Kızlar şöyle bir kaç diyalog yazayım gözünüzde canlanması için. Yaşı büyükçe bir abla dediğim kişi yanıma geldi “x geldi sabah günaydın bile demedi” tarzı bi cümle kullandı. “ abla kendine gelememiştir henüz” dedim geçiştirdim.
Saniyesinde x kişisi geldi ve tepki şu “ayy canım gel gel “
Bugün de “x çalısmıyor ” dedi “ yoo maşallahı var çalışıyor” dedim diye sustu gitti sonra geldi sen neden durgunsun dedi. Dedikoduya eşlik etmediğim için durgun oluyorum.
Bu sadece bir kişi.
Önceden aptallık ettim dinleyip onay verdiğim durumlar oldu anlatılanların doğru olduğu zamanlarda ama baktım bu durum benim enerjimi düşürüyor sonra sadece dinleyip susmayı denedim ama ben bu arkadan konuşmayı dinlemek bile istemediğimi anladım anlatılanlar yüzde yüz doğru olsa bile çünkü cidden canım sıkılıyor ve ben o kişiyi seviyorum hakkında bir şey duymak istemiyorum.
Bu durumda da dışlanan arkasından konuşulan ben oldum
cidden ortama ayak uydurmayınca yanan siz oluyorsunuz.
nasıl yapsam nasıl durdursam bu olayı bilemedim. Dedikodusuz bir hayat yok sanırım.