- Konu Sahibi civilenginar
- #1
merhabalar,
lafı uzatmadan konuya girmek istiyorum. bir firmada proje mühendisiyim. aynı pozisyonda çalıştığım arkadaşım bir ay önce istifa etti. birimde tek kaldım yani. yeni birini almayacaklarını söylediler. velhasıl kelam ben bir aydır o arkadaşın projelerini ve kendi projelerimi birlikte götürmeye çalışıyorum. kendi başladığım projeler neyse en azından olaya hakimim ancak diğer arkadaşın başladığı bana kalanları anlamıyorum. akşama kadar telefonum susmuyor. üretim kısmında muhasebeci çalıştırdıkları için üretim kısmında anlaşılmayan şeyleri de ben gidip anlatıyorum. üretime gittiğimde üç dört saatim çöp oluyor. bir yandan projeler, bir yandan gelen teklifler, muhasebecinin yapması gereken makbuz işlerini bile benim işlemem derken bugün birkaç hatalı iş çıkardım. önce bir üstüm bana kaydı, yarın da patronum kayacaktır muhtemelen. eski arkadaşın bıraktığı işleri toplamaya çalışırken kendi işlerime gereken özeni gösteremiyorum. yeri geliyor öğlen 7 dakika içinde yemek yiyip masama dönüyorum. mesai saatlerimiz 8-18.30 cumartesi dahil. kimse benim projelerime yardım etmiyor ama herkes bana kendi işini yıkmaya çalışıyor. vallahi bunaldım. atanacağım geçici süre diye buradayım ama nefes alamıyorum. ensem uyuşuyor her gün stresten. istifa edersem ailem zora gelemediğimi düşünecek. birkaç kere imada bulundum çıkmamı desteklemiyorlar. kendimi çok yalnız hissediyorum ne olur bana akıl verin.
lafı uzatmadan konuya girmek istiyorum. bir firmada proje mühendisiyim. aynı pozisyonda çalıştığım arkadaşım bir ay önce istifa etti. birimde tek kaldım yani. yeni birini almayacaklarını söylediler. velhasıl kelam ben bir aydır o arkadaşın projelerini ve kendi projelerimi birlikte götürmeye çalışıyorum. kendi başladığım projeler neyse en azından olaya hakimim ancak diğer arkadaşın başladığı bana kalanları anlamıyorum. akşama kadar telefonum susmuyor. üretim kısmında muhasebeci çalıştırdıkları için üretim kısmında anlaşılmayan şeyleri de ben gidip anlatıyorum. üretime gittiğimde üç dört saatim çöp oluyor. bir yandan projeler, bir yandan gelen teklifler, muhasebecinin yapması gereken makbuz işlerini bile benim işlemem derken bugün birkaç hatalı iş çıkardım. önce bir üstüm bana kaydı, yarın da patronum kayacaktır muhtemelen. eski arkadaşın bıraktığı işleri toplamaya çalışırken kendi işlerime gereken özeni gösteremiyorum. yeri geliyor öğlen 7 dakika içinde yemek yiyip masama dönüyorum. mesai saatlerimiz 8-18.30 cumartesi dahil. kimse benim projelerime yardım etmiyor ama herkes bana kendi işini yıkmaya çalışıyor. vallahi bunaldım. atanacağım geçici süre diye buradayım ama nefes alamıyorum. ensem uyuşuyor her gün stresten. istifa edersem ailem zora gelemediğimi düşünecek. birkaç kere imada bulundum çıkmamı desteklemiyorlar. kendimi çok yalnız hissediyorum ne olur bana akıl verin.