Ben canımızı yakan insanları affetmediğimiz müddetçe bu duygu nefrette
kinde olsa, bu duyguların bizi görünmez bir bağla o insanlara bağladığını ve bununda çok büyük bir yük olduğunu biliyorum yani özgürleşmek için affetmek gerek...amma bildiklerimi uygulayamıyuoruz maalesef her zaman kendimde bunlardan biriyim...size yaşadığım acı bir tecrübeyi anlatmak istiyorum baştadada dediğim gibi belki empati belki objektiflik ama ne düşündüğünüz benim için gerçekten önemli arkadaşlar çünki objektifsiniz..
yaşım 28 ankarada yaşıyorum liseden sonra çalışan kendi ayakları üzerinde duran güçlü bir insanım çevremdeki çoğu kişide aynı şeyi söyler ailemle kalıyorum kuaföründen,cafesine cafesinden muhasebeye türlü işlerde çalıştım 3-4senelik bir periyoddan bahsediyorum yani zor şartlarda uzun sürede dişimden tırnağımdan artırdığım bir para ....
......ve eski diyebileceğim bir dostum çok anaç belkide beni en fazla etkileyen buydu maalesef aile ilişkilerim zayıf fiilen hergün evde olsamda haliyle dışarıya sevgileye dosta daha çabuk inanır kanar hale getiriyor bu durum hayatta yaşadığımız çok şeyin zeminini oluşturuyor maalesef bendede öyle oldu
cafede çalıştığım dönem ki çok küçüktüm dersane paramı ödemek için hiç bilgim ve inancım yok fala yada türevi şeylere fal baktım amacım sadece para kazanmaktı birşey bildiğim yada gördüğüm yoktu ki dediğim gibi Rabbimden başkasıda bilemez ama şartlar çocukluk bir dönem baktım bunu yazma sebebim yaşadığım olayda zemin hazırladı
DOSTUM sandığım şahıs aleni çevresindekilere kötülük yapmış bir insan şahit olmuşluğum çoktur ama bana karşı iyiydi anaçtı ihtiyacım olanda buydu:) banada yanlışları olmuştu ama affettim ki insanları affetmek bana daha fazlasını yapabilirsin demekmiş bunuda acı bir şekilde öğrendim
bu DOSTUMla bir iş kurmaya karar verdik daha doğrusu ben tek açacaktım 3-4 senede türlü işlerde çalışarak kazandığım parayla onun parası yoktu ama dedimki ben açayım kurayım sen ortak ol öylede oldu zor olan süreç yer bulma zorlu bir ruhsat süreci işyerini oturtma evresi 3 aylık bir süreç geçirdim 20000 tl mal oldu 10000tlye ortak olacaktı ama çalışmıyordu haliyle biriktiremiyordu kimse güvenmediğinden borç vermiyordu 5000 toparlayabildi bu arada ailem istemedi için memur aile zihniyeti vergisi harcı uğraşılmaz dediler açmamaı istemediler ruhsattta bu şahsın üzerine çıktı ve ben 5000 tl peşin 5000 taksitle ortak oldum ki taksitle ortaklık diye birşey ticarette yoktur işi ben kurdum müşteri benim o sadece ortak oldu
eşi vardı aşırı derecede kıskanç sorunlu işyerinde olay çıkartıyordu beni huzursuz ediyordu işimiz iyi olmasına rağme bu adam bize huzur vermez boşancam burayı satalım dedi dedim ben alayım sen taksitle 10 verdın ki hala vermemişti hepsini
ben peşin vereyim DOSTUM dediki belki 25e satarız 2 mliyar karım olur:) şoka girdim ben onla zararına ortak oldum ortak olup kasadan aldığı parayla ödedi borcunu burda bir kopuş oldu dedi satalım tamam dedim ama çok üzgünüm emek verdim çocuğum gibi o işyerine .....sonrası eşi kaza geçirdi taksiciydi çok zor durumdaydı aynı süreçte oldu ortağız param olduğunu biliyor kendi verdiği borç istediler vermek istemedim dedim bugun iyiyiz yarın herşey değişebilir işyerimden bile sizin yüzünüzden oluyorum eşi benden öncesi 1 milyar almıştı birkaç kez ve ödemişti bunu öne sürdü ALLAH şahit 10 günde paran elinde olacak köyde tarlada ürünümüz var tartıldı satılacak dedi ve 3600 tl borç verdim..
fazla iyi niyetliydim sankim nutkum tutulmuştu herkes çok akıllı olduğumu söylerdi birde sonra ben ayrıldım bir dostum madem satıyorsunuz yanıma gel çalış dedi gittim işyeri satılacak paramı alacağım alıcılar var neyse DOSTUM bana kapatalı diyen dostum kocasıyla barıştı ve bana ben devam edeceğim ben alacağım hakkını 3 ay bekle dedi dedim senet yada ortaklık sözleşmesi yapalım tamam dedi ama ne zaman hadi gidelim desem oyaladı aslında anlyıordum vermeyecek diyordum
sonra bu üç ay içinde ortada hiçbirşey yokken kız geçti senin benim sevgilimde gözünmu vardı dedi ki bunun altyapısı yok ilk defa duyuyorum ama sanki aynı yatakta basmış gibi tepki veriyor resmen şoktayım dostluk var ailemle kalıyorum illaki sırlarımız var mesela evlenmeden sevgilimle yaşadığım özelim evine gelcem seni rezil etcem falan diyor fal baktığımı biliyordu geçmişte bana senin özel güçlerin var hayatımdaki kötü herşeyin sorumlusu sensin gibi akla mantığa uymayan sözler söylüyor ortak olmadan önce bana kardeşim derdi bana ben paranı vermek istemiyorum canım istemiyor demek yerine kendince saçma sapan bahaneler üretti bu arada eşide hala verecek ki on gün geçti ben açıkca sizin derdiniz para dedim borcunuzu ödememek için yapıyorsunuz dedim biz şerefsizmiyizler falan kabul etmiyor velhasıl 3 ay geldi çattı dedim paramı ne zaman vereceksin evine geleyim ailenle konuşalım para işini falan diyor aleni tehdit bir gece duyabileceğim şekilde apartmanın önünde hakaret etti ismimi vermeden yani korkum yok ama rezillik çıkartır gyet sakin insanlar ...haliyle onları düşündüğümden bir noktada susuyorum birgün aradı oturup konuşalım diye taksiyle geldi arabaya bindiğim an şiddet uyguladı hem kavgacı bir yapım yok hem fiziken benden üstün ve sonucunda benim sana borcum yok dedi 1 saat aralıksız süren bir şiddet yaşadım öyleki darp edildiğim taksinin ücretini bile bana ödetti......
ve hiç pişman değildi bir an kendimden şüphe ettim ben birşey yaptımda ona hafızamımı kaybettim diye sonra indim taksiden bir pastaneye gittim aynaya baktım ve korktum kendimden yüzüm morluklar şişlikler tanınmaz haldeydim bana kimse el kaldırmamıştı karakola gittim şikayetçi oldum karakola gayet bilinçli küçük kızını ve yaşlı annesini alarak geldi duygu sömürüsü için ki nezarete atacaklardı o gece orda geçti
eve samimi aileminde tanıdığı bir dostumda kalacağımı söyledim nasıl ve ne diyeceğimi bilmiyordum o gece aile dostumuzda kaldım şuurumuzu kaybetmiştim dostum bana hayvan gibi davranmıştı acımamıştı yıllardır kazandığım paranın üzerine yatmıştı deliye döndüm dostlum dediğim güvendiğim insanların yaptığınamı kendi aptalllığımamı olayı kabullenmekte çok zorlandım dahası kabullenemedim ciddi ciddi öldürmeyi düşündüm sonra kendimden korktum Allaha havale ettim ve şu an kimseye e güvenemiyorum aradan 3 dört sene geçti ama aklıma geldiği an ağlama krizine giriyorum ve son bir yıl içinde defalarca aradı bir kezde özür diledi engelledim özür dilemek bu kadar basit olmamalı bir ara yanlış olduğunu bilsemde ALLAha isyan ettim ben ne yaptım diye sonra vardır bir bildiği dedim ama içimdeki yara geçmiyor arkadaşlar ve eden buluyormu bunu düşünüyorum çünki tek tesellim bu çünki hayatım boyunca unutamayacağım bir yara açtılar ruhumda.......çok uzun oldu biliyorum ama başka kısa bir yoluda yoktu ve yazmak bile rahatlattı beni......
