Bazen bazı insanlar ilişki yaşamıyor sanki güç savaşı yapıyor. Kıskançlıkla, kısıtlamalar, baskılar, güvensizlikler, kavgalar.... Yani çok yorucu ve zor. Nasıl bununla mutlu oluyorsunuz da eskisi gibi tekrar o günlere döndürmek istiyorsunuz anlamıyorum?
Kendinize de yazık sevgilinize de yazık.
Kısıtlamalar, yersiz kıskançlıklar sıkmıyor mu?
Bazen kendi arkadaşlarınızla başbaşa görüşüp havadan sudan konuşmak istemiyor musunuz? Yada o kendi arkadaşlarıyla sohbet etmeyi özlemiyor mu?
Sevgiliyle veya çift olarak yapılan muhabbetler ayrıdır kendi arkadaşlarınla yapılan sohbetler ayrıdır. Sevgiliniz var yada evlendiniz diye eski tüm arkadaşları atıp bir tek iki kişi kalıp öyle yaşamak sizce de zulüm değil mi?
Merak etmeyin önünüzde koca bir ömür var ve bu koca ömür de çok saat başbaşa olacaksınız zaten hepsini ona verip tek bir kişiyle mıçmıç yaşamak zorunda değilsiniz. Buradan çok sıkıcı monoton geliyor.
Ayrıca sürekli ayrıl barış kavga dövüş devam eden ilişkiler insana huzur değil gerginlik veriyor. Ve saygı kalmadığı için iyice laçkalaşılıyor. Böyle saygısı kalmayan çiftler, ilişkiler de hoş değil.
İlişki bence sevgi aşk sonra saygı ve güvene oturmalı. Sürekli kavga gerilim ve saygısızlık, kıskançlıklar ve güvensizliklerle devam eden ilişkiler huzuru da sevgiyi de eksiltiyor.
Otur düşün işte bunlar. Böyle kavga dövüş huzursuz bir ilişki mi istiyorsun ömür boyu? Sürekli tek bir kişiye indirgenmiş bir hayat mı istiyorsun? Kıskan, baskıla, kapan sadece iki kişi kal vebol bol kavga et. Sence bir ömür bu döngüde mutlu gider mi? Mutsuz ve huzursuz bir ilişki sence çok aşk olsa bile ne kadar sürer? Ömür boyu sürse bile böyle bir hayat mı istediğin?
Kıskanlık güvensizlik ve baskılar sevgi aşk değildir, güvensizlik ve saygısızlıktır.
İlişkini eskiye döndürmeden önce eski ilişkini ve sevme tarzını değiştir bence. Böyle hırpalayarak yorarak sevmek mi yoksa güven ve saygıya dayalı bir sevgi mi ona karar ver önce.
Değişmelisin bence