İyi akşamlar hanımlar , basit gibi görünen üstümde çok büyük bir yük olan bir derdim var. Yurtdışında yaşıyorum - bilenler vardır mutlaka genel olarak biz gurbetçi Türkler koloni halinde yaşıyoruz- herkesin birarada olduğu konumlarda oturuyoruz hep, benim yan komşum eşimin kuzeni , sadece komşu olsaydılar çok seveceğim değer verdiğim insanlar benden 10 yaş kadar küçükler , özel günleri unutmazlar saygılılar ama ama benim için problem şu sürekli ama sürekli görüşmek istiyorlar neredeyse hergün. Söylüyorum ben sık görüşmeyi sevmiyorum kafam kaldırmıyor çoçuklarıma vakit bulamıyorum çalışıyorum aynı zamanda diye ama asla üstüne alınmıyor başkalarını kassettiğimi sanıyor, uzaktan gelin geldi buraya 6-7 sene oldu, kendisine bir çevre edinmedi sürekli benimle takılmak istiyor , çok saygılı tatlı dilli , önüne bir kahve koy yada koyma önemsemez , çok seviyorum ama boğuluyurum
Şimdi benim bir müstakil ev alma durumun var(6 km uzaklıkta bir konum), bugün uğradığında sevin konusu geçti ve şakayla karışık oraya gidince benden kurtulamazsın sürekli gelirim ben dedi sessiz kaldım önce sonra şstesekte buradaki gibi olamaz müstakil evin işi bitmez vaktim kalmaz benim dedim ben yinede gelirim olmaz başka türlü diyor neredeyse güzellikle olabilecek her yolu denedim kırmak istemiyorum kötü diyebilşceğim hiç bir tarafı yok ama yıldım artık
Şimdi benim bir müstakil ev alma durumun var(6 km uzaklıkta bir konum), bugün uğradığında sevin konusu geçti ve şakayla karışık oraya gidince benden kurtulamazsın sürekli gelirim ben dedi sessiz kaldım önce sonra şstesekte buradaki gibi olamaz müstakil evin işi bitmez vaktim kalmaz benim dedim ben yinede gelirim olmaz başka türlü diyor neredeyse güzellikle olabilecek her yolu denedim kırmak istemiyorum kötü diyebilşceğim hiç bir tarafı yok ama yıldım artık