Erkek arkadaşımla bir yıl önce tanıştık ve bu güne kadar hep o peşimden koştu o uğraştı birlikte pek çok şey paylaştık ailelerimizle ilgili şeylerde dahil. Annesiyle tanıştım bir kaç kez ayak üstü konuştuk ve beni sevdiğini, beğendiğini söylemiş. Kandillerde vs. Telefonda araşırız doğum günümü de kutladı ancak şöyle bi sorun var şu an erkek arkadaşım adam akıllı bi bölüm tutturamadı ve polislik istiyor ancak o da açıklanmadı. Ve ben geleceğimizden çok endişeliyim. Ailesini aileme uygun bulmuyorum. Abisi çalışmıyor. Saçma sapan şeyler peşinde koşuyor. Bunları kafama takıyorum hep. Aklımda kalbimde tamam bu adam o adam ben bu adamla devam etmeliyim demiyor. Beni bir günden bir güne kırmışlığı üzmüşlüğü yok. Onca laf söylerim. Kırarım onu bi kez bile beni kırmaz ama bu kadar pasif olan biriylede olmaz biliyorum. İkilemde kaldım. Bu kadar seven birini beklemek mi yoksa önüme bakıp tam anlamıyla işte bu adam diyeceğim kişiyi beklemek mi? Bizi herkez çok yakıştırır. Ama kişiliği benim yanımda sönük kalıyo. Ben kişilik olarak daha akılcı, güçlüyüm. O daha hayalperest kırılgan. Sanki ben erkeğim o kadın. Tek kaygım bu kadar sevilirken terk etmek. Yardım edin.