Özellikle çocukken hep birileri gibi olmak isterdik, en azından onlara hayran olurduk. Ailemizden, çevremizdeni ya da ekranlardan birileri. =) Peki kimlerdi bunlar yazalım bakalım... =)
Benim en büyük idollerim halam ve annemdi.
Halamın asaleti beni her zaman etkiledi. Her zaman onun gibi güzel, karakterli, herkese sözünü geçirebilen, güçlü bir kadın olmak isterdim. Bu kadın benim annem gibiydi ve bazen onun gibi olmaya çalıştığımı çok belli ederdim. Ayna karşısında onun mimiklerine çalışırdım. Onun gibi dik durmaya özenirdim... =)
Veee annem. =) Anneme gerçekten çok benziyorum tip olarak. Babamın ona çok değer verdiğini görünce onun gibi olursam erkeklerin beni çok beğeneceğini sanıyordum. Annemle beraber olan çocukluk fotoğraflarıma baktığımda hep onun gibi poz verdiğimi görüyorum. Ne zaman kendine birşey alsa ben de istiyorum aynısını derdim, o da bana küçük bedenini alırdı. Babam zamanla bunu fark ettikçe, akşamları eve gelirken bana da hediye almaya başladığını söylüyor. Şu an hiç sevmediğim çikolatayı o zaman sırf babam her gün anneme alıyor diye seviyordum sanırım. =)
Veee sıkı durun, Uğur DÜNDAR! Bu adam benim hastalığımdı. Apartmanın alt katındaki dükkanlara dalardım ve araştırırdım, onun sayesinde mahallenin zabıtası olmuştum. Onun gibi başarılı ve tuttuğunu koparan biri olmak istiyordum.Sonuçta o da araştırmalarında her zaman arzuladığı sonucu alabiliyor. =)
Hadi şimdi sizler dökülün bakalımm...
Benim en büyük idollerim halam ve annemdi.
Halamın asaleti beni her zaman etkiledi. Her zaman onun gibi güzel, karakterli, herkese sözünü geçirebilen, güçlü bir kadın olmak isterdim. Bu kadın benim annem gibiydi ve bazen onun gibi olmaya çalıştığımı çok belli ederdim. Ayna karşısında onun mimiklerine çalışırdım. Onun gibi dik durmaya özenirdim... =)
Veee annem. =) Anneme gerçekten çok benziyorum tip olarak. Babamın ona çok değer verdiğini görünce onun gibi olursam erkeklerin beni çok beğeneceğini sanıyordum. Annemle beraber olan çocukluk fotoğraflarıma baktığımda hep onun gibi poz verdiğimi görüyorum. Ne zaman kendine birşey alsa ben de istiyorum aynısını derdim, o da bana küçük bedenini alırdı. Babam zamanla bunu fark ettikçe, akşamları eve gelirken bana da hediye almaya başladığını söylüyor. Şu an hiç sevmediğim çikolatayı o zaman sırf babam her gün anneme alıyor diye seviyordum sanırım. =)
Veee sıkı durun, Uğur DÜNDAR! Bu adam benim hastalığımdı. Apartmanın alt katındaki dükkanlara dalardım ve araştırırdım, onun sayesinde mahallenin zabıtası olmuştum. Onun gibi başarılı ve tuttuğunu koparan biri olmak istiyordum.Sonuçta o da araştırmalarında her zaman arzuladığı sonucu alabiliyor. =)
Hadi şimdi sizler dökülün bakalımm...
:d
