İlk sevgilisiyle evlenen şanslı kız ve biz patatesler

Ayy Allaha milyonlarca sukur iyiki ilk sevgilimle evlenmemisim. Ya oyle bi hata yapsaydim? Ben halimden cok memnunum valla...

Genelde erken yasta evlenenler sonradan pisman oluyorlar en ideal yas 30 dan sonrasi evlilik icin.. genclik yasanmali .. kimse ilk sevgilisiyle evlenmek zorunda degilki.. herkesin kaderi farklidir.. bizde isterdik ilk sevgiliyle evlenmeyi ama anlimiza Allah ne yazarsa o oldu.. ne kdr cabalasakta evlenecegin insan ztn kaderinde yaziyo..

Bugünkü aklımla değil ilk sevgilimle evlenmek tanımak dahi istemezdim kendisini ki tanımamazlıktan gelirdim yolda karşılaştığımızda, kötü biri olduğundan değil ama bence itici biri

Şu an bir patates olmaktan çok mutluyum

Kısmet bu, kimisi ilkiyle evlenir kimisi 3.yle ya da bilmem kaçıncıyla.. İşin cılkını çıkarmamak kaydıyla 3-5 tane fazla sevgilin olsa ne olur ki? Sonuçta tanımak amaçlıysa bunda bir sakınca görmüyorum.

Ben şanslı görmüyorum açıkçası o kızı.

Şahsen ben birkaç kişiyi denemesem içimde kalırdı.

Hala daha çok insan tanımak istiyorum.

Hangisi benimle uyum yakalayabilir, hangisini yanıma eş olarak seçebilirim, hangisi bana saygı duyar vs. bunlar önemli şeyler. Bunun için de insanları tanımak lazım. İlle sevgili olmak anlamında demiyorum bunu. Arkadaş olmak ya öncelikle, muhabbet edebilmek, tanıyabilmek ve sonra bakarsın birisi uygun gelir sana bir zaman sonra, işte dersin benim kafa dengim, eşim bu.

Hatayı hemen aşık olduk, ah aşk vah aşk diyerek yapıyoruz gibime geliyor. Aşk fazla abartılıyor sanki, her yerde bulunabiliyor çünkü öyle sadece sana özel, tek senin yaşadığın bir şey değil

evet ilk cıktıgıyla evlenenler pek mutsuz.acı cekmedikleri için sevgisizlik nedir bilmedikleri okuzleri tanımadıkları için kıymet bilmiyorlar diye dusunuyorum

İlk sevgilisiyle hayatını birleştiricek olanlardan bitanesi benim:)

Ama patatesler üzülmesin:) herşey kısmet

bayanharika .!.:

Geçen gün bir arkadaşım dünya evine girdi güzel kız maşallah kıskanmadım amma ve lakin çok imrendim. Kendisi hayatına soktuğu ilk erkekle evleniyordu çünkü. Bir de kendime baktım bir sürü deneyişler aldanışlar .. (bir erkeği sevgiliyken tanıma taraftarıyım tanışma aşamasında gerçek yüzlerini pek göstermiyolar çünkü) Kendimi çok şanssız hissettim, ne mutlu edebildim ne mutlu olabildim diye. Hala da öyle hissediyorum hayatımın her aşamasında şanssız olduğunu düşünen biri oldum zaten (bugün otobusümün beni bekletmeden çabucak gelmesi dışında) Bir de diyolar ya evrene olumlu mesajlar verin falan konu açılmışken sorıyım o ne kadar doğru acaba ondan mı bütün bu olanlar

Genişletmek için tıkla...

Ilk sevgilimle evleniyorum insallah haftaya. 15 yasindayken tanistik (25 yasindayim) sevmiyodum onu o zamanlar neyse terkettim bi sure sonra. Ama o vazgecmedi sanki ayni yasta degildik onla simdide 6 yil bitecek hic ayrilmadik en yakin arkadasim dostum sevgilim o. Tabiki hayatinda birinin olmasi cok iyi ama bazen bende sevgilisi olmayan arkadaslarima imrenirim. Daha ozgur gelirler bana kendileri icin yasarlar zaman harcarlar. Benim hayatimda olmasaydi suan kariyerime odaklanirdim belki egitim icin yurtdisina cikardim baska seyler yapabilirdim ama o hayatimdaydi diye erasmus yapamadim cok icimde kaldi o donemler onu askere yolladim bi sekilde biri girecek hayatiniza hayirlisi neyse o olsun gercekten.

potterhead .!.:

Patates mi?

Genişletmek için tıkla...

Ya benden bahsediyo iste anlasanaa

Ama 10 senede libidolari dibr vuruyor onlarin dusunsene 10 senelik maziyle evleniyorsun sozum ona yeni hayat

Daha yaşınız 21.. Ooo çok erken duşunmuşsunuz bunları.
Sizde aramaya ara verin bu aralar. Deneyim yaşamak yerine güçlü bir gelecek için savaşın evvel

Mesele ilk Aşkınla değil son Aşkınla hayatını birleştirmek bence..

bayanharika .!.:

Orası meçhul tabiki dilerim herkes mutlu olsun ben evlenememekten yakınmıyorum bu arada henüz okulum bile bitmedi yaşım 21 sadece doğru insan diyebilceğim biri olsun artık istiyorum(istek sadece)

Genişletmek için tıkla...

Ay dedim ki konu tam benlik tüm yorumları okuyayım dedim yaşını Görene kadar. Ben 27 yim 28e kosuyorum. İlki falan geçtim benim yasitlarimin çocukları oldu ben napiverem :)

ilk sevgilim sorumsuz, dengesiz, bir anı diğer anını tutmayan, birçok kötü alışkanlığı olan, ipsiz sapsız birisiydi. yani tam bir patatesti böyle cayır cayır yağda kızartmalık.tabi küçüktüm liseye yeni başlamıştım ilk sevgili maceram kötü başladı yani ama bana baya katkısı oldu ondan sonra sevgilim olmadı temkinli oldum hep hala da öyle sapım

daisyy35 .!.:

Ay dedim ki konu tam benlik tüm yorumları okuyayım dedim yaşını Görene kadar. Ben 27 yim 28e kosuyorum. İlki falan geçtim benim yasitlarimin çocukları oldu ben napiverem :)

Genişletmek için tıkla...

Ben 28.5im oleyim o zaman demek istiyorum.

Nerde okuz varsa gidip arayip zorla bulmusum simdi fark ettim. Yeni aska diyip yeni okuze yelken acmisim meger

Bende sevgilmi mutlu edemedim dyp sorunu kendinde araman cok güzel.

Demek ki onun hakkinda hayirli olan buymuski evlenmis

Senin icin hayirli olanda elbet cikacak karsina , hepimiz icin boyle.

bayanharika .!.:

Geçen gün bir arkadaşım dünya evine girdi güzel kız maşallah kıskanmadım amma ve lakin çok imrendim. Kendisi hayatına soktuğu ilk erkekle evleniyordu çünkü. Bir de kendime baktım bir sürü deneyişler aldanışlar .. (bir erkeği sevgiliyken tanıma taraftarıyım tanışma aşamasında gerçek yüzlerini pek göstermiyolar çünkü) Kendimi çok şanssız hissettim, ne mutlu edebildim ne mutlu olabildim diye. Hala da öyle hissediyorum hayatımın her aşamasında şanssız olduğunu düşünen biri oldum zaten (bugün otobusümün beni bekletmeden çabucak gelmesi dışında) Bir de diyolar ya evrene olumlu mesajlar verin falan konu açılmışken sorıyım o ne kadar doğru acaba ondan mı bütün bu olanlar

Genişletmek için tıkla...

Bence hayata yanlış açıdan bakıyorsunuz.

Hani bi klişe vardır, önemli olan varmak değil yolda olmaktır derler.

Siz yolculuğunuzun değerli anlarını görmezden gelerek, yok sayarak tüm emeğinizi çöpe atıyorsunuz. En önemlisi de bütün değerli anılar mutluluklardan, zaferlerden oluşmaz; bunu kaçırıyosunuz.

Biraz dışarıdan bakın; sanki dizinin esas kızı sizmişsiniz gibi kendinizi seyredin.

Bi bölüm yeni bi çocukla tanışmışsınız, ilk flörtler, adı konmamış jestler, kur yapmalar, ayaklarınız yere basmıyo. Sonra dizi ilerliyo ilişkiniz başlıyo, mutlusunuz, hayatınızı yoluna koymuş gibi hissediyosunuz.

Ama kavuşurlarsa dizi biter, haksız mıyımSorunlar başlıyo, inişler çıkışlar oluyo, biraz kahkaha biraz göz yaşı.

Hayat dediğiniz şey işte şu prime time da yayınlasak binlerce belki milyonlarca (ratinginiz ne kadar, ab de ilk 5 e girer misiniz onu bilemem bak) insanın izleyeceği yaşanmışlıklarınızın toplamı. Öğrenir ve biriktirirsiniz.

Bi adam bulup koşarak nikah masasına götürmek piremseslik değil. Hem neden herkesin ortak hedefi o masada bitiyo hiç anlamıyorum. Herkes sezon finalini "evet, evet, evet" diyerek yapmaya mecbur mu arkadaş?

Ha yarın bi gün evlenirseniz bu yol biter bi yenisi başlar. Onun da kendine göre zorlukları mutlulukları var.

Varılacak şey hedef değil, yolun ta kendisi anlayacağınız.(off yine felaket klişeyim, benden bu kadar.)

Not: Keşke hepimiz patates olabilsek. Patates kadar her işte bi parmagı olan, aksiyonu bol bi şey gördünüz mü hiç hayatınızda?

Kızartılır, haşlanır, yemeği yapılır. Tavaya da girer tencereye de borcama da güvece de.
Yemeğin fazla tuzunu alır.
Sevmeyeni yoktur, haşlamasını yiyemeyen kızartmasına, kızartma sevmeyen püresine tavdır.
Kumpir olur her şeyi kucaklar.
Tarihte 2. dünya savaşı sırasında erzak yokluğundan yeşillenmiş bozuk patates yediği için koca bi köy dolusu insan ölmüştür mesela. Uğruna adam ölür yani o derece.