Merhaba arkadaşlar intihar etmeyi düşünüyorum terapiye vericek paramda yok o yuzden buraya yazıyorum ben bir koyde dogdum dogdugun yer kaderindir derler ya dogru universiteyi kazandim ozgur olmak icin kendi kararlarimi verebilmek icin cunku 18 yasima kadar evden okula okuldan eve buyudum ben en yakn arkdşlarma bile karışıldj hiç kendi kararım olmadı benim 24 yasindayim hala oyle memlekete geldim ailemi gormeye alisverise cktik annemle kiyafetlerimi bile o secgi bu acık olmaz şu kısa olmaz ama gotun gozukmesin yine geldigime pisman oldum buraya ,zaten ben geldigimde de evden cıkmam. Az once kuafore gidecektim kaş bıyık almaya babam kızdı nasıl gelecek geri dedi yolda tek yurunmem bile istenmiyor arkadaşlar ben neden yaşıyorum ben niye varım kendi fikrim zikrim olmayacaksa okul bitince buraya gelmemi istiyorlar ben is bulamazsam sonum evlilik bu seferde kocaya hizmet cocuk dogur benim kaderim belli ben bu kaderi yasamak istemiyorum diyeceksiniz gitme öyle olmuyor ben pasif bir insanım ben daha 5 yaşındayken bardagı yere düşürürdm niye dusurdun demezlerdi doverdi annem beni ben sinirlendigimde ağlarım cunku boýle büyütüldm ben sessiz konusurum cunku hep sessiz olmak zorunda kaldım ben dayımdan teyzemden zorbalık gordum annem ses ckarmadı buyutme bu kadar dedi aynı masaya tekrar oturttu benim kendi kararlarım yok ve bugun anladım ki ben hi kuafore giderken bile onca laf yiyorsam ben zatej yaşayan ölüyüm yaşamanın bir anlamı yok