şiddet affedilmez,bazen affedilmiş gibi yapılır ama gönülden asla silinmez,ve birgün mutlaka tokat gibi hayatın bir yerinde çarpılır karşısındaki kişiye,ama çocuklarda olunca onlar için sabrın son zerresine kadar sabredilir,bekarken veya bu sıkkıntıyı çekmeyen bilemez, ve çok kolay asılıp kesilir bu duruma maruz kalanı eleştirilir neden niyelerle,sanki çekenin aklı yokmuş gibi,şiddeti uyguşlayan pişmansa çocuk varsa ve bir daha yapmıycağına söz veriyorsa affedilir,ama gönülden asla silinmez gönülden AFFEDİLMEZ.