İlk görüşte aşk

kendilerinden eminler,
ansızın beliren bir hissin
onları birleştirdiğinden.
bilmenin bir güzelliği var,
belirsizlik daha güzel ama.

önceden birbirlerini
tanımadıklarına göre,
aralarında bir şey
geçmediğini sanıyorlar.
ama ne derdi: sokaklar,
merdivenler, koridorlar
kaç kere karşılıklı geçmiş
olabilecekleri yerler?

onlara sormak isterim,
hatırlamıyor musunuz?
döner kapıda
bir yüz yüze geliş
kalabalıkta duyulan bir
'affedersiniz'
telefonda 'yanlış numara'
- ama cevaplarını biliyorum.
hayır, hatırlamıyorlar.

çok şaşırırlardı bilselerdi
çok zamandır
tesadüflerin onlarla oynadığına.

tam hazır değil
onların kaderi olmaya,
bazen birleştirip bazen ayırıp
yollarını kesiyor,
ve yutarak kahkahasını
bir kenara kaçıyor.

işaretler vardı, ipuçları,
ne yapalım anlaşılmadıysa?
belki üç yıl önceydi
veya geçtiğimiz salı
bir yaprak uçmadı mı
koldan kola?
düşürülüp kaybedilen
bir şey yerden alındı.
kimbilir belki de bir toptu
çocukluğun sarmaşıklarında.

ziller ve kapı tokmakları vardı,
dokunuşların söylediği.
yan yana bavullar bagaj yerinde.
belki de bir gece aynı düş
uyanırken belirsizleşen.

her başlangıç,
önünde sonunda
daha önce olanların
bir devamı,
ve olayların kitabı
hep ortasından açık.

wislawa szymborska