Çocukluğumdan beri hangi okula/dershaneye gitsem benimle alay ettiler insanlar. Halbuki öyle alay edilecek bir şeyim de yok
Örneğin 2 yıl önce üniversite sınavına hazırlanıyordum. Dershaneye gidiyordum. Sırf siyasi görüşlerimiz farklı diye alttan alttan imalarda bulunuyorlardı. Açık açık benimle alay edenler vardı. Aynı şekilde okulda da öyle. Lise hayatım berbattı. Sınıfım tarafından dışlandım. Elimden geldiği kadar iyi bir insan olmaya çalıştım ama olmadı. Aileme son sene özel okula geçmek için yalvardım ama beni dinlemediler bile. Tabi sonra pişman oldular.
Yazın kuzenim evlendi onun düğününde kuaföre gittim. Yıllar sonra ilk defa kuaföre gittim 10 yıl sonra. O gün süslendim bir sürü fotoğraf çekindik. Çok güzeldi. Çekindiğim fotoğraflardan birini twitterda profil resmi yaptım. Sonra bir tweet attım. Atmaz olaydım hiç tanımadığım birisi tweetimi alıntılayıp benimle alay etmiş. Profil resmimde boynumda altınlar vardı. Teyzem düğünde takmam için bana vermişti. Onunla alay etmişler. Halbuki benim köyümde altın takmak, şalvar giymek gayet normalde şeyler. Herkes düğünlerde altın takar şalvar giyer. Yazdığım şey de öyle alay edilecek bir şey değildi. Herkese mesaj atan erkekleri eleştirmistim. Her yerde sapık erkekler türedi. Sosyal medyada o kadar çok mesaj vs alıyordum ki artık dayanamayıp kapattım hesaplarımı. Amcam yaşındaki adamlar mesaj atıyorlar.
Bu aralar hep aklıma şu geliyor ya benim fotoğraflarım kötü niyetli insanların eline geçtiyse? O kadar çok korkuyorum ki
İnsanlardan gittikçe soğuyorum nefret ediyorum. Herkes alay ediyor benimle. Burada bile. Eski hesabımda bana bir sürü kişiyi kafayı takmıştı. Gerçekten artık dayanamıyorum
Üniversite okuyorum hayallerim hedeflerim var. Ama insanlar beni çok yordu. Artık içimden bir şey gelmiyor