının üstüne git alışırsın çalışmak güzel birşey Rabbim iyi insanlar la karşılaştırsınBen ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz
Ben ise girmekten calismaktan cok korkuyorum. Lisans mezunuyum daha yeni mezun oldum 9 ay oldu. Okudugum bolumle alakali bir ise girdim ama sadece bir gun gittim cunku cok gerildim korktum endiselendim. Seçtiğim meslekte insanlarla iletişim üzerine kurulu bir meslek. Insanlarla iletisim kurmak tanismak konusmak beni cok geriyor terliyorum kalbim carpiyor bu tarz seyler yasiyorum. Simdi yine bir is icin ikinci gorusmeye cagirdilar sonucu olumlu olucak beni ise alicaklar diye cok endiseleniyorum. Calismam gerekiyor evde oturmak cok bunaltti bir seyler basarmak yapmak istiyorum ama bu korkumu yenemiyorum. Psikologa gidiyorum ancak bir faydasini goremedim. Ne yapicagimi sasirdim cevremdekilere soyleyince insanlar garip karsiliyor simariklik olarak goruyor ama bu benim icin cok buyuk bir sorun haline geldi. Tavsiyeleeiniz deneyimleriniz varsa belki benimle ayni seyleri yasayan birileri varsa yazabilir misiniz neler yaptiniz