- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 45
İnsan olmanın hakkını vermek istedim ve becerdiğimi sanıyorum.
Yeri geldiğinde mücadele ettim, yeri geldiğinde ezildim, yeri geldiğinde sustum, yeri geldiğinde özür diledim, yeri geldiğinde göklere çıkarıldım, yeri geldiğinde fikirlerim alkışlandı, sevildim, sevdim, aşkı tattım, gülmekten ağladım, dibe vurdum geri çıktım, gerçek dostlar edindim, dost sandıklarımın arkadaş bile olamayacağını gördüm, başarılar kazandım, çok sevdiğim harika bir insanla evlendim, beni her zaman çok seven, sonsuz güvenen ve canımı verecek kadar çok sevdiğim bir ailem oldu, dünyanın en güzel,en müthiş duygusu olan anneliği tattım, dünya harikası bir Nil’im oldu, ne olursa olsun, arada ne kadar tartışmalar ve üzüntüler kırgınlıklar yaşansa da sırtımı dayayacağım kaya gibi sağlam ve birbirine bağlı, sevgi dolu akrabalarım oldu, kalbimde çok özel ve sevgi dolu yeri olan insan gibi insan kişiler oldu, hayallerim,isteklerim,ümitlerim,mutluluklarım oldu...
İnsan gibi yaşadım işte...
Ama yaşarken şunu da öğrendim; “Kimseye değerinden fazla önem vermeyeceksin.”
İnsan, önemsenmeyi hak etmeli bence.
Günümüzdeki gibi patavatsızlığın adı dobralık olmamalı, insanları kırmanın ve incitmenin adı “delidir ne yapsa yeridir” olmamalı, güçsüzü ezmenin adı güçlü olmamalı. Dedikoduculuğun adı “o da yapmasaydı” olmamalı ...
Mevlana hazretleri ne güzel söylemiş:”ne insanlar gördüm üstlerinde kıyafet yok, ne kıyafetler gördüm içlerinde insan yok”.
Bir de çok sevdiğim bir arkadaşımın bir sözü vardır. ”Köpeğe gem vurursan kendini At sanır”... Çok hoşuma gider bu söz.... Gerçekten de bazı insanlar ne haddini bilir, ne olduğu yeri görür, ne aynaya bakmasını bilir, ne de insan olmayı becerebilir.
Bana göre selam bile verilmesi fazladır onlara. Çünkü sen selam verirsin ama onlar o selamı kendilerinde bir hak görürler. Akılları fikirleri kendileriyle uğraşmakta, dedikoduda, serserilikte, boşboğazlıkta, terbiyesizliktedir onların. Hayata başka yerden bakarlar çünkü.
Güzellikten, adamlıktan, insanlıktan yoksun yaşarlar. Bana göre yanlış sıfatta gelmişlerdir dünyaya...
Hepimizin çevresinde böyle insanlar vardır mutlaka. Ben buradan herkesin dileği olmak istiyorum ve böyle insanların çevremden bir an önce kaybolmalarını istiyorum.
Yeni yılın ilk günlerini yaşadığımız şu günlerde benimde, en büyük kararım(Lütfen ululuk bana yardım et kararımı uygulayım,) böyle insanları affedip, hayatımdan def etmek. Sadece bana değil tüm evrene negatiflik saçan bu insanlardan kurtulmak dileğim...
Yeni yıldan, tabii ki pozitiflik yayan, çok güzel ve özel isteklerim de var...
En başta tüm sevdiklerime sağlık, mutlu bir ömür, bol kazanç diliyorum.
Kendi adıma dileklerim de var ama onlar evrenle benim aramda sır kalsın.
Umarım 2008 yılı 2007 yılını aratmaz bizlere.
Tüm evrene bol ışık, bol enerji, bol oksijen diliyorum. Ondan da bize yansıyacağını bilerek...
sevgiyle kalın
a.s.
Yeri geldiğinde mücadele ettim, yeri geldiğinde ezildim, yeri geldiğinde sustum, yeri geldiğinde özür diledim, yeri geldiğinde göklere çıkarıldım, yeri geldiğinde fikirlerim alkışlandı, sevildim, sevdim, aşkı tattım, gülmekten ağladım, dibe vurdum geri çıktım, gerçek dostlar edindim, dost sandıklarımın arkadaş bile olamayacağını gördüm, başarılar kazandım, çok sevdiğim harika bir insanla evlendim, beni her zaman çok seven, sonsuz güvenen ve canımı verecek kadar çok sevdiğim bir ailem oldu, dünyanın en güzel,en müthiş duygusu olan anneliği tattım, dünya harikası bir Nil’im oldu, ne olursa olsun, arada ne kadar tartışmalar ve üzüntüler kırgınlıklar yaşansa da sırtımı dayayacağım kaya gibi sağlam ve birbirine bağlı, sevgi dolu akrabalarım oldu, kalbimde çok özel ve sevgi dolu yeri olan insan gibi insan kişiler oldu, hayallerim,isteklerim,ümitlerim,mutluluklarım oldu...
İnsan gibi yaşadım işte...
Ama yaşarken şunu da öğrendim; “Kimseye değerinden fazla önem vermeyeceksin.”
İnsan, önemsenmeyi hak etmeli bence.
Günümüzdeki gibi patavatsızlığın adı dobralık olmamalı, insanları kırmanın ve incitmenin adı “delidir ne yapsa yeridir” olmamalı, güçsüzü ezmenin adı güçlü olmamalı. Dedikoduculuğun adı “o da yapmasaydı” olmamalı ...
Mevlana hazretleri ne güzel söylemiş:”ne insanlar gördüm üstlerinde kıyafet yok, ne kıyafetler gördüm içlerinde insan yok”.
Bir de çok sevdiğim bir arkadaşımın bir sözü vardır. ”Köpeğe gem vurursan kendini At sanır”... Çok hoşuma gider bu söz.... Gerçekten de bazı insanlar ne haddini bilir, ne olduğu yeri görür, ne aynaya bakmasını bilir, ne de insan olmayı becerebilir.
Bana göre selam bile verilmesi fazladır onlara. Çünkü sen selam verirsin ama onlar o selamı kendilerinde bir hak görürler. Akılları fikirleri kendileriyle uğraşmakta, dedikoduda, serserilikte, boşboğazlıkta, terbiyesizliktedir onların. Hayata başka yerden bakarlar çünkü.
Güzellikten, adamlıktan, insanlıktan yoksun yaşarlar. Bana göre yanlış sıfatta gelmişlerdir dünyaya...
Hepimizin çevresinde böyle insanlar vardır mutlaka. Ben buradan herkesin dileği olmak istiyorum ve böyle insanların çevremden bir an önce kaybolmalarını istiyorum.
Yeni yılın ilk günlerini yaşadığımız şu günlerde benimde, en büyük kararım(Lütfen ululuk bana yardım et kararımı uygulayım,) böyle insanları affedip, hayatımdan def etmek. Sadece bana değil tüm evrene negatiflik saçan bu insanlardan kurtulmak dileğim...
Yeni yıldan, tabii ki pozitiflik yayan, çok güzel ve özel isteklerim de var...
En başta tüm sevdiklerime sağlık, mutlu bir ömür, bol kazanç diliyorum.
Kendi adıma dileklerim de var ama onlar evrenle benim aramda sır kalsın.
Umarım 2008 yılı 2007 yılını aratmaz bizlere.
Tüm evrene bol ışık, bol enerji, bol oksijen diliyorum. Ondan da bize yansıyacağını bilerek...
sevgiyle kalın
a.s.