bazen tanımadıklarınla daha rahat konusabılıyosun dertlesebılıyosun tıpkı kk gibi ...karsındakı kişiye tabiki deger vereceksın ama bunu zamana yayman gerek yani senın degerıne ve ilgine layık oldugunu anlaman gerek ve de fazla sımartma kım olursa olsun gerektıgı kadar
Gerçektende öyle.Hiç tanımadığım birine daha rahatça sıkıntılarımı anlatabiliyorum,rahatça saçmalayabiliyorum.Ama gerçek hayatta bunları asla yapamam.Çünkü gerçek hayatta çok farklıyım.Yıllardır insanların gözünde çizdiğim imaj:ağırbaşlı,yerinde konuşmasını bilen,ciddi kişilikli biri idi.Bunların aksi olduğumuda düşünmüyorum aslında.Sadece gerçek hayatta derdimi anlatacak olsam biraz çekiniyorum.Çünkü benim zayıf taraflarımı öğrenmiş oluyorlar ve yeri geldiğinde de ne yazık ki kullanabiliyorlar.Ne yazık ki bayanların da %100 samimi arkadaş olabileceklerine inanmıyorum.Ya da şu ana kadar yaşadıklarım bu duyguya kapılmama neden oldu.
canım sen kaç yaşındasın? mersk ettim de bi an. bence kendine hobiler edin ve internetten uzak durmaya çalış. inanmıyorum dersin falan şimdi ama gün gelir ne olduğunu bile anlamadan birine kapılabilirsin
daha da önemlisi ineternette fazla zaman geçiren insanlar etraflarından kendilerini soyutladıkları için daha fazla yalnızlık çekmeye başlıyorlar. giderek asosyalleşmeye başlarsın...
19 yaşındayım.İşte fazla da küçük sayılmam.Sonuçta aklın basmaya başladığı yaşlar.Bu tür şeyleri yapacak insanda değilim aslında.Ama ben istiyorum ki bu ikilemleri hiç yaşamayayım.Elbette ki bunları yaşayacağım zamanlarda gelecek ama irademe hakim olamıyorum.Belkide bunlar sadece sorumluluklarımı yerine getirmekten kaçmak için ürettiğim bahaneler.Bazı şeyleri kendime bile itiraf edemiyorum.
Zaten fazla sosyal biriside sayılmam.Arada arkadaşlar birşeyler yapalım derse anca öyle.Çok şükür bunu teklif eden birileri var hayatımda.Eskiden o da yoktu.Her zaman şükretmek lazım.Sanıyorum ki yazdıklarımdan da az çok anlamışsınızdır nasıl bir ikilemde olduğumun.Her şeyin farkındayım yalnız bir tarafım beni başka yere çekmeye çalışıyor,öbür tarafım başka bir yere.
Merhaba,
yazdiklarini okuduktan ilgisiz hissini ilk bastan aile'den kaynaklanan sevgisizlikten veya ilgisizlikten, daha sonra arkadassizliktan kaynaklandigini dusunecektim ki daha sonra bunun ne ailen ile ne de arkadaslik'la ilgili oldugunu belirtmissin. Yasinin da daha kucuk oldugunu soyluyorsun, kac yasindasin?
Karsi cins'ten biri ile muhabbet etmek hosuna gittigini soyluyorsun, sence, hayatini biri ile ciddi olarak paylasmak mi istiyorsun yoksa sirf zamani gecirmek icin simartilmak mi istiyorsun? Kendine cok dikkat et hele karsi cinsten sanal iliskiler olunca..
Yukarida arkadasin biri yazmis ki, konustugun kisi tanidigin kisilerden olmayinca daha cok rahat oluyorsun. Buda dogru birsey, tanidigin biri olunca rahatca derdini, sikintini, vs anlatamiyorsun cunku o kisinin gozunde ztn bir imajin oluyro ve o kisi ile her gorustugunde "haa bu kisinin yasantisi boyle soyle" dusuncesinde olma kuskusunda olacaksin ve rahatsiz olacaksin korkusunda misin?
Bazen yeni tanismalar insansin kulturunu genisletiyor ve rahatliyorsun (bence) cunku baska insanlar ile, farkli kulturlu, farkli dusunceli insanlar ile konusyorsun ve insan kendisine daha cok guveniyor diye dusunuyorum
Kendine guvensizligin var galiba.. ne dersin? biraz uzun yazdim kusura bakma
Galiba vakit geçirmek ve şımartılmak istiyorum.Karşı cinsten birileri tarafından özel olduğumu hissetmek istiyorum.Bazı konularda beni cidden daha iyi anlıyorlar.Mesela derdimi içten bir şekilde dinlediklerine gerçekten inanıyorum.Zaten onlarla flört ediyorda değilim.Onlarında öyle bir niyetleri olmuyor ilk başta.Ama zaman geçtikçe oraya doğru niyetleri dönüyor.O zaman bende siliveriyorum,sonra bir başkası...İşte bu kısır döngü hep böyle devam ediyor.Utanç verici değil mi?
Cidden gerçek hayatta başkasının gözünde çizdiğim imajıda fazlasıyla önemsiyorum.Şu ana kadar çizdiğim imaj devam etsin istiyorum.Bu şekilde iken kimse sana lakayıt yaklaşamıyor.Başkalarına davrandığı gibi sana da davranamıyor.Sana karşı saygılı oluyorlar.Ama işte herhangi bir yakınlıkta kuramıyorlar.Hadi onlar kuramıyor ben bi adım atsam gene yaklaşmıyorlar ya da fazla cıvık oluyorlar.Bu konuda ben hatalı olabilirim belki bilemiyorum.eskiden arkadaşlık meselesini fazlasıyla önemserdim.Şimdi onu önemsemekten vazgeçip bunlara taktım.
Hiçte uzun yazmamışsın aslında.
Çünkü senin karşında destanlar yazabilecek biri var.Evet kendime güvensizlikte var.Aslında var-dı desek daha doğru olur.Şimdi bunları yavaş yavaş aştım sanırım.Ama hala kendime %100 güveniyor değilim.Artık eski kuruntularımdan fazla eser kalmadı.Çekincelerimin altındaki sebepleri buldum ve çözmeye uğraştım,azda olsa başardım birşeyleri.Özgüvensizliğim bir nedeni de derslerde istediğim başarıyı yakalayamamamdı.Ama artık ders konusunda da kendime güveniyorum.Çünkü bu durumu anlamam için Allah bana çok yardım etti,hala da ediyor.
evet dogru, sanal aleminde kac kisi maskesiz geziyor? kisiliksiz olarak cok insan var ve ya yanlis kisiye denk gelirsen?
ha simdi hepsi kotu insan demiyorum ama iyilerine rastlama garantinde yok..
Haklısın kesinlikle.Bunları bende biliyorum.Ama ne de vazgeçebiliyorum.Vazgeçsem bile gene bunaldığım bir anda hooop nete giriveriyorum ve saatlerce boş sohbetler...
Bilgilerine baktım benimkinin kopyası gibi
Aşağı yukarı aynı yaşta olduğumuzu düşünüyorum. Bu tip bişey çok aşırı olmamakla birlikte bende de var. Dediğin gibi ailem tarafından sevilmeyen, ilgi görmeyen biri değilim. Arkadaş meselesine gelince hiç kimseyle kolay kolay arkadaş olamam ve hiçbir zaman çok fazla arkadaşım olmamıştır. Arkadaşlarım sayılıdır ama onlarda benim canımdır. Önemli olan çok arkadaşın olması değil iyi ve dost diyebileceğin insanların bulunmasıdır çevrende. Ve aynen dediğin gibi bende çok fazla değer veririm insanlara. Onlar benim için özeldir ve bende onlar için özel olmak isterim. Karşı cinsle ilgili dediklerinde aynı. İstiyorum ama senin gibi çok erken olduğunu düşünüyorum. Daha şimdiden bu konularda kendimizi yıpratmak yerine zamanı gelince daha iyisini buluruz diyorum. Yani bence yaştan kaynaklanıyor bu durum. Zamanla daha da olgunlaşıp deneyim kazanıcaz, daha doğru düşünüp doğru kararlar vericez. İnsanın her döneminde farklı öncelikleri vardır. Bizim bu dönemdeki önceliğimizde karşı cins değil, derslerimiz olmalı. Önce hayatı düzene sokmak, sonra o hayata doğru insanları almak gerekir.
Dost diyebileceğim 1 tane arkadaşım var.Bende çevremin geniş olmasını isterim aslında ancak bu kapasiteye sahip olmadığımı düşünüyorum.Hepsini idare etmek bir mesele zaten.Eskiden (3 yıl önce ) gerçekten o kadar çok arkadaşım vardı ki ama hiç biri şu anki 1 kişinin yerini tutamaz hatta hepsini toplasan bir o etmez.
Ah ahh benimde geçen sene tek önceliğim derslerimdi.Bu sene ne oldu da böyle oldu bilemiyorum.Tıpkı serseriler gibi davranıyorum bu sene ki bu sene benim son senemdi.Doğru düzgün çalışsam ilk senede bile kazanabilirdim.Kendi kendime engeller koydum sırf bu yüzden 2. yıla kaldım maalesef.Şimdi sınava 10 gün kaldı ama ben sınavı düşünmeden çalışmaya çalışıyorum.Sınavı hedef alıp çalışınca bende ters tepiyor çünkü.Şimdiki psikolojimle bu sene çalışabilseydim günde 4-5 saat şimdide belki istediğim yerlerde olabilecektim.Neyse canım sağolsun bunda vardı bir hayır.Belki görmem gereken bazı şeyler vardır.