INSANLAR DEGISMIYORMUS

yazmak istediğim uzun uzadıya bir konu ama çok uzun yazıp sıkmayacağim sizi.
eşimden bahsedeyim kısaca annesinin lafından çıkmayan her şeyi onların memnuniyetine göre tasarlayan, beni umursamayan insan yerine koymayan birisi olur kendisi .
öyle ki kendisi bekar gibi yaşayıp kendisini asla kısıtlatmayan beni ki aileme gidip gelmem konusunda kısıtlayan, kendi ailesine onun ve onlarin bana yaptıklarına karşılık gidip geldiğim insanlardır ve buna rağmen sürekli bana tavır alıp ailesiyle ailemi kiyaslayip hep kendi ailesini baş üstünde tutmamız ister durur yıllardır.
benim burnumdan fitil fitil getirip aylarca küsüp psikolojimi alt üst etmişligi var zaten sonra toparlayamadim kendimi ay seviyorum ya bişey yapmadı yada dur sabret bı daha yaparsa rest çekersin diye diye herşeye susmayı öğrendim bu da beni öğrenilmiş çaresizlige sürükledi.
sonra yıllar sonra hamile kaldım herşey güzel gitti iyi gidiyor falan derken arada bir fire versede düzeliyor dedim kendi kendime ...
doğum yaptım bu ara da bi kv var ki dUsman başına sırlar dünyasi kötü kv türünden. eşimde onun jr versiyonu. kv yazar alttan alttan benim saf kocam okur .
annem yanıma geldi 13 gün kaldı Sezeryan doğum yaptım bebeğim 8 gün yoğun bakımda kaldı annem niye geldi diye herşey laf oldu.
sonra hep yanlız kaldım annem istemeye istemeye gitti huzurum bozulmasın diye . kv gelip kalacakmış annemin ne işi varmış.
kv 40 gün boyunca gelip gidip bu çocuk niye böyle niye şurası şöyle diyip psikolojimi alt üst etti . sonra bebeğimde kalça sorunu çıktı ameliyat olması gerektiği bekliyoruz hala . bu arada doğum da problemli doğdu bebeğim 3. ayda nöroloji gördü. sorun var bebekte dedi önce zekasıyla ilgili olduğunu söyledi bu benim için yıkımdi ayakta duracak hakim kalmamıştı aylarca her gün hastaneye gidip geliyordum ve çok yorgundum annemi ve kvdeyi çağırdık yanıma ben ayakta duracak halim kalmamıştı. annen 2 2 3 gün yanımda kaldı eşim bu haldeyken ben yüzüme bakmadı Niye annem yanımda kalıyor diye . bebeğimi annemle yıkadık diye kavga kıymet annemin yanında. annem bebeğimi 7 aylık şuan 4 kere falan gördü kucağına alınca eşim gözleriyle yiyor annemi bırakson diye ama kendi ailesine can feda. her hafta görürler mutlaka bazen haftada 2 2 3 kere falan . neyse bardağı taşıran son damla bende şu oldu bebeğimle hastane kaldık 1 hafta yattı. eşim gelip benimle hastanede kavga etti sen bu çocuğa bakamiyosun emzirsen hasta olmaz diye.
gitmiş annesi konuşmuş bu gelmiş bana söylüyor kavga ettik . surat asti gitti . her ay çocuk hasta mı olurmuş diye . bu arada sadece eşimi yarım saatliğine koridor da gösteriyorlar bebeğe başka kimse alınmıyor hep ben kalıyorum yanında.
anlayacağınız ben yıldım tükendim artık tek başıma mücadele etmekten eşimin hep karşımda durmasından. çok yoruldum bebeğime çok üzülüyorumm zaten berbat bi haldeyim birde o yükleniyor kendi destek olmuyor ailemin de olmasına engel oluyar ve yapayalnız bırakıyor beni.
ayrılmak istiyorum ama şu süreçte bebeğimin 2 tane büyük ameliyatı var tek başına maddi açıdan altından kalkmam mümkün değil. ailemin durumu yok o kadar fazla . nöroloji problemi şükür zeka olarak değil ama bedensel olarak geride biraz dedi doktor hem çalışıp hem bakabilir miyim bebeğime bilmiyorum şuan ne yapmam gerekir bilmiyorum .maddi yönden bebeği önemser hastahaneye getirip götürür hiç bir şey sakınmaz biraz sabredip bebeğim iyiye gidince mi ayrılmalı miyim ? benimde sağlık durumum ve ruh halim hiç iyi değil fikirlere ihtiyacım var teşekkürler okuyan herkesten

hatayı baştan yapmışsınız ,çocuk olmadan boşanacaktınız ,bekleyin çocuk toparlansın durumu bi görün ,bundan sonra çocupunuz için tahammül edin

Allah şifasını versin ameliyatları da atlattıktan sonra düşünün boşanmayı.

Allah ıslah etsin eşiniz olacak adamı.

deepsimply .!.:

hatayı baştan yapmışsınız ,çocuk olmadan boşanacaktınız ,bekleyin çocuk toparlansın durumu bi görün ,bundan sonra çocupunuz için tahammül edin

Genişletmek için tıkla...

burada herkes o zaman da boşan dedi bana bende çok istedim ama nedense bi türlü nasip olmadı kendim bi türlü o adimi atamadım niye diye sorarsanız bende bilmiyorum

Öncelikle çok geçmiş olsun Allah yardımcın olsun. Şu an bu kadar derdin içinde boşanma şansın yoksa beklemek en mantıklısı. Çocuğun ameliyat olup kendini toparlayana kadar sabret, hiç birşey belli etme , eşini ve ailesini görmezden gel. Sonra çocuğun iyileşince bas tekmeyi. Ne pis insanlar var ya hiç Allah korkusu da yok bunlarda iğrenç insanlar.
Bu adamla bir ömür geçirme bitirir seni kesinlikle kurtulmaya bak. Sana çok çok sabır diliyorum.

Bence Bebeğiniz sağlığına kavuşana kadar bekleyin ki hemen kavuşur inşallah . Ama sonra muhakkak kurtulun bu aileden ha tamamen kopmak zor bebek olunca ama en azından haftasonları görür defolup gider sonra .

Çok üzüldüm. Bebeğinize şifa diliyorum.
Nasıl tanistiniz esinizle? Hep mi boyleydi?

Hebehubele .!.:

yazmak istediğim uzun uzadıya bir konu ama çok uzun yazıp sıkmayacağim sizi.
eşimden bahsedeyim kısaca annesinin lafından çıkmayan her şeyi onların memnuniyetine göre tasarlayan, beni umursamayan insan yerine koymayan birisi olur kendisi .
öyle ki kendisi bekar gibi yaşayıp kendisini asla kısıtlatmayan beni ki aileme gidip gelmem konusunda kısıtlayan, kendi ailesine onun ve onlarin bana yaptıklarına karşılık gidip geldiğim insanlardır ve buna rağmen sürekli bana tavır alıp ailesiyle ailemi kiyaslayip hep kendi ailesini baş üstünde tutmamız ister durur yıllardır.
benim burnumdan fitil fitil getirip aylarca küsüp psikolojimi alt üst etmişligi var zaten sonra toparlayamadim kendimi ay seviyorum ya bişey yapmadı yada dur sabret bı daha yaparsa rest çekersin diye diye herşeye susmayı öğrendim bu da beni öğrenilmiş çaresizlige sürükledi.
sonra yıllar sonra hamile kaldım herşey güzel gitti iyi gidiyor falan derken arada bir fire versede düzeliyor dedim kendi kendime ...
doğum yaptım bu ara da bi kv var ki dUsman başına sırlar dünyasi kötü kv türünden. eşimde onun jr versiyonu. kv yazar alttan alttan benim saf kocam okur .
annem yanıma geldi 13 gün kaldı Sezeryan doğum yaptım bebeğim 8 gün yoğun bakımda kaldı annem niye geldi diye herşey laf oldu.
sonra hep yanlız kaldım annem istemeye istemeye gitti huzurum bozulmasın diye . kv gelip kalacakmış annemin ne işi varmış.
kv 40 gün boyunca gelip gidip bu çocuk niye böyle niye şurası şöyle diyip psikolojimi alt üst etti . sonra bebeğimde kalça sorunu çıktı ameliyat olması gerektiği bekliyoruz hala . bu arada doğum da problemli doğdu bebeğim 3. ayda nöroloji gördü. sorun var bebekte dedi önce zekasıyla ilgili olduğunu söyledi bu benim için yıkımdi ayakta duracak hakim kalmamıştı aylarca her gün hastaneye gidip geliyordum ve çok yorgundum annemi ve kvdeyi çağırdık yanıma ben ayakta duracak halim kalmamıştı. annen 2 2 3 gün yanımda kaldı eşim bu haldeyken ben yüzüme bakmadı Niye annem yanımda kalıyor diye . bebeğimi annemle yıkadık diye kavga kıymet annemin yanında. annem bebeğimi 7 aylık şuan 4 kere falan gördü kucağına alınca eşim gözleriyle yiyor annemi bırakson diye ama kendi ailesine can feda. her hafta görürler mutlaka bazen haftada 2 2 3 kere falan . neyse bardağı taşıran son damla bende şu oldu bebeğimle hastane kaldık 1 hafta yattı. eşim gelip benimle hastanede kavga etti sen bu çocuğa bakamiyosun emzirsen hasta olmaz diye.
gitmiş annesi konuşmuş bu gelmiş bana söylüyor kavga ettik . surat asti gitti . her ay çocuk hasta mı olurmuş diye . bu arada sadece eşimi yarım saatliğine koridor da gösteriyorlar bebeğe başka kimse alınmıyor hep ben kalıyorum yanında.
anlayacağınız ben yıldım tükendim artık tek başıma mücadele etmekten eşimin hep karşımda durmasından. çok yoruldum bebeğime çok üzülüyorumm zaten berbat bi haldeyim birde o yükleniyor kendi destek olmuyor ailemin de olmasına engel oluyar ve yapayalnız bırakıyor beni.
ayrılmak istiyorum ama şu süreçte bebeğimin 2 tane büyük ameliyatı var tek başına maddi açıdan altından kalkmam mümkün değil. ailemin durumu yok o kadar fazla . nöroloji problemi şükür zeka olarak değil ama bedensel olarak geride biraz dedi doktor hem çalışıp hem bakabilir miyim bebeğime bilmiyorum şuan ne yapmam gerekir bilmiyorum .maddi yönden bebeği önemser hastahaneye getirip götürür hiç bir şey sakınmaz biraz sabredip bebeğim iyiye gidince mi ayrılmalı miyim ? benimde sağlık durumum ve ruh halim hiç iyi değil fikirlere ihtiyacım var teşekkürler okuyan herkesten

Genişletmek için tıkla...

Yaaa ben senn yerinde olsam o kocaya tepiği basardım ne demek annene dik dik bakıyor kendi anası ana sennki ne ? Bak artık sabretme ya bu ne bole

_Degerlitas_ .!.:

Allah şifasını versin ameliyatları da atlattıktan sonra düşünün boşanmayı.

Allah ıslah etsin eşiniz olacak adamı.

Genişletmek için tıkla...

aminn senelerdir dua ediyorum ıslah olacak gibi değil artık çok yoruldum

MevsimlerGibisin .!.:

Öncelikle çok geçmiş olsun Allah yardımcın olsun. Şu an bu kadar derdin içinde boşanma şansın yoksa beklemek en mantıklısı. Çocuğun ameliyat olup kendini toparlayana kadar sabret, hiç birşey belli etme , eşini ve ailesini görmezden gel. Sonra çocuğun iyileşince bas tekmeyi. Ne pis insanlar var ya hiç Allah korkusu da yok bunlarda iğrenç insanlar.
Bu adamla bir ömür geçirme bitirir seni kesinlikle kurtulmaya bak. Sana çok çok sabır diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

aminn çok sabırlıyımdır normalde ama tükendiğimi hissediyorum artık bitirdi bile beni emin olsam başarabilecegimden bir dakika bile beklemek istemiyorum artık yada ailemin durumu biraz daha iyi olsa 1 saniye bile düşünmeyemeğim

pandaseverkiz .!.:

Bence Bebeğiniz sağlığına kavuşana kadar bekleyin ki hemen kavuşur inşallah . Ama sonra muhakkak kurtulun bu aileden ha tamamen kopmak zor bebek olunca ama en azından haftasonları görür defolup gider sonra .

Genişletmek için tıkla...

aynen öyle kısıtladigi annem ondan çok görür o zaman işte bunu akıl edemeyecek kadar kin dolu

SS501 .!.:

Çok üzüldüm. Bebeğinize şifa diliyorum.
Nasıl tanistiniz esinizle? Hep mi boyleydi?

Genişletmek için tıkla...

evlilik öncesi 2 buçuk yıllık flört dönemimiz vardı kesinlikle böyle değildi çok saygılı ve çok anlayışlı bi insandı. evlendiğim günden itibaren hayatim cehenneme döndü hepsi sahteymis kendisini ve ailesini düşünmekten başka birini dusunmezmis

Pinki-dream .!.:

Yaaa ben senn yerinde olsam o kocaya tepiği basardım ne demek annene dik dik bakıyor kendi anası ana sennki ne ? Bak artık sabretme ya bu ne bole

Genişletmek için tıkla...

ah ah şuan bunu çok istiyorum

Maddi olarak biraz daha katlanmak zorundasınız malesef biraz daha sabır...ama çocuk iyileştikten sonra bi şekilde bi iş bul ailenle konuş bas tekmeyi...değişmiyorlar ben de 3 yıl sevgili kaldıktan sonra evlendim adam evlendikten sonra döndü 15 günlükken tokat attı bana bu gün yarın derken düzelmedi çocuk oldu herşey tepetaklak sonumuz boşanma süreç işliyor... netice insan neyse o değiştiremiyosun

Hadi her şeyine normal,olur evliliktir diyeyimde,çocuğumu annem severken dik dik bakacak (büyük konuşmaktan Allah a sığınırım)kızılca kıyamet kopar. Her şeyden taviz verdim ama aile konusu baska,yinede sen bilirsin. Allah yüreğine ferahlık versin.

1919hyt .!.:

Maddi olarak biraz daha katlanmak zorundasınız malesef biraz daha sabır...ama çocuk iyileştikten sonra bi şekilde bi iş bul ailenle konuş bas tekmeyi...değişmiyorlar ben de 3 yıl sevgili kaldıktan sonra evlendim adam evlendikten sonra döndü 15 günlükken tokat attı bana bu gün yarın derken düzelmedi çocuk oldu herşey tepetaklak sonumuz boşanma süreç işliyor... netice insan neyse o değiştiremiyosun

Genişletmek için tıkla...

amin sağolun mantıklı olan bu galiba herkes hemfikir acaba ben mi yanlış düşünüyorum dedim allah sonumuzu hayır etsin inşallah kesinlikle değişmiyorlar

"Bayan X diyeceksiniz, post: 60040933, member: 837532"]
Hadi her şeyine normal,olur evliliktir diyeyimde,çocuğumu annem severken dik dik bakacak (büyük konuşmaktan Allah a sığınırım)kızılca kıyamet kopar. Her şeyden taviz verdim ama aile konusu baska,yinede sen bilirsin. Allah yüreğine ferahlık versin.

Genişletmek için tıkla...

bende öyle çok kavga ediyorum ama akıllanmiyor bu yüzden bıktım zaten

Hebehubele .!.:

yazmak istediğim uzun uzadıya bir konu ama çok uzun yazıp sıkmayacağim sizi.
eşimden bahsedeyim kısaca annesinin lafından çıkmayan her şeyi onların memnuniyetine göre tasarlayan, beni umursamayan insan yerine koymayan birisi olur kendisi .
öyle ki kendisi bekar gibi yaşayıp kendisini asla kısıtlatmayan beni ki aileme gidip gelmem konusunda kısıtlayan, kendi ailesine onun ve onlarin bana yaptıklarına karşılık gidip geldiğim insanlardır ve buna rağmen sürekli bana tavır alıp ailesiyle ailemi kiyaslayip hep kendi ailesini baş üstünde tutmamız ister durur yıllardır.
benim burnumdan fitil fitil getirip aylarca küsüp psikolojimi alt üst etmişligi var zaten sonra toparlayamadim kendimi ay seviyorum ya bişey yapmadı yada dur sabret bı daha yaparsa rest çekersin diye diye herşeye susmayı öğrendim bu da beni öğrenilmiş çaresizlige sürükledi.
sonra yıllar sonra hamile kaldım herşey güzel gitti iyi gidiyor falan derken arada bir fire versede düzeliyor dedim kendi kendime ...
doğum yaptım bu ara da bi kv var ki dUsman başına sırlar dünyasi kötü kv türünden. eşimde onun jr versiyonu. kv yazar alttan alttan benim saf kocam okur .
annem yanıma geldi 13 gün kaldı Sezeryan doğum yaptım bebeğim 8 gün yoğun bakımda kaldı annem niye geldi diye herşey laf oldu.
sonra hep yanlız kaldım annem istemeye istemeye gitti huzurum bozulmasın diye . kv gelip kalacakmış annemin ne işi varmış.
kv 40 gün boyunca gelip gidip bu çocuk niye böyle niye şurası şöyle diyip psikolojimi alt üst etti . sonra bebeğimde kalça sorunu çıktı ameliyat olması gerektiği bekliyoruz hala . bu arada doğum da problemli doğdu bebeğim 3. ayda nöroloji gördü. sorun var bebekte dedi önce zekasıyla ilgili olduğunu söyledi bu benim için yıkımdi ayakta duracak hakim kalmamıştı aylarca her gün hastaneye gidip geliyordum ve çok yorgundum annemi ve kvdeyi çağırdık yanıma ben ayakta duracak halim kalmamıştı. annen 2 2 3 gün yanımda kaldı eşim bu haldeyken ben yüzüme bakmadı Niye annem yanımda kalıyor diye . bebeğimi annemle yıkadık diye kavga kıymet annemin yanında. annem bebeğimi 7 aylık şuan 4 kere falan gördü kucağına alınca eşim gözleriyle yiyor annemi bırakson diye ama kendi ailesine can feda. her hafta görürler mutlaka bazen haftada 2 2 3 kere falan . neyse bardağı taşıran son damla bende şu oldu bebeğimle hastane kaldık 1 hafta yattı. eşim gelip benimle hastanede kavga etti sen bu çocuğa bakamiyosun emzirsen hasta olmaz diye.
gitmiş annesi konuşmuş bu gelmiş bana söylüyor kavga ettik . surat asti gitti . her ay çocuk hasta mı olurmuş diye . bu arada sadece eşimi yarım saatliğine koridor da gösteriyorlar bebeğe başka kimse alınmıyor hep ben kalıyorum yanında.
anlayacağınız ben yıldım tükendim artık tek başıma mücadele etmekten eşimin hep karşımda durmasından. çok yoruldum bebeğime çok üzülüyorumm zaten berbat bi haldeyim birde o yükleniyor kendi destek olmuyor ailemin de olmasına engel oluyar ve yapayalnız bırakıyor beni.
ayrılmak istiyorum ama şu süreçte bebeğimin 2 tane büyük ameliyatı var tek başına maddi açıdan altından kalkmam mümkün değil. ailemin durumu yok o kadar fazla . nöroloji problemi şükür zeka olarak değil ama bedensel olarak geride biraz dedi doktor hem çalışıp hem bakabilir miyim bebeğime bilmiyorum şuan ne yapmam gerekir bilmiyorum .maddi yönden bebeği önemser hastahaneye getirip götürür hiç bir şey sakınmaz biraz sabredip bebeğim iyiye gidince mi ayrılmalı miyim ? benimde sağlık durumum ve ruh halim hiç iyi değil fikirlere ihtiyacım var teşekkürler okuyan herkesten

Genişletmek için tıkla...

Bence biraz sabret bu süreçleri atlattığında sakin kafayla düşünürsün.. Allah yardımcın olsun..

Annenize haksız yere saygısızlık ediyorsa eğer altın olsa da bir değeri olmazdı zaten.

Baştan kötü alıştırmışsınız.
Ne kadar ekmek o kadar köfte.
Benim annemi saymayan herifin anasını çiğner geçerim.

Bebeğinize acil şifalar dilerim.
Şuandan itibaren kavgadan kaçın hiç değilse.
Yeterince yıpranmış gördüm sizi çünkü

Cagirmayin annenizi madem gelsinler baksinlar onlar ilgilensinler.
Cokta ustunuze gelip dayanamayacak duruma gelirseniz bakamiyorum ben beceremedim demekki anneligi, oglunuzdanda bosanicam bebekte sizinle kalsin deyin madem cok meraklilar oturup baksinlar.
Tabii bu sadece korkutma amacli olsun

Bence hiç koca derdi ile uğraşmayın. Bebek iyileşsin, en önemli konu bu şimdi. Şu akar yolunu bulur, bunu dert edinmeyin. Dert de değil, politik olup gerektiği kadar var olun.

Ya hebe ben seni bosandi diye hatirliyorum. Konunu okuyunca cok uzuldum. Bazen insanin basireti baglaniyor. Zaten üzgünsun seni daha fazla uzmek istemem.
Umarım boşanirsin. Zannetmem ki düzelsin

Hatırladığım ve bildim kadarıyla bu evlilik basından beri yanlıştı sanırım ve bile isteye çocuk dünyaya getirdiniz. Bir de 7 aylıkken ayrılık düşünmeniz için bence geç.

Çocugu anasız babasız büyütmek için mi dünyaya getirdiniz derler?Sonradan problem olsa amenna. Ama bence düşünmeyin.

Bana yaptığınız çok bencilce geliyor. Bile bile bu adamın böyle olduğunu ve değişmeyeceğini bile bile bu saçma sapan hayata bir çocuk sürüklemişsiniz şimdi de onlara daha da muhtaçsınız.

zor günler geçecektir. siz çok güçlü bi kadınsınız. biraz sabredin, görmeyin o adamı. ama rahata erdiğinizde de sakın unutmayın yapılanları direk tekmeyi basın.