aslında acele etmiyorsun bu kişiye göre değişen bir durum
ben oğlumun herşeyine yeterince zaman ayırayım onu kendi başına yetebilecek zamana kadar getireyim istedim
istediğimiz gibi gezdik tatilimize çıktık ama artık okulu ön planda olduğundan idealleri var ve artık oğlum okulunda bize ihtiyaç duymuyor bizimle zaman da geçiremiyor
oğlum kendini yanlız hissetmedi babası ve benimle doyasıya vakit geçirdi kardeşi olanlar hep ona imrendi oda küçük bir kardeşin getirilerini bildiğinden çokta istemedi bu güne kadar
şimdi nolur bir kardeş yapın şu ilginiz ona kaysın beni hala bebek sanıyorsunuz demeye başladı
haliyle istediği okulu kazanırsa bizden ayrılacak

bunu da anlatınca eşimle birbirimize bir bakışımız vardı görülmesi gerekti
sonra hiç aklımızda olmayan çocuk fikri bir baktık hayatımızı değiştirdi,fikir olmaktan çıkartıp gerçekleştirmek için çalışmalara başladık

benimkisi doğru yada yanlış bunu yaşamadan bilemicez ama bizim ikinci yavrumuzda tek çocuk kadar heycanla beklenen bir yavru ve eminimiki öylede büyüyecek

bütün sülale şaşkınlıkla onu bekliyor

oğlumuz dünyaya geldiğinde eşimde bende çocuk sayılırdık onunla okudum onunla çalıştım eşimde mesleğinde yeniydi biz birlikte büyüdük yaş 32 eşim 38 şimdi zamanıdır inşallah