ikinci çocuktan snr herşey daha zorlaştı yardım edermisiniz

sero13

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Ağustos 2014
223
37
118
39
merhaba bayanlar pandemi sürecinde çok zor bir hamilelik geçirdim. doğum ve doğumdan snr da bana kabus oldu. ve maalesef bunlar bwbeğe bağlı değildi. doğum yapıcağım için ve doğum zini sürecinde maalesef işyerinden mobinge maruz kaldım. göğsümde çocuk durmadan iş yapmamı isterler yetersiz olduğum gerekçesiyle baskı uyguladılar. aksiyete oluşturdu bende birde lohusalık çok kötü günler. tabi büyük oğlumla ilgilenme gibi bir zamanım olmadı. işten geç geliyor yemek bebek ev derken oğlumla geçirdiğim vakitler kısaldı. birde panademi yüzünden evden çıkamadığı için enerjisi ful oluyor. çok konuşuyor, tahammül edemeyeceğim kadar. artık yeter diyorum. küçük oğlum çıkışlarımdan çok korkıyor tabi anne karnında neler yaşadı. oğlum altı aylık oldu ve meme vermek istemiyorum artık. çok yorucu geliyor. antidepresan almak istiyorum. emzirdiğim için alamıyorum. kafamda deli sorular. bıkkınlıklar çok yoruldum. yardım edermisiniz. evi bırakıp giden kdınlar dehşetli gözlerle bakardım ama evi bırakıp gidesim var.
 
merhaba bayanlar pandemi sürecinde çok zor bir hamilelik geçirdim. doğum ve doğumdan snr da bana kabus oldu. ve maalesef bunlar bwbeğe bağlı değildi. doğum yapıcağım için ve doğum zini sürecinde maalesef işyerinden mobinge maruz kaldım. göğsümde çocuk durmadan iş yapmamı isterler yetersiz olduğum gerekçesiyle baskı uyguladılar. aksiyete oluşturdu bende birde lohusalık çok kötü günler. tabi büyük oğlumla ilgilenme gibi bir zamanım olmadı. işten geç geliyor yemek bebek ev derken oğlumla geçirdiğim vakitler kısaldı. birde panademi yüzünden evden çıkamadığı için enerjisi ful oluyor. çok konuşuyor, tahammül edemeyeceğim kadar. artık yeter diyorum. küçük oğlum çıkışlarımdan çok korkıyor tabi anne karnında neler yaşadı. oğlum altı aylık oldu ve meme vermek istemiyorum artık. çok yorucu geliyor. antidepresan almak istiyorum. emzirdiğim için alamıyorum. kafamda deli sorular. bıkkınlıklar çok yoruldum. yardım edermisiniz. evi bırakıp giden kdınlar dehşetli gözlerle bakardım ama evi bırakıp gidesim var.
Seni benden daha iyi kimse anlayamaz benimde ikinci gebelik ve ikizlerim oldu 3 aylıklar lohusa depresyonundan daha çıkamadım işe başladım ve heryerde yorgun mutsuz gezen bi anne var ama kime nasıl anne çok yıprandım kendim başıma eski beni özlüyorum yalnızlık da cabası kimsem yok hep tek başına bi mücadele içindeyim yoruldum
 
Kendinizi bitkin yılgın mutsuz hissetmeniz gayet normal.antidepresanlar yaşam koşullarınız iylesmedigi sürece yani sizi bu mutsuzluğa sürükleyen sebebler değişmediği sürece çok fazla etki etmez sadece biraz daha iyi olmanızı sağlar. Eşinizden veya ailenizden size destek olmalarını isteyin.yükünüzü hafifletsinler.bu arada eşiniz cocuklarla ilgilenmiyormu.ilgilenmesi size yardim degil cocuklarina babalik yapmasi olacak. Yalniz çıkacağınız yarim saatlik bi yürüyüş bile iyi gelir.tatile ailenize yada başka yere gitseniz tebdil-i mekanda ferahlık vardir.ama bebeğinizi sütten kesmemenizi öneririm. Emme süreci hem anne hem bebeğin bedensel ve ruhsal sağlığı için çok elzem.bu süreci yaşamış biri olarak zaman herşeyin ilacı.kendinizi hep böyle hissetmeyeceksiniz geçecek.size ne iyi geliyorsa onu yapın.saglikli günler dilerim
 
zavallı büyük yavrucuk.
eğer çok çok sıkıntıda değilseniz işe ara veremez misiniz? ilaçlar dinginlesmenize yardımcı olur ama ortadaki sorunlara çözüm değil. evlatlar sizin ve anne baba olarak bakmakla mükellefsiniz ne kadar zor gelse de. Allah yardımcınız olsun
 
2. Oglum 6 bucuk aylık oldu benim de.. ben de ikinci bebekten sonra cok zorlandım. Işim sizinki kadar stresli olmadiğı halde üstelik.. büyük oğlum, her zamankinden daha cok ilgiye ihtiyaç duydu. Evde kapalı kaldık bir sure, aynen anlattiğınız sekildeydi. Enerjisini atamazdi, cok konuşurdu. Bir de cok sıkıldığı halde dibimden ayrılmak istemezdi. Kücük oğlum kolikti ve cinnet kapıdaydı resmen bir ara..
Üstelik de, eşim, annem, ve hatrı sayılır derecede kaynanam destek verdiler.
Inanın ki, 2 cocuklu hayata cok yeni uyum sağladık..
Şimdi nasilsınız?
 
ben de şuan aynı durumdayım 2. oğlum 5. buçuk aylık ilk oğlum 22 aylık. ağır bir depresyonu yeni yeni atlatıyorum. çok zor zamanlarda hele pandemi evden çıkamama derken psikolojim tamamen alt üst oldu ama beni en çok üzen büyük oğlumla ilgilenememek. dün gece küçüğü yine uyutmadı ve isyanlardaydım beni gerçekten hayattan bezdirdi. ama onların o masum gülüşlerini görünce herşey siliniyo. ne yapalım sağlıklı olduklarına şükredicez annelik hiç kolay değil
 
Back