- 21 Şubat 2009
- 7.375
- 308
- Konu Sahibi yosuntuttum
- #1
salıyı çarşambaya bağlayan 22 temmuz gecesi meleğim artık gelmeye karar verdi....ve hikayemiz başladı....
2005 de evlendiğimde 4 sene çocuk yapmayacağım die allahıma çok büyük konuşmuştum..yarabbim ne büyük hata etmişim....
1sene geçmişti ve ben bebek istiyordum olmadı...1 sene daha geçti...derken 1 sene daha...3 sene istediğimiz bebek gelmemişti...
tedavilere başladık ama bebeğimizin olmaması için hiç bir engel olmadığı çıkıyordu...bu doğum yaptığım hastaneye geldim doktorumu tamamen resiminden
seçip beğenip gelmiştim herşey tesadüftü...yeni tedaviye başlamayı düşünüyordum ki hamile olduğumu öğrendim...allahım o kadar şaşkın ve mutluydum...
ilk 2 ay zaten bebeğin kalbi görünmedi boş gebelik ihtimali vardı gel gitlerle geçti ama 2 aydan sonra kalbini gördükten sonra herşey benim oldu...
içimde bir canlı taşıyordum bebeğim olacaktı eşimle benim ortak parçam....
büyüdü büyüdü büyüdü her haftayı iple çekiyordum sürekli araştırıyordum....
açılmalarım oluyordu ...ben erken doğururum diyordum hep kendimi o kadar hazırlamıştım ki bu açılmalarla erken doğuracağıma ...
derken...37 -38-39-40 allahım bebeğim gelmiyordu inatla dünyaya gözlerini açmak istemiyordu...
doktora neler oluyor dediğimde normal doğuracaksın herşey normal diyordu başkada bişey demiyordu..:
gün aşırı nst ye bağlanıyordum...artık 40 haftam dolduğunda hergün
nst ye bağlanıyordum...2 kere doğum masasında muayne oldum...hemşireler ebeler bile her sabah beni gördüklerinde
"günaydın huri bugünde gelmemiş ipek bebeğin" diyorlardı...
ve büyük buluşma anı....inanın yalansız riyasız anlatıcam....en heyecanlı,dehşet verici bölüme geldim....
doktorum 23 temmuz sabahı 8 de gel suni sancı bağlayacağız dedi...ben suni sancıdan çekiniyordum...
artık 40+5 olmuştu bebeğim ve etraftan aldığım telefon ve baskılarla bende doktruma baskı yapıyordum oda açılmaların aynı 2 cm suni sancıya bağlayaım sabah dedi..ve
hastaneden çıktım kendimi yollara vurdum...ertesi sabah suni sancıyla doğurtulacaktım
ben 3 km ye yakın yok yürüdüm....alışveriş yaptım...bu gece dourayım allahım dedim...suni sancıya gerek kalmasın...gerek kalmadı hatta epidural bile olamadım...:
EVDE
eve geldim yemek yaptım..temizlk..çamaşır bulaşık...
gece 1 de bayomu yaptım...salona uzandım...t.v. de çok komik bir şey gördüm ve kahkaha atmaya başladım...
bacak aramda pıt diye bir şişirilen sakız patlaması hissetttim...benzetmeye bak yanlız...ılık ılık su geliyordu..
bunu hissetmemek mümkün değildi zaten uzandığım halde ayakta olmadığım halde ayaklarıma doğru ilerliyordu suyum...
ayağa kalktım dahada arttı..
eşime dedim.."aşkım suyum geldi"ses tonum şaka yapıyormuş gibi o kadar sakindim ki
inanmadı ilk başta sonra akan suyu göründe (ben yengeç gibi ayakta duruyrum öylece su akıyor )
eli ayağına dolandı taksileri aramaya başladı...onunla uğraşamazdım gittim giyinmeye başladım altımı üstümü halettim aynaya baktım
"işte buluşuyoruz kızızm beni üzme lütfen"dedim...
salona geçtm ki bizizmki çıldırmış...sakın unutmayın ne kadar sakin görünselerde
eşlerin eli ayakları dolanıyo sakın güvenmeyin..doğum parasını bile söylemsem ynaına almıyordu...ben bu arada size yazıyorum suyum geldi diye....
dedim sen bana mukayet olamayacaksın ananı çağar gelsin..ben dedim
taksi geldi ana geldi baktım kayınpederde geliyor.."sen evde kal baba bişey yok
iyiyim ben sabaha kadar doğum olmaz falan dedim ..gelemedi adam...
HASTANEDE
ben çöok rahatım altım hala akmaya devam ediyor suyum durmadan geliyor...hastaneye geldik bişeyim yok
sadece suyum geliyor..içeri girdik nöbetçi hemşire var bomboş..çıt yok...dedik böle böle..
beni aldılar doğumhaneye muayneye...nöbetçi doktor uyandırıldı...
sanki uykudan ölmüş karı çıldırtı beni...gözleri kapalı muayne etti gözleri kapalı konuştu...
geveleye geveleye nst bağlayın sancıları takip edin duruma göre doktoruna haber verin...
iyi odam belli oldu hemen nst bağlandım sancılar 50-60 gidyo
biz sohbet anı falan saat 1:40 gece...
sancılar coşmaya başladı hemşireyi çağırın dedim..geldi bi muayne merak etme 3 cm açılman var iyisin sabaha doğuracaksın falan dedi...
saat 3:00...
sabahı bulmam ben çok fenayım dedim...
duvar kağıtlarının desenlerinden lambanın şekline kadar aklıma jilet gibi kazınıyordu..
ağrılarım gittikçe artıyordu...kaynnam ellerimi eşim bacaklarımı ovuyordu...sancım hiç kesilmiyordu..artık bağarmaya başladım bu sancılar hiç dinlenmiyor mu yaaaa
bi nefes alın ya..koyverdim kendimi..şarkıda söylüyorum..bağırıyorum....4 cm olduuu artık geliiinnnn
saat3:20
hadi takın şunu epidural istiyordum...sancılarım snt kağıdına sığmıyor 100 den yukarılardaydı ve dümdüz çizgi en tepedeydi..
hiç aşağı inmiyordu...çıldırmak üzereydim ve "biri şu doktoru uyandırsın vücudum 2 ye ayrılıyor"dedim.doktor geldi..:
kendi doktorumu istiyorum epidural istiyorum açılmam tamam oldu dedim..o kadar sakin ki yok canım daha 10 dakka önce 3 cm di.daha ilk gebeliğin canım sakin ol dedi..
elini attı ve gözler açıldı fal taşı gibi...malesef canım çok geç 7 cm açılman var...ne diyosun doktor..sen ne diyosun..ben nasıl doğurucam...
sen niye gelmiyorsun ben çağırıyorum..ben doğuramam..ama binayı yıktım...beni telkin etmeye çalışıyor ama..nafile duymuyorum ki...(yalansız anlatıcam dedim çokmu ağar oldu)
dedim doktorumu istiyorum şu yarım saatte bu kadar açıldıysam ben bunu tutamam hemen gelsin...
ben sancı çekiyorum esim şaşkın kaynana şakın doktor herkesten şaşkın...
saat 4:00:1
nöbetçi doktor geldi...birden ortalık karıştı hemşireler hasta bakıcılar tekerlekli sandalye konuşmaları bile duymuyorum..
doğum haneye uçurdular beni...doktorum nerde die bağırıyorum...doğum masasına yattım..açılmam 10 cm olmuta doğum başlamaya başlamış bile...
nöbetçi doktor karşımda gözler yne kapalı gıcık oldum karıya gözünde şişe dibi gözlükleri gözlerinide kısmış..
eldiven giyiyor ama görsen dersin kadın pasta hamuru açacak...ben yattım ama çenem düştü..
sancım gitti...yerini ıkınmalar altı...sanki büyük tuvaleti varmış gibi ara ara ıkınma geliyor kafası ucunda hisediyorum...
"geliyo" diyorum" doktorum nerde"..
"gelmez gelmez ben görüyorum daha var" diyo...
acı yok orda acı gidiyor işte sancı olayı bitti ama bu ıkınma "lavman yapın bana" kadın cvp bile vermiyo..hemşireler hazırlıklarını bitirdiler
ilaçlar steril bilmemneler beklemiyorlardı ki bu kadar hızlı geleceğimi...geldiler başına birer koldan ellerimi tutular... bu arada meshanem doluymuş bi boru tuttu kadın "yap çişini ben tutuyorum boşaltalım mesaneyi bebeği sıkıştırmasın" dedi.ben koyverdim allahım şu boru kaysada şunun ayaklarına eşesem dedim valla ne yalan diyim...
bana ıkınma geldikçe
nefes al sakın ıkınma diyolar.."yaaa nasıl ıkınma doğurmayacakmıyım
ya arkadaşım ıkınıyorum tutamıyorum"onlar yine.".ıkınma sakın "diyolar...ben artık madem ıkınamıyorum açtım ağızımı karşımda nöbetçi doktor elleri belinde
mapushanedekiler gibi bir sola gidiyo bi sağa..
doktorumu bekliyolar o gelmeden bişey yapamıylar o hatunda nasılsa bu kız doğuramıyordu bebek tembel diye heralde
sallana sallana geliyo ama benim bebek bastırdıkça ben bağırıyorum..
söylediğim şeylerde saçma sapan hemşireler yarılıyor...
ben lunaparkı çok severim gondola binicem oh artık kolbastı oynayacağım ...
hiç ağlamadım ve hiç acı yoktu sadece ıkınma geldikçe artık çıkarmak istiyordum bebeği...
ve doktorum kapıda göründü eldivenlerini kaptığı gibi..
huri naaptın sen yavrum bu ne hız..jet bebek doğurucaksın hazırlık ol...
bende " benim herşeyim jet 1 sene içinde söz,nişan,düpğün yaptım ben bunumu çıkaramayacağım...."dedim..yine bi gülüşme
ıkınmalar devam artık kendimi tutmaya gerek yok...ee napıcaz şimdi....
"şimdi nefes alıyorsun ve morarana kadar bebeğini itiyorsun saçları çok güzel huri"dedi.koptum..ne yani o kadar görünüyomu.:
nasıl yaa kafası çıktımı...hadi kızızm it şunu btisin..
hemşirelerin elini bi sıktım bi çektim...doktor ıkın it it çok güzel diye bağırıyor bende iterken bağırıyorum...dur dedi bağırarak..
nolduuuuu...:
huri sen niye bağırıyorsun..:..ee ıkınıyom..:.hayır nefesini boşa harcama ..karnına odaklan bebeğini dışarı atmaya odaklan ..ama biz bağırıyoruz 2 kapı var eşim bu konuşmaları duymuş..
okey yes hadi nefes al it hadi süper çok güzel yadi canım ...mosmor oldum hissediyorum...
kafsı çıktı ,omuzu çıktı,allahım bacaklarıda çıktı....saat
29 onu hisettim....ama bakamıyorum..kafamı attım arkaya başım dönüyor..gözlerimi açamıyorum...sesi geliyor sağlığı iyi ağladığına göre diye düşünüyorum...ama ben hala konuşuyorum saçma sapan....
bi cozlama iğnem yapıldı..meğerse kesi atılmış bile....bebeğim hemen yanıma geldi öpüştük koklaştık
kapkara bi kız...aman tanrım ilk dediğim şey"bu benden mi çıktı"lafa bak ya ..yok o nöbetç doktordan çıktı..
karı zaten alındı heralde doktorum doktorum dedm üstüne alındı ki doumda kalmadı...gitti yine zıbardı heralde...
neyse bebek gitti bakıma...plesenta çıkıyor ben şaşakın yorgun narkozlu gibi konuşuyorum...
rahatladım herşey bitti acı macı yok..."doktor civanım plesentama dikkat et lütfen.." "niyeymiş o"
"gözüm gibi baktım bi bebek daha besler o dikkatli çıkar"millet kopuyo tabi..rahatladık ya artık konuşuyom cırcır...
anestezi uzmanını çağarın gelsin dedi..noluyo dedim
yırtığın var 2 cm ..uyutucaz seni...nasıl yaaa ne uyutması derken anestezi geldi...allahım onunda gözler kapalı...
geldi ilacı vurdu nasıl uyudum bilmiyorum...allahtan 15 dakka sürdü...gözümü yine doğum masasında açtım çok kısa sürdü...
dikişlerim atılmış bitmiş..kalktım sandalyeye oturdum odama sürüyolar beni...çıktım eşimi gördüm ağlıyor şapır şapır ..:çok üzgünüm::gitme:."iyiym aşkım iyiyim"
odama yattım uyumuşum..2 saat uyudum ....
BEBEĞıM VE BıZ
bebeğimi verdiler hemen emzirdim allahım memeylemi doğdun mübarek bi dur...o saçlar sırma saçlar...deli olursun ya severken...
hep söylediğim söz bu benden mi çıktı hala inanamıyordum doğum bana göre gerçekten zor olmuştu..kısa öz ama zorlayıcı...sebep gece olması gündüz olsaydı kendi doktorum vazife başında olsaydı daha kolay olacaktı
bunada şükür....bebişimle yiyişiyoz sonra ge,azımız çıkıyo yatıyos uyuyoz..kendimi hemen topladım sabah mis kahvaltımı yaptım 6 da..annemi aradım ...tabii fırçamıda yedim...
ama annem 8 de geldi hastaneye...neyse canım....ben bebeğimi almışım kucağıma tırıs vırıs...
herkesi arayıp ben doğurdum demek istiyorsum..o kadar çok bunalmıştım ki....o kadar çok baskı vardı ki üstümde...
eşimin gözleri parlıyordu...kaynanam ne yapacağını şaşırıyordu benim için....
herşey harika...tek sorun dikişler...ah o dikşler..allahım sen yardım et..sabrını ver dedim....şu anda iyiyim düne nazaran..salıyı çarşambaya bağlayan gece gittim sabaha karşı doğurdum çarşamba günü 2 de eve gönderdiler...allahıma binlerce şükür...zati bugün bügünde (bügünüm unttum kızlar iyimi ).
işin özü:doğum 2 buçuk saat,acılar 10 dakka,sonuç pahabiçilemez......
Son düzenleme:
lmaz:
