INSANLAR DEGISMIYORMUS

nomunomuchua .!.:

Annenize haksız yere saygısızlık ediyorsa eğer altın olsa da bir değeri olmazdı zaten.

Baştan kötü alıştırmışsınız.
Ne kadar ekmek o kadar köfte.
Benim annemi saymayan herifin anasını çiğner geçerim.

Bebeğinize acil şifalar dilerim.
Şuandan itibaren kavgadan kaçın hiç değilse.
Yeterince yıpranmış gördüm sizi çünkü

Genişletmek için tıkla...

BEGONFiL .!.:

Ya hebe ben seni bosandi diye hatirliyorum. Konunu okuyunca cok uzuldum. Bazen insanin basireti baglaniyor. Zaten üzgünsun seni daha fazla uzmek istemem.
Umarım boşanirsin. Zannetmem ki düzelsin belki de basireti değil aslında ama babam hasta oldu daha kötü olmasın morale ihtiyacı var dedim çektim sonra ayrılığa karar verip ailemle konuşmuştum ki hamile olduğumu öğrendim şimdide durum bu inşallah bebeğim sağlıklı olur kurtulurum bu çukurdan

Genişletmek için tıkla...

ezo26 .!.:

Hatırladığım ve bildim kadarıyla bu evlilik basından beri yanlıştı sanırım ve bile isteye çocuk dünyaya getirdiniz. Bir de 7 aylıkken ayrılık düşünmeniz için bence geç.

Çocugu anasız babasız büyütmek için mi dünyaya getirdiniz derler?Sonradan problem olsa amenna. Ama bence düşünmeyin.

Genişletmek için tıkla...

liliputaner .!.:

zor günler geçecektir. siz çok güçlü bi kadınsınız. biraz sabredin, görmeyin o adamı. ama rahata erdiğinizde de sakın unutmayın yapılanları direk tekmeyi basın.

Genişletmek için tıkla...

Hebehubele .!.:

yazmak istediğim uzun uzadıya bir konu ama çok uzun yazıp sıkmayacağim sizi.
eşimden bahsedeyim kısaca annesinin lafından çıkmayan her şeyi onların memnuniyetine göre tasarlayan, beni umursamayan insan yerine koymayan birisi olur kendisi .
öyle ki kendisi bekar gibi yaşayıp kendisini asla kısıtlatmayan beni ki aileme gidip gelmem konusunda kısıtlayan, kendi ailesine onun ve onlarin bana yaptıklarına karşılık gidip geldiğim insanlardır ve buna rağmen sürekli bana tavır alıp ailesiyle ailemi kiyaslayip hep kendi ailesini baş üstünde tutmamız ister durur yıllardır.
benim burnumdan fitil fitil getirip aylarca küsüp psikolojimi alt üst etmişligi var zaten sonra toparlayamadim kendimi ay seviyorum ya bişey yapmadı yada dur sabret bı daha yaparsa rest çekersin diye diye herşeye susmayı öğrendim bu da beni öğrenilmiş çaresizlige sürükledi.
sonra yıllar sonra hamile kaldım herşey güzel gitti iyi gidiyor falan derken arada bir fire versede düzeliyor dedim kendi kendime ...
doğum yaptım bu ara da bi kv var ki dUsman başına sırlar dünyasi kötü kv türünden. eşimde onun jr versiyonu. kv yazar alttan alttan benim saf kocam okur .
annem yanıma geldi 13 gün kaldı Sezeryan doğum yaptım bebeğim 8 gün yoğun bakımda kaldı annem niye geldi diye herşey laf oldu.
sonra hep yanlız kaldım annem istemeye istemeye gitti huzurum bozulmasın diye . kv gelip kalacakmış annemin ne işi varmış.
kv 40 gün boyunca gelip gidip bu çocuk niye böyle niye şurası şöyle diyip psikolojimi alt üst etti . sonra bebeğimde kalça sorunu çıktı ameliyat olması gerektiği bekliyoruz hala . bu arada doğum da problemli doğdu bebeğim 3. ayda nöroloji gördü. sorun var bebekte dedi önce zekasıyla ilgili olduğunu söyledi bu benim için yıkımdi ayakta duracak hakim kalmamıştı aylarca her gün hastaneye gidip geliyordum ve çok yorgundum annemi ve kvdeyi çağırdık yanıma ben ayakta duracak halim kalmamıştı. annen 2 2 3 gün yanımda kaldı eşim bu haldeyken ben yüzüme bakmadı Niye annem yanımda kalıyor diye . bebeğimi annemle yıkadık diye kavga kıymet annemin yanında. annem bebeğimi 7 aylık şuan 4 kere falan gördü kucağına alınca eşim gözleriyle yiyor annemi bırakson diye ama kendi ailesine can feda. her hafta görürler mutlaka bazen haftada 2 2 3 kere falan . neyse bardağı taşıran son damla bende şu oldu bebeğimle hastane kaldık 1 hafta yattı. eşim gelip benimle hastanede kavga etti sen bu çocuğa bakamiyosun emzirsen hasta olmaz diye.
gitmiş annesi konuşmuş bu gelmiş bana söylüyor kavga ettik . surat asti gitti . her ay çocuk hasta mı olurmuş diye . bu arada sadece eşimi yarım saatliğine koridor da gösteriyorlar bebeğe başka kimse alınmıyor hep ben kalıyorum yanında.
anlayacağınız ben yıldım tükendim artık tek başıma mücadele etmekten eşimin hep karşımda durmasından. çok yoruldum bebeğime çok üzülüyorumm zaten berbat bi haldeyim birde o yükleniyor kendi destek olmuyor ailemin de olmasına engel oluyar ve yapayalnız bırakıyor beni.
ayrılmak istiyorum ama şu süreçte bebeğimin 2 tane büyük ameliyatı var tek başına maddi açıdan altından kalkmam mümkün değil. ailemin durumu yok o kadar fazla . nöroloji problemi şükür zeka olarak değil ama bedensel olarak geride biraz dedi doktor hem çalışıp hem bakabilir miyim bebeğime bilmiyorum şuan ne yapmam gerekir bilmiyorum .maddi yönden bebeği önemser hastahaneye getirip götürür hiç bir şey sakınmaz biraz sabredip bebeğim iyiye gidince mi ayrılmalı miyim ? benimde sağlık durumum ve ruh halim hiç iyi değil fikirlere ihtiyacım var teşekkürler okuyan herkesten

Genişletmek için tıkla...

Hebehubele .!.:

yazmak istediğim uzun uzadıya bir konu ama çok uzun yazıp sıkmayacağim sizi.
eşimden bahsedeyim kısaca annesinin lafından çıkmayan her şeyi onların memnuniyetine göre tasarlayan, beni umursamayan insan yerine koymayan birisi olur kendisi .
öyle ki kendisi bekar gibi yaşayıp kendisini asla kısıtlatmayan beni ki aileme gidip gelmem konusunda kısıtlayan, kendi ailesine onun ve onlarin bana yaptıklarına karşılık gidip geldiğim insanlardır ve buna rağmen sürekli bana tavır alıp ailesiyle ailemi kiyaslayip hep kendi ailesini baş üstünde tutmamız ister durur yıllardır.
benim burnumdan fitil fitil getirip aylarca küsüp psikolojimi alt üst etmişligi var zaten sonra toparlayamadim kendimi ay seviyorum ya bişey yapmadı yada dur sabret bı daha yaparsa rest çekersin diye diye herşeye susmayı öğrendim bu da beni öğrenilmiş çaresizlige sürükledi.
sonra yıllar sonra hamile kaldım herşey güzel gitti iyi gidiyor falan derken arada bir fire versede düzeliyor dedim kendi kendime ...
doğum yaptım bu ara da bi kv var ki dUsman başına sırlar dünyasi kötü kv türünden. eşimde onun jr versiyonu. kv yazar alttan alttan benim saf kocam okur .
annem yanıma geldi 13 gün kaldı Sezeryan doğum yaptım bebeğim 8 gün yoğun bakımda kaldı annem niye geldi diye herşey laf oldu.
sonra hep yanlız kaldım annem istemeye istemeye gitti huzurum bozulmasın diye . kv gelip kalacakmış annemin ne işi varmış.
kv 40 gün boyunca gelip gidip bu çocuk niye böyle niye şurası şöyle diyip psikolojimi alt üst etti . sonra bebeğimde kalça sorunu çıktı ameliyat olması gerektiği bekliyoruz hala . bu arada doğum da problemli doğdu bebeğim 3. ayda nöroloji gördü. sorun var bebekte dedi önce zekasıyla ilgili olduğunu söyledi bu benim için yıkımdi ayakta duracak hakim kalmamıştı aylarca her gün hastaneye gidip geliyordum ve çok yorgundum annemi ve kvdeyi çağırdık yanıma ben ayakta duracak halim kalmamıştı. annen 2 2 3 gün yanımda kaldı eşim bu haldeyken ben yüzüme bakmadı Niye annem yanımda kalıyor diye . bebeğimi annemle yıkadık diye kavga kıymet annemin yanında. annem bebeğimi 7 aylık şuan 4 kere falan gördü kucağına alınca eşim gözleriyle yiyor annemi bırakson diye ama kendi ailesine can feda. her hafta görürler mutlaka bazen haftada 2 2 3 kere falan . neyse bardağı taşıran son damla bende şu oldu bebeğimle hastane kaldık 1 hafta yattı. eşim gelip benimle hastanede kavga etti sen bu çocuğa bakamiyosun emzirsen hasta olmaz diye.
gitmiş annesi konuşmuş bu gelmiş bana söylüyor kavga ettik . surat asti gitti . her ay çocuk hasta mı olurmuş diye . bu arada sadece eşimi yarım saatliğine koridor da gösteriyorlar bebeğe başka kimse alınmıyor hep ben kalıyorum yanında.
anlayacağınız ben yıldım tükendim artık tek başıma mücadele etmekten eşimin hep karşımda durmasından. çok yoruldum bebeğime çok üzülüyorumm zaten berbat bi haldeyim birde o yükleniyor kendi destek olmuyor ailemin de olmasına engel oluyar ve yapayalnız bırakıyor beni.
ayrılmak istiyorum ama şu süreçte bebeğimin 2 tane büyük ameliyatı var tek başına maddi açıdan altından kalkmam mümkün değil. ailemin durumu yok o kadar fazla . nöroloji problemi şükür zeka olarak değil ama bedensel olarak geride biraz dedi doktor hem çalışıp hem bakabilir miyim bebeğime bilmiyorum şuan ne yapmam gerekir bilmiyorum .maddi yönden bebeği önemser hastahaneye getirip götürür hiç bir şey sakınmaz biraz sabredip bebeğim iyiye gidince mi ayrılmalı miyim ? benimde sağlık durumum ve ruh halim hiç iyi değil fikirlere ihtiyacım var teşekkürler okuyan herkesten

Genişletmek için tıkla...

Hebehubele .!.:

yazmak istediğim uzun uzadıya bir konu ama çok uzun yazıp sıkmayacağim sizi.
eşimden bahsedeyim kısaca annesinin lafından çıkmayan her şeyi onların memnuniyetine göre tasarlayan, beni umursamayan insan yerine koymayan birisi olur kendisi .
öyle ki kendisi bekar gibi yaşayıp kendisini asla kısıtlatmayan beni ki aileme gidip gelmem konusunda kısıtlayan, kendi ailesine onun ve onlarin bana yaptıklarına karşılık gidip geldiğim insanlardır ve buna rağmen sürekli bana tavır alıp ailesiyle ailemi kiyaslayip hep kendi ailesini baş üstünde tutmamız ister durur yıllardır.
benim burnumdan fitil fitil getirip aylarca küsüp psikolojimi alt üst etmişligi var zaten sonra toparlayamadim kendimi ay seviyorum ya bişey yapmadı yada dur sabret bı daha yaparsa rest çekersin diye diye herşeye susmayı öğrendim bu da beni öğrenilmiş çaresizlige sürükledi.
sonra yıllar sonra hamile kaldım herşey güzel gitti iyi gidiyor falan derken arada bir fire versede düzeliyor dedim kendi kendime ...
doğum yaptım bu ara da bi kv var ki dUsman başına sırlar dünyasi kötü kv türünden. eşimde onun jr versiyonu. kv yazar alttan alttan benim saf kocam okur .
annem yanıma geldi 13 gün kaldı Sezeryan doğum yaptım bebeğim 8 gün yoğun bakımda kaldı annem niye geldi diye herşey laf oldu.
sonra hep yanlız kaldım annem istemeye istemeye gitti huzurum bozulmasın diye . kv gelip kalacakmış annemin ne işi varmış.
kv 40 gün boyunca gelip gidip bu çocuk niye böyle niye şurası şöyle diyip psikolojimi alt üst etti . sonra bebeğimde kalça sorunu çıktı ameliyat olması gerektiği bekliyoruz hala . bu arada doğum da problemli doğdu bebeğim 3. ayda nöroloji gördü. sorun var bebekte dedi önce zekasıyla ilgili olduğunu söyledi bu benim için yıkımdi ayakta duracak hakim kalmamıştı aylarca her gün hastaneye gidip geliyordum ve çok yorgundum annemi ve kvdeyi çağırdık yanıma ben ayakta duracak halim kalmamıştı. annen 2 2 3 gün yanımda kaldı eşim bu haldeyken ben yüzüme bakmadı Niye annem yanımda kalıyor diye . bebeğimi annemle yıkadık diye kavga kıymet annemin yanında. annem bebeğimi 7 aylık şuan 4 kere falan gördü kucağına alınca eşim gözleriyle yiyor annemi bırakson diye ama kendi ailesine can feda. her hafta görürler mutlaka bazen haftada 2 2 3 kere falan . neyse bardağı taşıran son damla bende şu oldu bebeğimle hastane kaldık 1 hafta yattı. eşim gelip benimle hastanede kavga etti sen bu çocuğa bakamiyosun emzirsen hasta olmaz diye.
gitmiş annesi konuşmuş bu gelmiş bana söylüyor kavga ettik . surat asti gitti . her ay çocuk hasta mı olurmuş diye . bu arada sadece eşimi yarım saatliğine koridor da gösteriyorlar bebeğe başka kimse alınmıyor hep ben kalıyorum yanında.
anlayacağınız ben yıldım tükendim artık tek başıma mücadele etmekten eşimin hep karşımda durmasından. çok yoruldum bebeğime çok üzülüyorumm zaten berbat bi haldeyim birde o yükleniyor kendi destek olmuyor ailemin de olmasına engel oluyar ve yapayalnız bırakıyor beni.
ayrılmak istiyorum ama şu süreçte bebeğimin 2 tane büyük ameliyatı var tek başına maddi açıdan altından kalkmam mümkün değil. ailemin durumu yok o kadar fazla . nöroloji problemi şükür zeka olarak değil ama bedensel olarak geride biraz dedi doktor hem çalışıp hem bakabilir miyim bebeğime bilmiyorum şuan ne yapmam gerekir bilmiyorum .maddi yönden bebeği önemser hastahaneye getirip götürür hiç bir şey sakınmaz biraz sabredip bebeğim iyiye gidince mi ayrılmalı miyim ? benimde sağlık durumum ve ruh halim hiç iyi değil fikirlere ihtiyacım var teşekkürler okuyan herkesten

Genişletmek için tıkla...

Hurma_agaci .!.:

Boşanınca velayet kimde ise bütün masrafları o mu karşılıyor ?
Yani boşanınca babalık bitmez ki. Yine çocuğunun ameliyat masrafını üstlenmek zorunda değil mi ?

Allah yardımcınız olsun.. ne kadar istemediğiniz bir evlilik de olsa boşanmak için kolay bir süreç değil diyorlar...
Zaten yeterince tükenmişsiniz bir de boşanma stresini eklemeyin ..

Azıcık bebeğiniz toparlansin siz de enerji moral depolayin.. . Ondan sonra tekrar gözden geçirirsiniz...

Bir de insan kullanmayı bilin, madem sizin anneniz istenmiyor her şey de kv ön planda olacak.. haydi buyursun siz hastanede kalırken evinizi dip köşe silip süpürsun.. dolaba bir kaç yemek yapıp koysun. Hastanede biriken kirlilerinizi alsın yikasin temizleri getirsin..
Madem çok biliyorlar haydi yapsınlar.

Genişletmek için tıkla...

Nergizolsun .!.:

Öncelikle çok geçmiş olsun Allahım tez zamanda şifa versin.Çok üzüldüm neden böle bir adama çocuk yaptınız demicem olan olmuş insan hata yapabilir.Anladığım kadarıyla eşiniz size bu durumu kabul ettirmiş sizde hiç rest çekmemişsiniz.Ama bu saatten Sonra rest çekseniz bile eşiniz düzelse bile uzun sürmez bu yüzden çocuğunuzun sağlık süreci bitince boşanın Hemde hiç uzatmadan boşanın direk dava açın dava açıcam boşanmak istiyorum diye açıklama bile yapmayın.Bende ilk evliliğimde benzer şeyler yaşadım ilk 6 ayda Ve yaşadıklarım yaşayacaklarımın teminatıdır diyerek hemen açtım davayı benim en büyük şansım çocuğumun olmamasaydı.Zor bir süreç ama inanın yaşayacağınız zorluklar eşinizin yaptıklarından daha ağır olmayacak.Allah yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

sugarpare .!.:

Çocuğun ameliyatlarını boşandığınızda karşılamayacak mı bu adam? Sonuçta ne fark ediyor? Yine onun çocuğu.

Genişletmek için tıkla...

Hayatinanlamisensin .!.:

Once bir sakin ol onceligin bebekten once sen yani bebeginin annesi yani sen iyi olmassan bebegine nasil bakacaksin kendini birakma salma toparlan soylemesi kolay gelebilir ama buna mecbursun.hatirliyorum seni hamileyken uc saat yol gidip annende kalmadan ayni gun geri donmeni istemisti.anali ogullu huylari degismez onlarin ama baban yokmu canim konusdun bir insan annesine ihtiyac duydugu zamanlar olacaktir kv kizi yokmu hic insan halden anlar biraz.

Genişletmek için tıkla...

Kayra19 .!.:

Çok üzüldüm yasadıklarınıza bir okadar da küfür ettim resmen ıcımden esınıze ve ailesine. Bebek ve siz o haldeyken adamların dertlerine bakın annenizle kafayı bozmuslar. Allah bildiği gibi yapsın böyle insanları

Genişletmek için tıkla...

Noway35 .!.:

Bosandiktan sonra bebegin ameliyat vs masrafini karsilamaz mi? Cok sey yazmak istiyorum o esiniz olacak kisiye ama terbiyem müsade etmiyor... Eğer bebegin maddi sorumlulugunu yuklenmezse,bebek sagligina kavusana kadar bekleyin.Bu sirada birikim yapmaya calisin ufak tefek de olsa.Allah yardimciniz olsun.

Genişletmek için tıkla...